الف نوشت:لغو کنسرت‌ها در استان خراسان رضوی، چند هفته‌ای است که به یکی از پربحث‌ترین موضوعات تبدیل شده است.

در یک طرف مخالفان برگزاری کنسرت معتقدند در استان خراسان رضوی، به‌دلیل همجواری با مرقد امام رضا علیه‌السلام، خلاف شئونات و اخلاق اسلامی است و در طرف دیگر، منتقدان به لغو کنسرت‌ها نیز می‌گویند اگر یک کنسرت اشکال شرعی دارد، در هیچ‌جا مجاز نیست و نباید اجرا شود و اگر اشکال شرعی ندارد برای همه شهرها قابل‌اجراست.

کشمکش‌ها بین دو طرف ماجرا وجود داشت تا اینکه آیت‌الله علم‌الهدی، امام جمعه مشهد در خطبه‌های نماز جمعه ۲۲ مرداد با اشاره به حفظ قداست در تمام شهرهای مذهبی دنیا مانند واتیکان اظهار داشت در شهر امام رضا(ع) نمی‌شود کنسرت برگزار کرد و دیگر نباید سر این موضوع با مردم یا برخی مسئولان کوته‌فکر چانه‌زنی کرد. شما اگر کنسرت می‌خواهی جای دیگری زندگی کن، چرا باید یک شهر زیارتی را انتخاب کنید؟

ایشان همچنین تاکید داشتند که در یک جلسه تکلیف شهر مشخص می‌کنند و نمی‌گذارند «برنامه عیاشی» در شهر آزاد باشد. امام جمعه مشهد یک روز بعد نیز در دیدار با فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی حواشی اخلاقی وامنیتی کنسرت را دغدغه خود دانست و اظهار داشت: «موسیقی به ما ارتباط ندارد چون در آن تخصص نداریم اما حرف ما، حواشی امنیتی آن است.»

چند روز بعد از این دیدار نیز وزیر فرهنگ و ارشاد با حضور در مشهد، با تاکید بر احترام به نظر آیت‌الله علم‌الهدی، از عدم‌اجرای هرگونه کنسرت در مشهد خبر داد.

فارغ از بحث‌های حفظ حرمت و احترام مرقد امام رضا علیه‌السلام، موضوعی که این چند هفته مغفول مانده، قانون‌پذیری و قانون‌گریزی است؛ چه آنجایی‌که افرادی به اصطلاح «خودجوش» در برخی از شهرستان‌های استان خراسان، مانع از برگزاری کنسرت می‌شدند و چه آنجایی‌که امام جمعه مشهد، با عدم‌اجازه برگزاری یک رویداد قانونی، یک تنه در برابر آماج انتقادات و حملات می‌ایستد.

مشکل از آنجایی شروع می‌شود که طرح موضوع لغو مجوز برای کنسرت‌ها، به مثابه یک حکم حکومتی از طرف امام جمعه مشهد مطرح می‌شود؛ حال آنکه ساختار حکومتی ایران به‌گونه‌ای نیست که بتوانیم بگوییم خراسان رضوی دارای خودمختاری است و قوانین خاصی بر آنجا حکومت می‌کند.

حال سوالی که از آیت‌الله علم‌الهدی پیش می‌آید این است آیا پسندیده نبود موضوع عدم‌برگزاری کنسرت در مشهد، به‌صورت قانونی در شورای فرهنگ عمومی استان و یا دیگر مراکز تصمیم‌گیری و قانون‌گذاری شهر و استان تصویب می‌شد؛ حال آنکه برخی از مراکز حکومتی شهر و استان از موضع‌گیری‌های‌تان حمایت کردند، شما می‌توانستید مواضع خود را به‌صورت قانونی به رأی بگذارید تا اینکه تریبون نماز جمعه را محل قانون‌گذاری برای خود قرار دهید.

جالب آنکه این اقدام فراقانونی امام جمعه مشهد در کمتر از ۳ روز، به دیگر شهرهای ایران سرایت کرده و امام جمعه شیراز نیز خواستار لغو کنسرت‌ها در شیراز شده است. ایشان در نماز جمعه ۲۹ مرداد اظهار داشت «از آقای وزير ارشاد سوال مي‌كنم كه اگر برگزاري كنسرت حلال است و جايز و بي‌ضرر، چرا خدمت امام رضا(ع) برگزار نمي‌شود؟ اگر حرام است و ضرر دارد، پس برای همه مسلمانان مضر است و حرام. حرام را توسعه ندهيد و گناه را تشويق نكنيد.»

حال باید دید این احکام حکومتی برخی ائمه جمعه، قرار است تا کجا تسری پیدا کند؟ تعارفات سیاسی تا کجا می‌تواند بر قانون ارجحیت داشته باشد؟ آیا این‌گونه واکنش دولت به اقدام فراقانونی امام جمعه مشهد، مدلی برای دیگر ائمه جمعه کشور یا ارگان‌های دیگر خواهد شد؟

۲۹۲۱۵

کد خبر 571815

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 13 =