عواقب ناتوانی ایران در استفاده از دریای خزر

عضو هیأت علمی دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران در مطلب خود نوشته است:
«در سالهای گذشته صید ماهیان خاویاری و عمل‌آوری و صادرات آن، درآمدهای قابل توجهی به خزانه کشور وارد می‌کرد. اما با پیروزی انقلاب اسلامی و رکودی که در صنعت گردشگری این حوزه پدید آمد و پس از آن فروپاشی اتحاد شوروی و آلودگی آبهای دریا و در نهایت ورود شرکتهای نفتی به عرصه صنعت نفت کشورهای ساحلی (بجز ایران) سبب کاهش سطح صید و عمل آوری خاویار و رکود اقتصادی منطقه شد. .. به علت موقعیت قرارگیری کوههای البرز و اقلیم ساحل جنوبی، سواحل ایران از طبیعت بهتری نسبت به سواحل کشورهای دیگر برخوردار است، ولی صنعت توریسم هنوز خلاءهای بسیاری برای سرمایه گذاری و مدیریت دارد که با ساماندهی نوار ساحلی و مدیریت فضای فرهنگی و سیاسی منطقه، توریسم می‌تواند اشتغال و توسعه اقتصادی منطقه را بدنبال داشته باشد. موردی که به فراموشی سپرده شده است. از سویی نبود فعالیتهای حمل و نقل دریایی بین سواحل و بنادر قلمرو ایران، سیطره دریایی ایران را در خزر کاهش داده است.
این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در ادامه مطلب خود آورده است:
«سرمایه گذاری در ایجاد و تأسیس خطوط بین بندری ایران در این دریا، می تواند به توسعه سیطره و نفوذ ایران در این دریا رهنمون شود. با اجرای مرحله دوم یارانه ها که سبب افزایش قیمت سوخت خواهد شد، کشتیرانی مسافری و باری، از نظر اقتصادی توجیه‌پذیرتر خواهد بود. جاذبه‌های طبیعی فراوان ساحل ایران می‌تواند اشتغال و کارآفرینی مناسبی برای جمعیت بیکار و در جستجوی کار نواحی ساحلی کشور فراهم آورد... اینکه چرا ایران تاکنون کشتیهای مسافری در این دریا نداشته و تصمیمی برای برقراری خطوط کشتی‌رانی مسافری بین بنادر ایران و همچنین بنادر ایران با دیگر بنادر نداشته است، خود مساله‌ای اساسی است که باید از سوی نهادهای مرتبط و مراکز تحقیقاتی در بخش اقتصاد و تجارت بین المللی بطور جدی و اساسی مورد ملاحظه و مطالعه قرار گیرد. اکنون در حوزه دریای خزر پتانسیلهای اقتصادی مناسبی برای بازار کالاها و خدمات ایران وجود دارد، که نیازمند جلب توجه مصرف کنندگان حوزه به این توانهاست.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.