نشریه‌ای که شباهتش با نشریه‌ها تنها در کاغذی بودنش است نه در رفتارهایش کارهایی کرده که نهاد رسمی ناظر (هیئت نظارت بر مطبوعات) مجوزش را لغو کرده است. نشریه خودسرانه و بی اعتنا به نداشتن مجوز قانونی باز منتشر شده است. این بار با سوء استفاده از یکی دو حدیث و بدون داشتن علم کافی برای فهم این حدیث‌ها و حتی بدون علاقه به دانستن مفهوم فقهی حقوقی طرح شده ذیل آن حدیث‌ها عده‌ای از مردم نسبتا مشهور را با چاپ عکسشان به صفت «دیوث» نواخته است. این کار جرم است. نسبت رابطه‌ی جنسی نامشروع دادن به همسران این افراد است و اگر نتوانند چهار شاهد مذکر عادل بالغ عاقل بر این مدعا بیاورند باید حد بر آنان جاری شود. نام شرعی این جرم قذف است و جزایش ۸۰ ضربه تازیانه که ایستاده از سر تا پای مجرم می‌زنند.
هیئت نظارت بر مطبوعات باز تشکیل جلسه داده و مجوزی را که باطل کرده بوده دوباره باطل کرده است. به بیان حقوقی بر ابطال مجوز ابرام کرده است. کسی در قوه‌ی قضائیه مجوز انتشار موقت برای این نشریه صادر کرده است. این یعنی چه؟ از کی قوه‌ی قضائیه صالح به صدور مجوز نشریات شده است؟ صرف این که قوه‌ای مستقل است و قدرت دارد او را صالح به هر امری می‌کند؟ معنای استقلال قوا استقلال از هم است یا استقلال از امر قانونی؟
اینجا است که قوه‌ی مقننه کم‌کاری کرده است. امروز باید مجلس تشکیل جلسه بدهد، به قید چندین فوریت مصوبه‌ای را طرح کند و با اکثریت مطلق آرا تصویب کند که قوه‌ی قضائیه را صالح به صدور مجوز غیر قابل ابطال برای نشریات کند. اگر نمی‌توان با دقت در رفتاری از یک قوه آن را در چهارچوب قانونی فهمید، تنها راه این است که چهارچوب قانونی را چنان بگشاییم و دستکاری کنیم تا امر مذکور واضحا قانونی شود.
نظر شما