محمد جواد پاینده: شعار خصوصی سازی از سال ها پیش سرداده شد و تا امروز جامه عمل بر تن نکرد حال آنکه دولت یازدهم بر اجرای خصوصی سازی در ورزش حرفه ای کشور اصرار دارد و به گفته مسئولان ورزش کشور این اتفاق به زودی در دو باشگاه سرخ و آبی پایتخت محقق خواهد شد.
اگر پرسپولیس و استقلال حقیقتا به بخش خصوصی واگذار شوند اقدام اساسی و مهمی در تاریخ این دو باشگاه و به طور کلی در تاریخ ورزش کشور روی خواهد داد که می تواند رنسانس تاریخی اقتصاد ورزش حرفه ای ایران محسوب شود. سامان دهی اقتصاد ورزش حرفه ای باید از استقلال اقتصادی باشگاهها آغاز شود و پایان وابستگی باشگاهها به بودجه و منابع دولتی.
ایجاد چرخه اقتصادی سالم و منطقی در ورزش کشور حاصل تغییر شرایط جاری و ایجاد تناسب میان هزینه ها و درآمد هاست که این اتفاق بدون ورود سرمایه گذار خصوصی و واگذاری ورزش حرفه ای به به بخش خصوصی محقق نخواهد شد.
اما با پذیرش این حقیقت و اهمیت خصوصی سازی در ورزش حرفه ای نباید فراموش کنیم که این رویداد تنها می تواند به شکل اصولی و منطقی شکل اجرایی پیدا کند تا در نخستین گام با شکست جدی مواجه نگردد.
تا امروز متولیان ورزش کشور از خود نپرسیده اند که چرا سرمایه گذاران خصوصی در عرصه ورزش کشور به هیچ نتیجه مثبتی دست نیافته اند و چرا با گذشت مدتی کوتاه با بدهی های سنگین و حتی بی احترامی از صحنه ورزش خارج نشدند؟
دلیل ناکامی میلیاردهای فوتبال دوست چه بود و بر مبنای این تجربه تلخ چگونه باید انتظار داشت سرمایه گذار خصوصی همچنان به ورود در عرصه فعالیت های اقتصادی ورزش حرفه ای تمایل نشان دهد؟
سرمایه گذار خصوصی در رقابت با باشگاههای دولتی و منابع بی پایان بودجه ای که در اختیار برخی از باشگاهها قرار دارد حتما شکست می خورد. در اقتصاد بیماری که هزینه های هر باشگاه چندین برابر درآمدهاست و هیچ تناسبی در دخل و خرج آن دیده نمی شود چگونه باید انتظار داشت که سرمایه گذار خصوصی وارد گود شود؟
پرسپولیس و استقلال قرار است خصوصی سازی شوند ، انبوه بدهی های بی پایان و مالکان جدید ضمن پرداخت بدهی های پیشین چگونه باید با سایر باشگاههای دولتی رقابت کنند؟
حال آنکه در اقتصاد خصوصی تناسبی میان درآمد و هزینه وجود دارد و به همین منظور طبیعتا بودجه و منابع باشگاههای محبوب پایتخت می بایست به نسبت درآمدهای این دو باشگاه محدود شود در حالی که بسیاری از باشگاههای دولتی و خصوصا صنعتی با هیچ محدودیتی مواجه نیستند و می توانند به دلخواه مدیرعامل باشگاه با استفاده از منابع دولتی در هر فصل ده ها میلیارد هزینه کنند؟
تراز مالی کدام باشگاه دولتی در حال حاضر تناسب درآمد و هزینه ها را نشان می دهد و کدام باشگاه صنعتی بدون استفاده از بودجه و امکانات دولتی می تواند به حیات خودش ادامه بدهد؟
بزرگ ترین سوال امروز اهالی ورزش از متولیات ورزش این است که چرا خصوصی سازی را از بحرانی ترین ، ندارترین و در عین حال محبوب ترین باشگاههای ورزشی کشور آغاز می کنید؟
پرسپولیس و استقلال با همه نداری ها و بدهکاری هایشان به چه دلیل در صدر جدول خصوصی سازی قرار گرفته اند تا دیگر از جیب دولت ارتزاق نکنند و چرا دیگر باشگاههای دولتی همچنان می توانند به ارتزاق مداوم ، مستمر و نامحدود خود از منابع دولتی ادامه بدهند؟
خصوصی سازی بسیار خوب است اما برای همه ، برای پرسپولیس ، استقلال ، سپاهان ، ذوب آهن ، فولاد و همه باشگاههایی که باید به زودی دست خود را از جیب دولت بیرون بیاورند.
252 43
نظر شما