پس این که چند نفر در حاشیه یک رویداد ورزشی پرچم دیگری را به دست بگیرند یا با دستشان شکلکی بسازند و با زبانشان واژههای جعلی را فریاد بزنند، تحت هر شرایطی محکوم است و جای هیچگونه دفاع و توجیه ندارد اما به موازات برخورد با کسانی که به یکپارچگی این کشور پهناور لطمه میزنند، باید ریشهیابی کرد و دید خاستگاه این رفتارهای ضدمیهنی کجاست؟! مبادا خاستگاهش شوخیهای زنندهای باشد که برخی هموطنان ما در فضای مجازی با قومیتهای مختلف میکنند! نکند خود ما - بله، من و شما- با خندیدن به لطیفههایی که برای هموطنان شریفمان میسازند، باعث لجاجت و ناسازگاری جوانان احساساتی شده باشیم و با دست خودمان آنها را به دام بیگانگان هل بدهیم!
آنهایی که تعدادشان از انگشتان یک دست هم کمتر است و با نیت قبلی شعارهای ضدمیهنی سر میدهند و فوتبال را به رفتارهای ضدملی آلوده میکنند، به راحتی قابل شناسایی هستند و محکومیتشان خواسته بر حق مردم، اما آنهایی که فریب این جریانهای مخرب را میخورند و فکر نکرده با دشمنان ایران همصدا میشوند، شاید قربانیان همین لطیفههای زننده و شوخیهای قومیتی باشند، شوخیهایی که به یکپارچگی ایران لطمه میزند. شاید وقت آن رسیده باشد در سرگرمیهایی که متأسفانه برایمان تبدیل به عادت شده، تجدید نظر کنیم. بیایید این یک بار را دنبال مقصر نباشیم، دنبال مسبب باشیم!
* این یادداشت در سرمقاله سهشنبه ۲۳ آذر روزنامه خبرورزشی چاپ شده است.
نظر شما