در سوی دیگر مدیر کل محیط زیست استان ورود هرگونه ماشین‌آلات و تجهیزات برای اکتشاف و استخراج معدن را قدم نخست برای تخریب زیستگاه حیات وحش نادر منطقه بیان می‌کند که کارشناسان محیط زیست سالیان دراز برای فرار از دام انقراض رنج روزگار به جان خریده‌اند.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان در گفت و گویی با انتقاد از اقدام بخش صنعت برای اکتشاف معدن می‌گوید: این منطقه پناهگاه حیات وحش و گونه‌های نادر جانوری است که برای اکتشاف به بخش صنعت واگذار می‌شود و محیط زیست استان تمام تلاش خود را برای باز پس‌گیری این منطقه ادامه می‌دهد.
«سیدرضا موسوی مشکینی» با بیان این‌که با تخصیص13 هزار هکتار اراضی حفاظت شده برای اکتشاف، اراضی برای استخراج مواد معدنی مشخص می‌شود، می‌افزاید: با وجود این‌که این میزان اراضی در مرحله اکتشاف به معدنکاران واگذار می‌شود، اختلافاتی بین صنعت و معدن استان و محیط زیست وجود دارد.
وی ادامه می‌دهد: در نهایت در جلسه مشترک با اهالی صنعت و معدن مطابق ماده کمیسیون24 مکرر قانون معادن این موضوع مطرح و تعیین تکلیف نهایی شد، ولی هنوز یک سری اختلافات در واگذاری اراضی بین ما و صنعت و معدن استان وجود دارد.
این مقام استانی با تاکید بر رعایت مسائل زیست محیطی برای هرگونه اکتشاف و استخراج در محدوده مناطق حفاظت شده، بیان می‌کند: هر چند در این مصوبه برای هرگونه اکتشاف با درنظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی قید شده است؛ اما در مقابل محیط زیست استان نگرانی‌هایی را درباره آسیب به زیستگاه حیات وحش منطقه احساس می‌کند. موسوی با اعلام این‌که محیط زیست استان از طریق وزارتخانه اعتراض خود را به گوش مسئولان کشوری رسانده است، اظهار می‌کند: کارشناسان فنی و محیط زیست بر این موضوع اعتقاد دارند که بعد از استخراج ممکن است ذخیره معدنی مناسبی در این محدوده به چشم نیاید و این موضوع در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. مدیر کل حفاظت محیط زیست استان در پاسخ به پرسش همشهری درباره ورود ماشین‌آلات و تجهیزات به منطقه و اثرات آن بر محیط‌زیست می‌گوید: هرگونه جاده‌کشی و خاکبرداری در منطقه به دلیل وجود پناهگاه حیات وحش نادر با حساسیت‌های اکولوژیکی و زیست محیطی همراه است. وی با اعلام این‌که در4 دهه گذشته برای حفظ و زاد و ولد گونه‌های جانوری نادر در منطقه با حساسیت‌های زیادی توسط حفاظت محیط زیست استان همراه بوده است، بیان می‌کند: این در شرایطی است که سازمان صنعت، معدن و تجارت و سازمان نظام مهندسی معدن بیشتر موضوع گسترش معادن و توسعه صنعت را مدنظر قرار داده است و با تداوم این امر زمینه برای بی تفاوتی نسبت به محیط زیست جانوری و گیاهی از بین خواهد رفت. موسوی در بخش دیگر صحبت‌هایش در معرفی این منطقه اعلام می‌کند: این منطقه که از سال 49 تحت حفاظت محیط زیست استان است، بیش از 92 هزار هکتار وسعت داشته و دارای گونه‌های شاخصی نظیر کل و بز و قوچ و میش است. نامه‌نگاری‌های حفاظت محیط زیست استان به سازمان محیط زیست کشور و وزارتخانه متبوع صنایع ارسال شده تا درباره هرگونه اکتشاف که با استخراج در محدوده همراه است، تجدید نظر شود.
شناسایی مناطق پراستعداد
رئیس سازمان نظام مهندسی معدن استان با اعلام این‌که کارهای پی‌جویی برای استخراج مواد معدنی با عیار و ذخیره بالا انجام خواهد گرفت، می‌گوید: بعد از بررسی‌های کارشناسی این منطقه پراستعداد با قابلیت بالا برای استخراج در محدوده‌ها شناسایی خواهد شد.
« مهدی حمیدی» از شناسایی5 عنصر مهم مس، طلا، سرب، روی و آهن در این منطقه خبر می‌دهد و می‌افزاید: مجوزهای محیط زیست مطابق با ماده مکرر24 در جلسه‌ای با حضور مدیران مربوطه حفاظت محیط زیست استان اخذ شده و بعد از کارهای کارشناسی زمینه برای استخراج در4 منطقه نهایی خواهد شد.
وی استخراج مواد معدنی را منوط به مقرون به صرفه بودن آن محدوده اعلام می‌کند و تأکید می‌کند: در صورت پایین بودن میزان مواد معدنی در نقاط تعیین شده، استخراج را در برنامه نخواهیم داشت.
رئیس سازمان نظام مهندسی معدن استان در پاسخ به سوال همشهری درباره نگرانی‌های حفاظت محیط زیست استان درباره تخریب پناهگاه حیات وحش منطقه انگوارن بیان می‌کند: این سازمان نگرانی‌هایی را درباره تخریب محیط زیست دارد؛ اما باید قبول کنیم که برای توسعه اقتصادی استان باید دو دستگاه در کنار هم و موازی با هم قدم بردارند. فاصله گرفتن صنعت و معدن و محیط زیست استان در پیشبرد برنامه‌های توسعه‌ای استان نتیجه بخش نخواهد بود. حمیدی در ادامه سخنانش بالا بودن ظرفیت‌های معدنی منطقه انگوران را یادآور می‌شود و می‌افزاید: در صورتی که از ذخایر معدنی این منطقه صرف نظر کنیم، در واقع به ظرفیت اقتصادی استان ضرر وارد می‌کنیم. صنعت استان با سرب و روی عجین شده و سهم صادراتی استان از این دو فلز نسبت به سایر بخش‌ها بسیار بالاست و نباید از آن غافل باشیم.
منطقه‌ای بی‌نظیر
یک کارشناس محیط زیست با اشاره به ظرفیت‌های این منطقه در گونه‌های نادر گیاهی، جانوری و حتی ورزشی می‌گوید: وجود قلعه‌های مختلف و چشم‌اندازهای زیبا در کنار انواع گونه‌های جانوری و گیاهی، انگوران را به منطقه‌ای بکر و بی‌نظیر در جذب گردشگران داخلی و خارجی تبدیل می‌کند. «فرشته وطن دوست»، این منطقه را کم‌خطرترین منطقه برای صعودهای زمستانی برای کوهنوردان کشور اعلام می‌کند و می‌افزاید: از سوی دیگر به هر نقطه این منطقه که پا بگذارید خالی از کانی‌های معدنی نیست. وی با طرح این سوال که با وجود چنین ظرفیت‌های خدادادی به چه بهایی این منطقه را به دست معدنکاران بسپاریم، اظهار می‌کند: بی‌شک ارزش افزوده این منطقه از محل انواع گیاهان دارویی، وحشی و حتی مرتعی، جذب توریسم برای بازید از جاذبه‌های طبیعی و حیات وحش منطقه به مراتب بیشتر از تخریب محیط زیست برای رسیدن به اهداف اقتصادی از محل معدن خواهد بود. وطن‌دوست در ادامه با اشاره به صدور استعلام یک باره برای هرگونه فعالیت معدنی بیان می‌کند: صورت جلسه اکتشاف این منطقه با حضور تمامی دستگاه‌های ذی‌ربط انجام گرفته و بعد از این مرحله، ورود به مرحله بهره‌برداری بدون استعلام انجام می‌گیرد. به دلیل تعارض‌های دو دستگاه در کمیسیون ماده مکرر24 این موضوع مورد بررسی طرفین قرار گرفته است. به گفته وی هرگونه اکتشاف در منطقه مستلزم تخریب و حفاری‌هایی است که تنها در سایه گمانه‌زنی‌ها شکل می‌گیرد که در برخی موارد با انفجارهای مهیب همراه است.
انگوران در یک نگاه
منطقه حفاظت شده انگوران در جنوب غربی استان زنجان در ماهنشان قرار گرفته است. این منطقه حفاظت شده که فضای کلی آن به کرگدن شباهت دارد، منطقه‌ای است کوهستانی و تپه ماهوری در ماهنشان، دامنه ارتفاعی آن 1240 تا 3320 متر، بارندگی و دمای متوسط سالیانه 450 میلی‌متر و 6 درجه سانتی‌گراد منطقه را به اقلیم‌های مدیترانه‌ای و نیمه مرطوب معتدل تقسیم کرده است. از گونه‌های شاخص گیاهی منطقه می‌توان به لاله واژگون، بنه، بادام، خینجوک، درمنه، چوبک، گل حسرت به همراه درختان و درختچه‌هایی نظیرشیرخشت، زرشک، گردو اشاره کرد. قوچ و میش ارمنی، خرس قهوه‌ای، روباه افعی زنجانی جزو گونه‌های جانوری این منطقه هستند. با وجود ظرفیت‌های مهم این منطقه در حیات وحش و گونه‌های نادر گیاهی، بخش معدن با بهانه توسعه معدنی استان در کمین تخریب منطقه نشسته است.
46
نظر شما