مجید جویا: سالیان سال است که توسعه نفتی و گازی به دلیل اثرات زیست محیطی خود مورد نقد جدی است، اثراتی که از کشته شدن جانوران در جاده‌ها تا سوراخ شدن لایه اوزون را در بر می‌گیرد. ولی نتایج تحقیقی که به تازگی در مجله زیست شناسی حفاظت از منابع طبیعی (Conservation Biology) منتشر شده است، نشان می‌دهد که به این اثرات باید تاثیرات اجتماعی را نیز افزود. با تمرکز بر روی تنها یک جنبه از بی‌قانونی (آزار جنسی) این پژوهش آشکار کرد که جنایتکاران جنسی به میزان دو تا سه برابر جلب این شهرهای جدید می‌شوند تا جوامع توریستی و یا کشاورزی و دامداری.
به گزارش نیچر، این تحقیق نه منطقه در نزدیکی پارک ملی یلواستون در ایالت وایومینگ را مورد مطالعه قرار داد، و گرایش‌های سالیانه را در تعداد افراد مهاجم جنسی که در آن مناطق از سال 1997 به این سو ثبت شده بودند، آزمود (سال 1997 اولین سالی بود که این کار الزامی شد). این تحقیق همچنین تعداد تخت‌های بیمارستانی در هر منطقه را نیز بررسی کرد، که نویسندگان مقاله از آنها به عنوان معیاری برای سنجش سطح خدمات اجتماعی استفاده کردند.
پژوهشگران دریافتند که سرانه تعداد تخت‌های بیمارستانی در همه مناطق یکسان بود، ولی تعداد مهاجمین جنسی در شهرهای نفتی و گازی خیلی سریع‌تر از بقیه شهرها، که به کشاورزی و یا تفریح مشهورند افزایش پیدا کرد.
جفری ژاکت، یک جامعه شناس توسعه انرژی در دانشگاه کرنل در ایتاکای نیویورک، ادعا می‌کند که نتایج این تحقیق او را شگفت زده نکرده است، هرچند که او آرزو داشت که این این تحقیق یک منطقه جغرافیایی بزرگ‌تر را می‌آزمود. او تمایلات مشابهی را در منطقه گاز طبیعی مارسلوس شیل در پنسیلوانیا مشاهده کرده بود. او می‌گوید: «جنایت افزایش یافته است، یا دست کم احساسی مبنی بر افزایش جنایت در آنجا وجود دارد. این تمایل وجود دارد که به نظر می‌رسد که هنگامی که این نوع از توسعه اتفاق می‌افتد خود را تکرار می‌کند».
جهش جنایت
جوئل برگر، یک زیست شناس در دانشگاه مونتانا در میسولا و انجمن حفاظت از حیات وحش، که مقر آن در نیویورک قرار دارد، است و علاوه بر این نویسنده اصلی این این تحقیق است. او می‌گوید که الهام بخش این کار، یک تحقیق قدیمی‌تر بود که به افزایش شکار غیر قانونی حیوانات در شهرهای تازه رشد کرده نفتی و گازی می‌پرداخت.
تا حدی، هم این امر و هم تعداد زیاد مهاجمین جنسی می‌تواند فقط بازتاب دهنده این واقعیت باشد که اکثریت مطلق مهاجمین جنسی مرد هستند و شهرهای نفتی و گازی نیز تعداد مردانی که استخدام می‌کنند خیلی خیلی بیشتر از زنان است. او می‌گوید: «من اطلاعات دقیقی در این رابطه ندارم، ولی این را می‌دانم که هم هنگامی که در بارها و رستوران‌ها بودم و هم هنگامی که در میادین گازی بودم، به نظرم می‌رسید که نسبت مردان به زنان 10 به 1 است».
او می‌افزاید: «ما نتایج را با این مسئله وفق ندادیم. ما فقط به نرخ کلی مهاجمین جنسی که به آنجا می‌رفتند نگاه کردیم». ولی، او می‌گوید، از دید شهر این مسئله اهمیتی ندارد. «این نشان می‌دهد که چه کسی می‌آید، و این چیزی است که ما واقعا به آن اهمیت می‌دهیم، چرا که شهرها این عنصر را جذب می‌کنند که یک پس زمینه خیلی قوی جنایی دارد».
نویسنده همکار برگز، یان بکمن، که یک زیست شناس عضو انجمن حفاظت از حیات وحش است، اعتقاد دارد که چنین تغییراتی همراه با تاثیراتی که به طور سنتی طرفداران محیط زیست را ناراحت می‌کنند، می‌آیند.
او می‌گوید: «ما باید نه تنها نگران تاثیرات نفت و گاز بر روی زیست بوم‌ها باشیم، بلکه خود جوامع انسانی هم باید به نگرانی‌های ما افزوده شوند. ما باید آگاه باشیم که تمام این گومه تغییرات می‌توانند اتفاق بیفتند، در نتیجه ما می‌توانیم خود را مهیا کنیم تا بتوانیم بهتر با این شرایط برخورد کنیم و از تاثیرات مخرب آن بکاهیم».
مشکل تاریخی
ولی مشکل محدود به شهرهای نفتی و گازی نمی‌شود. بکمن می‌گوید: «تاریخ کاملی از ادبیات وجود دارد که نشان می‌دهد که شهرهای دوران جهش معدن‌کاوی نیز با تغییرات مشابهی مواجه بودند».
برگر می‌افزاید که تمایلات مشابهی در همه جا مشاهده شده‌اند، حال چه غرب ایالات متحده باشد، چه شن‌های کانادا و چه اکوادور. او می‌گوید: «وسوسه پول سریع خطراتی هم با خود دارد».
شهرهای قدیمی‌تر معدنی نیز مشکلات خود را داشتند. برای مثال در طول دوران تب طلا در کالیفرنیا، کمپ‌های معدن‌کاوی می‌توانستند کاملا دچار هرج و مرج باشند. «برخی از شهرهای معدنی به خاطر رفتارهای خشن مردمانشان، فحشا و وحشی‌گری مشهور بودند».
دارسی مور، موزه‌دار موزه ایالتی معدن‌کاوی و مواد معدنی کالیفرنیا، هم با این نظر موافق است. او می‌گوید: «باده نوشی‌های زیاد و قمار بازی‌های زیادی در آن اماکن اتفاق می‌افتاد. این روشی بود که معدن‌کاوها دوست داشتند تا پول خود را خرج کنند، البته اگر هیچ پولی در می‌آوردند».
نظر شما