دکتر مظاهری معتقد است : « تشابه سخنرانی امسال با سالهای گذشته، "امیدی" بود که همچنان در رویکرد روحانی به چشم می خورد. باور وی به فردایی پر امید، حل مشکلات با تدبیر و غلبه اعتدال بر افراط، صلحطلبی بر خشونتگرایی، دانایی بر نادانی، و نهایتاً عدالت بر ظلم و بیداد، حسن ختامی بر سخنان روحانی بود که رویکرد مثبت، فعال، متکی بر همزیستی و صلح طلبی سیاست خارجی ایران را برای نمایندگان ملتهای مختلف به نمایش گذارد. »
این استاد دانشگاه می نویسد: « سخنان روحانی در نشست امسال دارای نکات مشابه و متفاوتی نسبت به سالهای پیش بود. تفاوت ها بیشتر به شرایط جدیدی بر می گشت که در یکسال گذشته بین ایران، کشورهای منطقه و جامعه جهانی حکمفرما شده است. انتقادات تند از عربستان و دعوت مجدد این کشور به مسئولیت پذیری در قبال فاجعه منا و عدم ترویج افراط گرایی، نفرت و خشونت، از نکات مهم سخنرانی امسال رئیس جمهور کشورمان بود که در واقع به دلایل اصلی ادامه نا امنی و جنگ در خاورمیانه اشاره می کرد. »
وی ادامه می دهد: « عملگرایی و واقع بینی از دیگر ویژگیهای سخنرانی امسال رئیس جمهور ایران بود؛ بگونه ای که همزمان با طرح مشکلات منطقه و جهان، راه حلهای عملی و پیشنهادات ابتکاری جمهوری اسلامی ایران نیز برای حل این مشکلات مطرح گردید. به عنوان نمونه، شکل گیری حکومتهای مشروع و کارامد، مردمسالاریِ واقعی و جلب مشارکت فراگیر راهکارهایی بودند که روحانی به عنوان تنها راه مبارزه با اشکال گوناگون شبکههای جنایی وتروریستی معرفی نمود. به نتیجه رسیدن مذاکرات ایران و 1+5 نیز از دیگر نکات مهم مورد اشاره رئیس جمهور بود که به عنوان افتخاری برای دیپلماسی ایرانی و الگویی برای حل معضلات جهانی مطرح گردید. روحانی همچون سخنرانی خود در اجلاس نم، در این نشست جهانی نیز حفظ تمامیت ارضی کشورها، عدم تغییر مرزها، حق حاکمیت ملتها بر سرنوشت خود و عدم استفاده از زور را موضع جمهوری اسلامی ایران معرفی نمود و بر استفاده از ظرفیت دیپلماسی برای حل تعارضات تأکید کرد.»
متن کامل این یادداشت را اینجا بخوانید.
نظر شما