افتخاری: من که نمی‌توانم گوشه خیابان برای مردم بخوانم

به گزارش ایلنا، افتخاری که در چند سال اخیر یکی از پرکارترین خوانندگان سنتی ایران بوده و تعداد آلبوم های منتشر شده‌اش به 80 آلبوم می‌رسد، درخصوص انتقاداتی که نسبت به افزایش تعداد آلبوم‌ها و پایین آمدن کیفیت کارهایش به وی وارد شده، عنوان کرد: اگر آهنگسازان به دنبال ملودی‌های بکر و خوب نیست، من که مقصر نیستم.

افتخاری در این زمینه گفت: هر آلبومی برای خودش یک اثر است. آهنگساز است که سراغ یک ملودی یا آن ملودی به اشکالی مختلف می‌رود. بعد از این مرحله که آهنگساز کارش را انجام داد، قدم به خانه من می‌گذارد و از من می‌خواهد که کارش را بخوانم، اگر از کارش خوشم آمد، آن را می‌خوانم و اگر خوشم نیامد، قبول نمی‌کنم یا به آهنگساز می‌گویم که سراغ کار دیگری برود.

وی در پاسخ به این سئوال که آیا با بالا رفتن تعداد کارها؛ کیفیت آنها پایین نمی‌آید، عنوان کرد: من خواننده هستم و باید از من بخواهید که بد نخوانم و مواظب شعر و کلامم باشم. همیشه شعر ترانه‌هایم را از کار اساتید فرهیخته انتخاب می‌کنم، استادی که دنیادیده باشد. اگر آن آهنگساز پایش را از تهران بیرون نگذاشته و به دنبال ملودی‌ها بکر و خوب نیست، من که مقصر نیستم.

افتخاری اضافه کرد: هستند آهنگسازانی که رفته‌اند و از گوشه و کنار کشور این موسیقی‌ها و ملودی‌ها را جمع و ضبط کرده‌اند، اما این ملودی‌ها پیش از این در گوشه خانه‌های این آهنگسازان پنهان شده و در اختیار این بچه‌های جوان آهنگساز قرار نمی‌گیرد. این ملودی ها از دل طبیعت گرفته شده و بکر است و هنوز خراب و آلوده نشده است.

این خواننده پیشکسوت با بیان اینکه برخی آهنگسازان کوتاهی می‌کنند، اظهار داشت: ما ملودی‌های بسیار زیبایی داریم که چند صد سال قدمت دارند، اما متاسفانه آهنگسازان جوان ما که در تهران زندگی می‌کنند، از این ملودی‌های بکر و زیبا که در گوشه و کنار از لرستان گرفته تا سیستان و بلوچستان وجود دارد؛ بی‌اطلاع هستند. این آهنگسازان باید به این گنجینه جادویی ملودی دست پیدا کنند و بعد بیایند و آن را تنظیم کند و بعد هم افتخاری برود آنها را در استودیو بخواند. من که نمی‌توانم یک آکاردئون دست بگیرم و درگوشه خیابان برای مردم بخوانم. از این گذشته هر خواننده ای به دلیل بالا رفتن سن تا زمانی معین می تواند در این عرصه حضور داشته باشد و بخواند.

افتخاری با انتقاد از وضعیت اقتصادی که کیفیت موسیقی را تحت تاثیر قرار داده است، ادامه داد: از قدیم گفته‌اند، موسیقی در فارس شکل گرفت، در اصفهان جان پیدا کرد و به تهران که آمد خراب شد. در این شهر همه چیز خرج دارد. اگر آهنگسازی از شهرش بیرون آمد و به تهران آمد که استودیو و نوازنده و امکانات باشد، چیزهای دیگری را از دست می‌دهد، چراکه همه‌ چیز در این شهر در قید ربایش پول است.

افتخاری اضافه کرد: متاسفانه در برخی موارد نه تنها آهنگسازان ملودی‌های خوبی ندارد، بلکه ناشر است که به آنها می‌گوید که چه‌طور آهنگی بسازند که کار فروش برود. البته من به آنها هم حق می‌دهم، چون به هر حال آنان هم باید از جایی بخورند. اینها را می گویم که آیندگان بدانند که اگر انتقادی به ما می شود، همه به دلیل یک سری مشکلات است و در این چند دهه من خواننده با چه مشکلاتی روبه‌رو بودم. 

او اظهار داشت: موسیقی راز است و اگر در جای خودش مثل نگین قرار بگیرد، دیگر حرف دیگری باقی نمی‌ماند. یکی استاد است و ردیف بلد است ، اما صدایش به دل نمی‌نشیند و یک نفر هم که صدایش به دل می‌نشیند، مشکلات دیگری دارد. 

افتخاری با بیان اینکه هر کاری در زمان و مکان خودش مناسب است، اظهار داشت: من نزدیک به 80 آلبوم منتشر شده دارم که امیدوارم بتوانم تعداد آنها را به 100 اثر برسانم. البته غیر از اینها حدود 100 مجموعه آواز و بداهه‌خوانی دارم که به موقع آنها را هم در استودیو ضبط و منتشر می کنم.

او عنوان کرد: چرا ما درگرمی جایزه نمی‌گیریم. چرا موسیقی ما در جهان جایی ندارد، این به این دلیل است که آنها موسیقی ما را بهتر از خود ما می‌شناسند و وقتی کار را ممیزی می‌کنند، می‌دانند که ما کلک می‌زنیم، ملودی و آهنگ مال خودمان نیست، می‌گویند این قسمت را از موسیقی ترک ها برداشته ای، آن جای دیگرش مال عرب‌هاست و آن بخش دیگرش هم متعلق به اروپایی‌ها. این مشکلات موسیقی ما است.