پیام دوستانه امیر کویت و اعضای شورای همکاری خلیج فارس به رئیس جمهوری؛ تأکید رهبران اروپایی بر حفظ برجام و گسترش روابط سیاسی و اقتصادی با تهران؛ انتخاب "میشل‌عون" به عنوان رئیس جمهوری لبنان؛ دستاوردهای سیاسی ناشی از انجام نخستین تجربه برگزاری گفت و گوهای سوری-سوری در آستانه، نتایجی است که تهران در دیپلماسی خود کسب کرده است. البته این وضع به معنای پایان رفتارهای تحریک آمیز علیه ایران نیست. لایحه اعمال تحریم‌های تازه علیه ایران در چارچوبی متفاوت از موضوع هسته‌ای در سنای امریکا؛ تصمیم "دونالد ترامپ" در ممنوعیت ورود شهروندان ایرانی و شش کشور دیگر به خاک امریکا؛ هم صف کردن ایران و کره شمالی به عنوان تهدیدهای امنیتی از سوی ترامپ؛ پیام تلویزیونی "بنیامین نتانیاهو" به ایرانیان، رجز خوانی‌های ادامه‌دار "عادل‌الجبیر" وزیر امور خارجه عربستان سعودی از جمله اقدام‌های تحریک آمیزی است که می‌خواهد ایران را به عکس‌العمل همسو با آن وادارد.
آرامش ایران و اتخاذ سیاست معقولانه "بنشین و ببین" در قبال آنچه واقعیت‌های آینده را در سپهر سیاسی رقم خواهد زد، بیش از پیش مخالفان این کشور را در انزوا قرار خواهد داد. پیام دوستانه همسایگان عرب ایران در حاشیه خلیج فارس به رئیس جمهور روحانی و اظهارات "خالد جارالله" معاون وزیر امور خارجه کویت پس از سفر به تهران، نشان از موفقیت سیاست‌های عقلانی در مقابل تحریکات دارد. خالد جارالله در جمع بندی سفر خود گفت: "با توجه به اعلام آمادگی طرف ایرانی، شاهد گام‌هایی در جهت رفع تنش در روابط شورای همکاری و ایران خواهیم بود تا وحدت و وفاق تقویت شود."
جارالله گفت: "دستیابی به یک راه حل مشترک برای انجام گفت و گوهای بیشتر در آینده و گسترش روابط، یک امر مهم و مد نظر است." اگر چه او تصریح کرد:" هنوز سخن گفتن درباره از سرگیری روابط دیپلماتیک میان ایران با کشورهای عربستان و بحرین و بازگشت سفیران شورای همکاری زود است و در پیام امیر کویت چارچوب کلی روابط مشترک و از سرگیری ایران بررسی شده است " اما نمی‌توان انکار کرد که دیپلماسی تهران در دیوار بی اعتمادی میان ایران و همسایگان جنوبی‌اش شکاف انداخته است.
اکنون علاوه بر دولت تازه کار ترامپ و تندروهای امریکایی، مخالفان ایران در منطقه نیز برجام را به عنوان واقعیت غیر قابل تردید پذیرفته‌اند. آنچه نقطه امید آنان است واداشتن تهران به عکس‌العمل درقبال سیاست‌های تحریک آمیزی است که طی هفته‌های اخیر بر شدت آنها افزوده شده است. این سیاست اگرچه نمی‌خواهد برجام را به طور مستقیم مورد هدف قرار دهد ولی می‌کوشد دامنه نفوذ منطقه‌ای ایران را دچار آسیب کند. به عبارت دیگر همانگونه که در اظهارات ترامپ و تندروهای امریکایی در مجلسین این کشور مشهود است، تلاش می‌شود حوزه تعارضات به اوضاع منطقه تغییر کرده و از این طریق ایران را وادار به عکس‌العمل حتی در چارچوب برجام کند.
شیوه ایران در قبال امریکا در بهترین حالت همانی است که جریان دارد؛ یعنی "بنشین و ارزیابی کن". هنوز زود است میان تعارض نظرات ترامپ برآیند معلومی از سیاست دولت جدید این کشور به دست آورد. بنابراین باید صحنه شلوغ ایجاد شده در پی استقرار دولت تازه کار امریکا را _ که شعاع آن تا اروپا و آسیای شرقی دامن‌گستر شده _ تماشا کرد و از فرصت‌ها، موقعیت‌های تازه ساخت. ترمیم روابط ایران و همسایگان عرب حاشیه خلیج فارس یکی از همین فرصت‌هاست که تهران در حال انجام آن است.
ایران به درستی نشان داده است که در بزنگاه‌های حساس، تسلیم رویکردهای افراطی و تحریک آمیز در سیاست‌خارجی خود نمی‌شود. این روش عقلانی تاکنون توانسته است بیشترین بهره را نصیب ایران کند. تجربه برجام و حفظ آرامش عصبی در مقابل سیاست‌های تحریک آمیز جناح‌های تندرو آمریکایی؛ عربستان سعودی و حتی رژیم اسرائیل مانع تحقق اهدافی شده است که می‌کوشد ایران را به عکس‌العمل احساسی وادارد. از این‌رو ایجاد اجماع جهانی دوباره علیه ایران نه تنها نزد مخالفان منطقه‌ای آن، بلکه برای تندروهای امریکایی نیز کاری سخت و حتی دور از دسترس شده است.
کد خبر 629848
نظر شما