کریم نجفی برزگر رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در دهلی‌نو، در همایش عادلانه که در هند در حال برگزاری است، گفت: "رابطه فرهنگی ایران و هند چند هزار سال قدمت دارد. بنا به گفته جواهر لعل نهرو درخصوص روابط دیرینه این دو کشور که می‌گوید: "هیچ دو کشوری را نمی‌توان یافت که در طول قرون متمادی، اصل و ریشه‌ای نزدیکتر و ارتباطی پیوسته‌تر از مردم هند و ایران داشته باشند. در میان اقوام و مردمی که با هند ارتباط داشته و بر فرهنگ این کشور اثر گذاشته‌اند کهن‌ترین و پرتأثیرترین، ایرانیان بوده‌اند. "
نجفی افزود: "علاوه بر قرابت‌های نژادی، زبانی، دینی و تاریخی بین دو سرزمین ایران و هند که در طول تاریخ و قرون متمادی ارتباطات ناگسستنی را بین دو سرزمین ایران و هند ایجاد نموده، آثار بیشماری از این پیوستگی‌های فرهنگی را می‌توان در آثار میراث مشترک فرهنگی در این سرزمین همچون غارهای آجانتا مشاهده نمود که نشان دهنده دیدار هیأت رسمی ایران در دوره ساسانی به دربار پولکسین دوم است. "
وی با بیان این‌که ارتباطات ایران و هند قبل از اسلام آغاز شد و هنوز آثار این ارتباطات را در بناهای تاریخی می‌توانید مشاهده کنید، یادآور شد: " بعنوان یک مثال می‌توان به کتاب ارزشمند پانچاتانترا یا «کلیله و دمنه» اشاره کرد که حاکم آن دوره به هیأت ایرانی هدیه داد که منشأ ارتباطات علمی و فرهنگی بین ایران هند شد و هنوز شما در دوران معاصر آن را مشاهده می‌کنید. "
وی افزود: " بسیاری از متفکرین هندو به زبان فارسی صحبت می‌کردند، از جمله آن را بیندرنات تاگور شاعر و اندیشمند فرهیخته هندوستان و متعلق به بنگال غربی بسیار تحت تاثیر شعرای بزرگ ایرانی خصوصاً حافظ شیرازی بوده است و در خاطرات خود از دوران کودکی به شنیدن اشعار حافظ از زبان پدر خود اشاره می‌کند. رابیندرا نات تاگور می‌گفت من افتخار می‌کنم که زبان فارسی می‌دانم. همین زبان فارسی و فرهنگ فارسی در شبه قاره باعث افتخاری برای مردم ایران و هند است شخصیت های بزرگ و مشاهیر ادبی مثل سعدی، حافظ، مولانا جلال‌الدین بلخی و مشاهیر ادبی دیگر جای خویش را در شبه قاره باز کرده‌اند. "
نظر شما