واقعيت اين است كه سخن سخنور زياد است و از اين رو سخن زدگي بيشتر تا آنجا كه در مَثل آمده است دو صد گفته چون نيم‌كردار نيست به جاي چندين روز تفكر و چند دقيقه حرف زدن، چندين روز مي‌توان نوشت و گفت بدون اينكه پيگيري و تفكري در كار باشد، نمونه‌ي حي و حاضر آنها نامه‌ي سرگشاده دكتر صادق زيباكلام به قاليباف و نتيجه‌گيري‌هايي است كه داستان خسن و خسين هر دو خواهران زينبند را تداعي مي‌كند!
در آستانه‌ي ورود وزير امور خارجه‌ي فرانسه، در فضاي تبليغاتي محيطي و شهري تهران، آن هم به صورت محدود چند تصوير با محتواي «پاهايي كه در حال پايين آمدن از پله‌هاي هواپيما را نشان مي‌دهد و فرشي از خون و در ذيل آن طرح خونخواهي از قابيوس براي فروش خون‌هاي آلوده در دو دهه گذشته...» نقد شده است. روزنامه شرق يك ستون را به نقد و نكوهش اين حركت تبليغاتي به شهرداري (روزنامه شرق: شهرداري مشغول كار است، پنج‌شنبه 15/5/94) اختصاص داده بود، موضوعي كه با پاسخ شهرداري مبني بر اينكه، اين جريان تبليغاتي نه تنها هيچ ربطي به حوزه‌ي شهرداري تهران ندارد بلكه بر عكس شهرداري در همراهي با موج موافقت اكثريت شهروندان تهران، با توافق هسته‌اي پوستري توزيع كرده است. «با تصوير يك سرباز و ظريف و در ذيل آن در دفاع از توافق هسته‌اي نوشته‌اي آمده است كه مضمون آن دفاع همه در همه حال از همه‌ي منافع كشور است.» فرداي آن (شنبه 17/5/94) روزنامه شرق ضمن عذرخواهي از شهرداري و شهردار، اذعان مي‌كند كه اين گزارش از سر شتاب‌زدگي، غفلت، غيرحرفه‌اي و داراي ايراد محتوايي در صحت داده‌هاست.
حال شما در نظر آوريد نامه‌ي سرگشاده‌اي را كه شهرداري را متهم به سوءاستفاده و استفاده‌ي ابزاري از توافق هسته‌اي به سود جريان مخالف توافق متهم ساخته است.
بدون توجه به اينكه اصل و اساس گزارش جعلي و براساس توجيه «شتاب ذاتي كار خبر است» كار شده است به شهردار تذكر مي‌دهد: «آقاي قاليباف اگر اين كارها را براي خوشامد جريان‌هاي مخالف تواق انجام مي‌دهيد بدانيد كه آنان به رغم اين فعاليت‌ها، هيچ‌گاه از شما راضي نشده و به شما در انتخابات رياست‌جمهوري أي نخواهند داد.»(نقل به مضمون)
خب آقاي دكتر صادق زيباكلام در فرداي آن با چند روز كم و زياد، نه تنها مانند روزنامه شرق از شهرداري و شهردار- به عنوان شخص حقيقي- هيچ واكنش، عذرخواهي نمي‌كند كه هنوز مركب نامه‌ي ايشان به قاليباف خشك نشده در تحليل ديگري در ارتباط با انتشار سخنان عباس عراقچي پيرامون پشت پرده‌ي مذاكرات مهم و حساس هسته‌اي به سه نقطه‌ي ضعف هسته‌اي جام‌جم مي‌پردازد «ميانگين خروجي هسته‌اي- صدا و سيما- سه نقطه‌ي ضعف دارد كه همچون يك رسانه‌ي ملي عمل نمي‌كند... نه مستقل است... نه مصالح و منافع ملي... را در نظر مي‌گيرد» (روزنامه ايران- شماره‌ي 5992)
در اين نوشته نه قصد دفاع از شهرداري در كار است و نه وكالت صدا و سيما بر عهده‌ي نويسنده است ولي طرح سه اتهام بسيار بزرگ به رسانه‌اي كه ظاهراً زير نظر چندين قوه و از جمله قوه‌ي مجريه اداره مي‌شود بسيار سنگين است. انتظار تعهد و نقد و تحليل مسئولانه از شخصيتي به مانند استاد صادق زيباكلام بيش از اين است.
و البته اين بهانه‌اي و مشتي از خروار است. مادام كه برخي نخبگان و راه‌نشان‌دهندگان خود در راه هستند، راه و بي‌راه را از كه بايد پرسيد؟ از كه بايد پرسيد كه «راه طي شده» با كاروان «ما چگونه ما شديم» مبدأ و مقصد آن از كجا به كجاست؟ و باز نيازي به نوشتن نيست كه بسياري از خوانندگان و از جمله نويسنده، بخش زيادي از معلومات و دانسته‌هاي خود را مديون كتاب‌ها و ديدگاه‌هاي دكتر صادق زيباكلام مي‌دانند. ديدگاه‌هايي كه فارغ از درست بودن و يا نبودن، ميانگين آن افزايش توان تحليل و آگاهي مخاطبان از موضوعات مرتبط با تخصص ايشان است.
نظر شما