به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، دکتر شکرخواه درباره مبنای تصمیم‌گیری سیاستگذاران این دوره جشنواره برای برگزاری بخش گزارش با در نظر گرفتن دو زیر بخش «گزارش» و «گزارش تحقیقی»، گفت: «گزارش‌نویسی تحقیقی یکی از انواع گزارشگری است که بسیار راهگشا و مستند؛ مبتنی بر پژوهش و متکی بر شناخت از حوزه تحت پوشش است و مهم‌ترین اصل آن اتکا به صداهای آلترناتیو (صداهای جانشین) و در یک عبارت، اتکا به منابع غیر رسمی است چون منابع رسمی عمدتا گرایش به حفظ و توجیه وضع موجود دارند و منابع غیر رسمی بر پایه مستندات حرف می‌زنند و اتکا به تغییر و پیشبرد امور دارند.»
عضو شورای سیاستگذاری بیستمین جشنواره مطبوعات افزود: «در شورای سیاستگذاری جشنواره به تفکیک «گزارش» و «گزارش تحقیقی» رسیدیم تا این شاخه از گزارشگری که به دلایلی نظیر ناملایمات سیاسی، تکیه زیاد قوانین مطبوعاتی به تکالیف نه به حقوق روزنامه‌نگاران، عادت نداشتن روزنامه‌نگاران کشور به کارهای دراز مدت و تا حدی هم به خاطر آشنا نبودن با این ژانر از روزنامه‌نگاری مورد غفلت قرار گرفته، از غفلت خارج شود و طرف توجه قرار گیرد. این تنها هدف سیاستگذاری در زمینه گزارش تحقیقی بوده است.»
او درباره شرکت روزنامه نگاران پیشکسوت در جشنواره مطبوعات توضیح داد: «طبیعی است کسی که پخته‌تر می‌شود و آثار کیفی‌تر تولید می‌کند، خیلی راغب نیست با نسل جوان‌تر و کم‌تجربه‌تر رقابت کند، اما در صورتی که مثلا روزی پای برگزاری جشنواره‌ای برای روزنامه‌نگاران با بیش از ۲۰ سال سابقه در میان بیاید، ممکن است این رغبت در آن‌ها ایجاد شود تا وارد میدان شوند.»
شکرخواه ادامه داد: «افراد اگر قرار باشد تشویق شوند، خودشان که اعلام نمی‌کنند ما را تشویق کنید. بنابراین یک جای دیگری باید تولیدات رسانه‌ای را تعقیب کند و به قضاوت بنشیند که می‌تواند چیزی شبیه به یک دبیرخانه دائمی باشد. این دبیرخانه می‌تواند یک هیئت داوری داشته باشد و آثار برجسته را انتخاب و اعلام کند.»
عضو هیئت علمی دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران در تشریح وجوه تفاوت جشنواره بیستم با سایر ادوار جشنواره مطبوعات، گفت: «وجود سید فرید قاسمی به عنوان یک مورخ برجسته مطبوعاتی که درس‌های عینی از تاریخ مطبوعات ایران گرفته است اولین نقطه قوت جشنواره بیستم است. همین که او دبیر جشنواره است؛ امیدبخش است.»
او در گفت‌و‌گو با ستاد خبری بیستمین جشنواره مطبوعات از اتکا به عقل جمعی، پرهیز از یک سونگری و غلبه نوعی همه‌جانبه‌نگری در عرصه رفتار‌ها و تولیدات حرفه‌ای، به عنوان ویژگی‌های دیگر این جشنواره نام برد و افزود: «بافت قضاوت‌گر این جشنواره، یک نمونه معرف و مشت نمونه خروار است. بنابر این می‌توان گفت با توجه به فصل مشترک حرفه‌ای بودن تیم قضاوت‌گر، معیارهای حرفه‌ای‌گرایی بر جشنواره بیستم حاکم است.»
شکرخواه، اقبال به شرکت در جشنواره بیستم را به لحاظ تعداد آثار، تفاوت دیگر این جشنواره با ادوار گذشته دانست و خاطر نشان کرد: «در علم ارتباطات به این موضوع، فیدبک (پس‌فرست) می‌گوییم. وقتی فیدبک قوی است پس ارتباط برقرار است.»
البته او تاکید کرد: «اقبال به جشنواره مطبوعات، به جز اعتماد به داوران؛ نشانه هوشیاری روزنامه‌نگاران ایران است که علی‌رغم ناملایمات، تعطیل شدن تعدادی از نشریات، کاهش تعداد تحریریه‌ها به دلایل مالی و عوامل دیگر، باز هم پا به میدان می‌گذارند؛ این پدیده به این معناست که احساس می‌کنند شرایط برای یک رقابت منصفانه فراهم است. من این اتفاق را نشانه هوشیاری جامعه روزنامه‌نگاری کشور می‌دانم.»
دکتر یونس شکرخواه در واکنش به این پرسش که آیا زمینه را آماده میبیند که در دوره بعدی یا دوره‌های آتی جشنواره امکان ارسال تولیدات رسانه‌ای نظیر پادکست و... وجود داشته باشد، پاسخ داد: «فاصله وب سایت‌های خبری در ایران با آنچه در دنیا رایج شده، زیاد است. برای همین در حال حاضر قبیله آنلاین، غریبه دنیای آشنای جشنواره چاپی است.»
58245
نظر شما