۰ نفر
۱۵ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۴:۵۶

شکار، به موضوع روز محیط زیست بدل شده است. بماند که هنوز هم سازمان محیط زیست گرفتار ارومیه و هامون و آلودگی هواست. اما این روزها جنبه وحشی محیط زیست هم برای همه مهم شده.

امید کریمی: در ۱۰-۱۵ سال گذشته، محمدعلی اینانلو علنی از شکار دفاع نکرده بود. او به عنوان مرد طبیعت در رسانه ملی معرفی می شد. شکارچی قهاری که تفنگش را بر زمین گذاشته و به جایش دوربین دست گرفته است.

او البته به اندازه شکار کردن، در رادیو و تلویزیون کار کرده است. اما از زمانی که برنامه های صبحگاهی تلویزیون بعد از پایان سفرهای استانی‌شان به محیط زیست علاقمند شده اند،‌ اینانلو و تولیداتش بخشی از کنداکتور البته جذاب برنامه های صبحگاهی تلویزیون شده.

اما وقتی در روزهای دیماه ۹۲، که خبر رسید بستگان یک چهره‌ تلویزیونی در منطقه شکار ممنوع تپال دستگیر شدند، ماجرا رنگ و بوی دیگری گرفته است. هرچند که او گفت خودش شکار نکرده و ماجرا را هم تعریف کرد (اینجا) اما منتقدان اینانلو از فرصت استفاده کردند، بر ماجرای شکارچی بودن او سوار شدند و کار رسید به ممنوعیت ۵ ساله شکار. (اینجا)

قبل و بعد این دو خبر، اتفاقات بسیاری افتاد؛ جامعه رسانه ای متاثر از پلنگ‌کشی‌های پیاپی (اینجا، اینجا، اینجا، اینجا، اینجا، اینجا و اینجا) که دو مورد به سوزاندن و مثله کردن حیوان منجر شد و حتی واکنش فردی مانند نیوشا ضیغمی را در پی داشت (اینجاروباه کشی، کشتن گوزن زرد بیخ گوش سازمان محیط زیست‌، در پارک پردیسان و حواشی آن (اینجا، اینجا، اینجا، اینجا،‌ اینجا، اینجا و اینجا)، حملات متعدد شکارچیان غیرمجاز به محیط‌بانان (اینجا و اینجا) ترحم چوپان به پلنگی که گوسفندانش را دریده بود (اینجا)، تفنگ شکستن یک شکارچی قدیمی در لرستان (اینجا و اینجا)، مرگ پرندگان در فریدون کنار (اینجا) اعتراض به حضور شیوغ عرب برای شکار گونه های جانوری ایران (اینجا)، نقش یوزپلنگ روی پیراهن تیم ملی فوتبال (اینجا، اینجا، اینجا و اینجا) و البته بیمه شدن آن (اینجا و اینجا) و اتفاقات دیگر (اینجا، اینجا،‌ اینجا و اینجا) شکار و حیات وحش را به یکی از موضوعات مورد اهمیت برای محیط زیست بدل کرد.

همین شد که در روز حیات وحش، معاون محیط زیست از ممنوعیت شکار در پنج سال آینده خبر داد (اینجا) و معصومه ابتکار هم از حال بد حیات وحش ایران حرف زد (اینجا).

‌

اما ساز مخالف سازمان محیط زیست را محمدعلی اینانلو زد. او گفت که لغو شکار نه تنها کمکی به حفظ چهارپایان حلال گوشت نمی کند،‌ بلکه موجب کینه توزی بیشتر شکارچیان و شکاربانان می شود: دراین جلسه گفته اند سازمان قصد دارد شکار را به مدت ۵سال ممنوع کند. حالا دوباره نیایند بگویند اینانلو می خواهد حیوان‌کشی را ترویج کند. من می‌گویم باید علمی حرف زد، علمی کارشناسی کرد و علمی مدیریت داشت. تعطیل کردن کار راحتی است. سازمان محیط زیست باید مدیریت کند. جایگاه سازمان محیط زیست با جایگاه انجمن حمایت از حیوانات اشتباه شده. حمایت از حیوانات در هر مملکتی هم هست. نظرشان درست. اما سازمان محیط زیست علاوه بر حفاظت و حراست، وظایف دیگری هم دارد. آن هم مدیریت است. یعنی باید حفاظت کند برای بهره برداری. حفاظت کند برای هدفی. نه اینکه فقط برای اینکه حیوان کشته نشود. حیوان کشته می شود، سازمان محیط زیست چه بخواهد چه نخواهد. سازمان محیط زیست باید مدیریت کند.

او گفت: می دانید در سال چند حیوان حلال گوشت چهارپا کشته می شود؟ غیرقابل باور است؛ بالای ۱۰۰ هزار راس در سال کشته می شود. هرکسی مخالف است بیاید و خلافش را ثابت کند. آمار هست در سازمان محیط زیست که ۱۰ سال پیش ۱۱۶ هزار شکار چهارپا (قوچ و میش، کل و بز و گوزن و آهو) وجود داشته، الان هم ۱۱۶ هزارتاست.

اینانلو گفت: من با عدد و رقم ثابت می کنم ۱۱۶ هزار تا در هرسال اگر ۴۰ درصد زاد و ولد داشته باشد، در ۱۰ سال می شود دو میلیون و ۸۰۰ هزارتا. یعنی در ۱۰ سال گذشته حدود دو میلیون و ۷۰۰ هزار حیوان چهارپای حلال گوشت در ایران کشته شده. اما چقدر پروانه شکار داده اند؟ سالی ۴۰۰ تا. یعنی ۴هزار جواز در ۱۰ سال و فقط همین تعداد مجاز کشه شده اند. بقیه غیرمجاز بوده. می دانید چه کسی این شکار غیرمجاز را زده؟ آن کسی که خانه اش در کوه است. تفنگش را هم مخفی کرده. و مانند اینها. با تعطیلی شکار بخشی از همان تعداد شکارچی مجاز هم می رود متخلف می شود. (اینجا)

او در گفتگویی دیگر بحث شکارکشی و شکارچی را مطرح کرد و گفت منع شکار، موجب می‌شود شکارکش ها زیاد شوند. همان‌هایی که به قوج یک‌ساله رحم نمی کنند. همان‌هایی که پلنگ و خرس می کشند،‌ همانهایی که حلال گوشت و حرام گوشت سرشان نمی شود. 

اما سازمان محیط زیست که رییسش پس از کشته شدن گوزن زرد گفته بود؛ پیام ندهید کوتاه نمی آییم، بر منع شکار همچنان تاکید دارد. هرچند که کارشناسان مستقل هم در این دعوا بگویند با وجود در معرض خطر بودن گونه های جانوری، منع‌ شکار مانع کاهش‌ جمعیت جانوری نمی‌شود و حتی اگر تاکید شود، شکار به هر حال یک فرهنگی قدیمی در ایران است (اینجا) دراین بین هیچ کس نگفت در یک اتفاق نادر، چرا پلنگ به یک چوپان حمله کرد (اینجا)؟ و چرا ایران بهشت حیوانات نیست (اینجا)؟ و چرا در توسعه توجهی به حیات وحش نمی شود (اینجا

 

۴۷۴۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 342698

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 9 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 3
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام A1 ۱۸:۱۴ - ۱۳۹۲/۱۲/۱۵
    25 4
    شکار یک فرهنگ قدیمی ایرانی است؟ میخوام صد سال این فرهنگ نباشه! هر مزخرفی رو مگه باید تا ابد نگه داشت؟
    • ندا IR ۱۱:۱۰ - ۱۳۹۲/۱۲/۱۷
      8 1
      دمت گرم
  • ابوطالب IR ۰۹:۳۵ - ۱۳۹۲/۱۲/۱۸
    5 2
    هر چند کمی دیر شده اما با این وجود باز هم سازمان محیط زیست بسیار تصمیم خوبی در ممنوعیت 5 ساله شکار گرفته. امیدوارم از تصمیم شون کوتاه نیان و با متخلفین در هر پست و مقامی برخورد قاطع داشته باشند.