پس از یک سال وقفه در برگزاری جشنواره فجر در اصفهان و با توجه به اخباری مبنی بر عدم برگزاری جشنواره در سال جاری، تصمیم مسئولان به اکران فیلم‌های جشنواره فجر درست در لحظه آخر، برای اصفهانی‌ها خوشحالی توصیف‌ناپذیری به ارمغان آورد.
استقبال اصفهانی‌ها از جشنواره فجر امسال به گونه‌ای است که گویی هم‌استانی‌های ما این جشنواره را غنیمتی بزرگ بر می‌شمارند چراکه هنوز داغ عدم برگزاری در سال گذشته را بر دل داشتند و با توجه به عدم اکران بسیاری از فیلم‌ها پس از ایام جشنواره فجر و در طول سال، گویی نمی‌خواهند کوچک‌ترین فرصت برای تماشای فیلم‌های مشهور امسال را از دست بدهند.
البته این مطلب به معنای استقبال خوب از تمامی فیلم‌های جشنواره نیست و میزان استقبال از فیلم‌ها با توجه به برنامه‌های مختلف تلویزیونی، رادیویی و حجم اخبار رسانه‌ها در نقد و بررسی فیلم‌های جشنواره ارتباط دارد گرچه حتی نقدهای منفی راجع تعدادی از فیلم‌ها مانند لانتوری نتوانست از تعداد تماشاگران مشتاق این فیلم بکاهد.
این فیلم با وجود پخش در ساعت میانی شب با استقبال گسترده‌ای از سوی مخاطبان روبرو شد به گونه‌ای که در شب اکران اطراف سینما سپاهان از جمعیت انباشته بود و صف طولانی جمعیتی که بلیت را پیش‌فروش کرده بودند تا انتهای کوچه نسبتاً طولانی سینما ادامه داشت.
استقبال اصفهانی‌ها لانتوری و بادیگارد را به سانس فوق‌العاده کشاند
استقبال از فیلم لانتوری و بادیگارد در اصفهان به اندازه‌ای بود که سانس فوق‌العاده ساعت ۲۲ برای این فیلم در سینما سپاهان اصفهان نظر گرفته شد.
البته برای فیلم بادیگارد چهار سانس ویژه علاوه بر سه انس اصلی درنظر گرفته شد اما مسلماً بسیاری از اصفهانی‌ها شانس تماشای این فیلم در جشنواره را از دست داده اند چراکه بلیت‌های این فیلم بسیار زودتر از آنچه تصور می‌شد به اتمام رسید.
اما اگر نگاهی نسبی به نظر تماشاگران اصفهانی در ارتباط با فیلم‌های جشنواره داشته باشیم بسیاری از انتقادها - البته تا روز ششم جشنواره فجر در اصفهان - به روح نا امیدی در فیلم‌ها برمی‌گردد.
مسعود زمانی که با دوستش به سینما سپاهان آمده است جشنواره فجر امسال را نسبتاً خوب توصیف می‌کند و به مهر می‌گوید: از میان فیلم‌هایی که در جشنواره امسال دیدم نیمی را خوب ارزیابی می‌کنم اما چند فیلم دیگر شایسته جشنواره فجر نبودند.
وی افزود: فیلم‌هایی مانند هفت ماهگی و مالاریا را چندان دوست نداشتم، از دیدگاه من مالاریا حرفی برای گفتن نداشت چراکه اولا نام فیلم با این فیلم ارتباطی نداشت و از سویی ساختار فیلم بسیار ضعیف و شبیه چسباندن چند فیلم به یکدیگر بود و هدف خاصی را نیز دنبال نمی‌کرد.
زمانی با بیان اینکه پایان فیلم کاملا نامفهوم بود، ابراز داشت: شاید بخشی از داستان فیلم از واقعیت‌های جامعه نشأت گرفته باشد اما این حرف‌ها، این تصاویر و این داستان، بیان تکراری از فیلم‌های دیگر با همین مضمون اما با شخصیت‌های دختر و پسر دیگری است.
وی ابراز داشت: در میان فیلم‌هایی که دیدم بیشتر از همه بارکد را که طنزگونه بود و فیلم بادیگارد را دوست داشتم.
سارا محمودیان اغلب فیلم‌های جشنواره امسال را تماشا کرده است؛ وی معتقد است تا اینجای جشنواره اغلب فیلم‌ها به موضوع خیانت مربوط و یا روح نا امیدی را در جامعه تزریق می‌کنند.
تکرار دردهایی که همه می‌دانیم و فوران روح نا امیدی در برخی فیلم‌ها
وی در گفتگو با مهر افزود: نه اینکه با فیلم‌های اجتماعی مخالف باشم اما سخن من این است که اینها دردهایی است که همه ما می‌دانیم و اگر قرار باشد در سینما نیز دوباره تکرار مکررات روزمره را ببینیم دیگر روحیه‌ای برای زندگی نداریم.
این دانشجوی جوان رشته روانشناسی گفت: ترجیح می‌دهم فیلم‌های اجتماعی را در سینما ببینم که سوژه‌ای نو یا زبانی نو داشته باشند نه اینکه همه یک مسئله را مدنظر قرار دهند.
وی اضافه کرد: حس من این است که با توجه به اینکه فیلم‌های ماهواره و ترکیه‌ای بیشتر در ارتباط با موضوع خیانت است انگار کارگردانان ایرانی نیز تصور کرده‌اند در صورت ساخت چنین فیلم‌هایی مردم از این سوژه‌ها استقبال بیشتری می‌کنند؛ آیا تصور کارگردانان ما این است که مردم با این سوژه‌های دور از شان روحیه ایرانی با سینما آشتی می‌کنند.
محمودیان گفت: همین امروز فیلم ژاپنی «آرامگاه کرم‌های شب‌تاب» را دیدم که به مسئله جنگ جهانی می‌پرداخت؛ این فیلم با بیانی بسیاری خوب، تلخی جنگ را به تصویر می‌کشید، دقایقی پیش از پایان فیلم اتفاقی رخ می‌دهد به گونه ای که شاید در پایان فیلم هنوز چشمان ما از غم نهفته در این سوژه انسانی خیس باشد اما فیلم در همان چند دقیقه باقیمانده پس از آن اتفاق تلخ، با سکانسی تمام می‌شود که روحیه امیدواری را در ببینده می‌دمد.
پایان بندی فیلم‌های حاتمی‌کیا بر اساس اعتقادات و در قالبی غیرشعاری را دوست دارم
وی اضافه کرد: پیشنهاد من برای مسئولان است که جشنواره‌ای برای سوژه‌های اجتماعی قرار دهند تا در یک جشنواره وزین مانند فجر به یک باره شاهد فوران سوژه‌های تلخ نباشیم چراکه با حال و هوای این دهه نیز جور نیست.
زهرا میرزایی نیز پس از اکران فیلم بادیگارد به خبرنگار مهر می‌گوید: خیلی سوژه ناب فیلم را دوست داشتم چراکه پیش از این کسی به این مطلب نپرداخته بود و شاید ما نیز به ندرت به زندگی یک محافظ فکر کرده باشیم.
وی افزود: فیلم‌های حاتمی‌کیا را دوست دارم چون یا مانند فیلم بادیگارد سوژه‌ای جذاب و داستانی زیبا دارند و یا مانند فیلم «چ» ساختاری قوی و جذاب؛ اما بیش از همه پرداختن به عقیده و پایان‌بندی فیلم بر اساس همین اعتقادات در قالبی غیرشعاری را در فیلم‌های این کارگردان من را جذب می‌کند که نشان از توانایی بالای این کارگردان دارد.
داستان انسان‌هایی که تندباد زمانه آنها را عوض نمی‌کند و زنانی جوانمردتر از مردان
میرزایی می‌گوید: زندگی انسان‌های محکمی که تندباد زمانه آنها را عوض نمی‌کند و زنانی که جوانمردتر از مردان در زندگی از همسر خود در بحبوبه مشکلات پشتیبانی می‌کنند لبخند بر لب مخاطبی می‌نشاند که خسته از زندگی روزمره و دغدغه‌های آن به سینما می‌آیند.
وی اضافه کرد: در واقع جدای از داستان در تمام فیلم‌های حاتمی‌کیا نمونه یک خانواده سالم که در هر شرایطی سعی در حفظ آرامش زندگی دارند دیده می‌شود چیزی که شاید ایده‌آل هرکدام از ما باشد؛ اما کمتر کارگردانی به این مسایل می‌پردازد و بیشتر کارگردانان تصور می‌کنند موضوعات منفی فیلم را جذاب می‌کند اما حاتمی کیا با ساخت این فیلم‌ها نشان می‌دهد که زیبایی همیشه در تلخ‌ترین لحظه‌ها نیز جریان دارد.
کیمیا لطفی که در حال ورود به سینما ساحل چند دقیقه‌ای با ما گفت‌و‌گو می‌کند: فیلم‌های امسال تاکنون نوعی حریم‌شکنی داشتند که من نپسندیدم؛ زیرپا گذاشتن اصول دینی در جشنواره‌ای که نام فجر را بر پیشانی خود دارد مسئله مهمی است.
شکستن مسایل عرفی در برخی فیلم‌های جشنواره امسال
وی افزود: در واقع این گونه فیلم‌ها برای مشاهده همراه خانواده مناسب نیست چراکه برخی مسایل عرفی را در هم شکسته‌اند که برای بسیاری از خانواده‌‌های ایرانی هنوز حریم مهمی هستند؛ چه دلیلی بر اکران این فیلم‌ها در جشنواره بدین شکل وجود دارد در حالیکه مطمئن هستیم بسیاری از این فیلم‌ها پس از جشنواره برای اکران بر پرده سینما ممیزی خواهند داشت یا مجوز نخواهند گرفت.
میرزایی در بخش دیگری از سخنان خود ابراز داشت: انتقاد دیگر از مسئولان اصفهانی است چراکه گویی توانایی آوردن فیلم‌های شاخص جشنواره فجر بر پرده سینماهای اصفهان را ندارند.
اما مصطفی حسینی رئیس امور سینمایی حوزه هنری در ارتباط با جشنواره امسال به مهر می‌گوید: امسال تا لحظه آخر مشخص نبود که جشنواره فجر در اصفهان برگزار می‌شود یا خیر چراکه برگزاری جشنواره نیازمند حمایت مالی بود که با حمایت مسئولان استانی امکان برگزاری جشنواره فراهم شد.
وی با بیان اینکه امسال استقبال از سینماهای اصفهان نسبت به سال‌های گذشته خوب بوده است، افزود: استقبال از جشنواره فجر در ارتباط با فیلم‌های مختلف متفاوت بود اما تقریبا برای تمامی فیلم‌ها حداقل تا نصف سینما پر بوده است.
افق روشن سینمای اصفهان
رئیس امور سینمایی حوزه هنری با بیان اینکه برای فیلم‌های پرمخاطب سانس ویژه در نظر گرفته می‌شود، در ارتباط با در نظر گرفتن فیلم‌های مناسب جشنواره امسال گفت: تاکنون فیلم‌های خوب و پرمخاطبی به نمایش درآمده است و فیلم‌هایی مانند ابد یک روز که در برنامه جشنواره فجر در اصفهان نبود نیز برای روز یک شنبه به جدول پخش اضافه شده است.
به نظر می‌رسد با توجه به استقبال خوب از جشنواره فجر در پایتخت فرهنگی ایران و به ویژه با توجه به افزایش تعداد سینماها و اضافه شدن سینما فلسطین در بهمن‌ماه امسال به سینماهای اندک اصفهان، افق روشنی برای سینمای اصفهان که این سال‌ها با رکود روبرو بوده است در پیش رو خواهیم داشت.
نظر شما