اكرام مهمان: هر كه باشد وقتي به سراي دوست مي‌آيد نبايد از مرام مهمان پرسيد، وظيفه، احترام به مهمان است «هر كه به اين سرا آمد از دين او نپرسيد طعامش دهيد»
همسايه: وجهي است كه بايد در زمره‌ي رسیدگي كرامت و محبت قرار گيرند. «درباره همسايه چندان سفارش شده كه گويي همسايه "ارث بر" ديگري است»
اداي دين: هر فردی وقتي امانتی به ما سپرد بايد «امانت» را پاس داشت، معصوم مي‌گويد: «اگر شمر شمشيرش را به امانت نزد من بگذارد من امانت را به او تسليم خواهم كرد»
هیچ بهانه ای برای عدم انجام وظیفه انسانی در قبال موارد مذکور نیست. مطلق وظیفه است، بدون تغییر و تحویل، در هر زمان و در هر مکانی، تفاوتهای انسانی، اجتماعی، تاریخی و عقیدتی هیچ خدشه ای به اصل و اصالت آنها وارد نخواهد کرد!
نظر شما