تیتر سه وبلاگ‌ها
-
تهران؛ زمانی برای غلبه بر تردیدها
تهران نشانه‌های تازه‌ای از انعطاف‌پذیری مواضع خود در قبال آژانس هسته‌ای؛ ادامه مذاکرات با واشنگتن و تروئیکای اروپایی بروز داده است.
-
تهران و آژانس ؛ گفت‌وگو با گاردهای بسته
آیا بالاگرفتن تنش در تعاملات تهران و غرب پس از جنگ 12 روزه به معنای تعلیق دوباره دیپلماسی و بالاگرفتن‌خطر دوباره تقابل با شدت بیشتر است؟ آیا باید وضع جاری را آبستن انفجاری دیگرباره تعبیر کرد؟ در این صورت چه چشم‌اندازی پیش روست؛ درحالی که همه طرف‌ها با گارد بسته همچنان به بارقه‌ای از امید به دیپلماسی دلخوش کرده‌اند.
-
تهران و واشنگتن؛ بازیگران اصلی
برای همگان روشن است که بازیگران اصلی صفحه شطرنج کنونی، تهران و واشنگتن هستند. دیگران یا نقش تماشاچی منفعل را دارند و یا به مثابه مشاوران یا توصیه کنندگان به هریک از بازیگران عمل می‌کنند. همین کناز صفحه بازی نشستگان هستند که گاه ممکن است سبب کلافگی بازیگران اصلی در تصمیم‌سازی‌های خود شوند.
-
یک‌سال پس از انتخاب پزشکیان
آنچه از نفس نمی‌افتد زمان است. با چشم برهم زدنی یک سال از پیروزی "مسعود پزشکیان" در انتخابات ریاست جمهوری گذشت. مسیر او برای عبور موفق از دالان انتخابات، سخت و پر چالش بود.
-
شرط استمرار آتش‌بس
اعلام آتش‌بس در جنگ دوازده روزه ایران و "اسرائیل _ آمریکا" چشم اندازی روشن و مطمئن را پیش رو قرار نمی‌دهد؛ بلکه _به ویژه _ سوء ظن‌ها را نزد تهران بیش از گذشته افزایش داده است.
-
فشار سه لایه غرب علیه تهران
غرب در یک هم‌پوشانی سه لایه می‌کوشد تهران را وادار به تصمیم فوری برای کلیدی‌ترین مواضع خود کند. واشنگتن، تروئیکای اروپایی و آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای(IAEA) بی‌وقفه و با آهنگی تند، تهران را زیر رگبار خواست‌های خود قرار داده‌اند.این خواست‌ها آنچه نیست که تهران در رویکردی مسالمت‌جویانه و به امید حل اختلافاتش با غرب، وارد گفت‌وگو و یا مذاکره شد.
-
ساز مخالف اروپا در میانه مذاکرات تهران _ واشنگتن
خطوط قرمز تهران، واشنگتن و بروکسل(پایتخت اتحادیه اروپا) به نقطه تلاقی رسیده است. این وضع برای همه طرف‌ها هشدار دهنده خواهد بود اگر نتوان در آن تعادل ایجاد کرد. اما "تعادل" چگونه ممکن خواهد شد اگر صحنه از اراده لازم میان هریک از طرف‌ها برای این امر تهی باشد؟
-
بدترین پیشامد در گفت‌وگوهای تهران _ واشنگتن
برخلاف احتیاط نخستین تهران و واشنگتن در شروع گفت‌وگوهایشان، به نظر می‌رسد بار دیگر این دو به ورطه جدال‌های رسانه‌ای کشیده شده‌اند.
-
"خوش‌بین" یا "امیدوار" به گفت‌وگوهای تهران _واشنگتن؟
هرکس از ظن و درک خود به تفسیر و تحلیل آنچه در چهار دور گفت‌وگوی نمایندگان تهران و واشنگتن گذشته می‌پردازد. اما به راستی در این گفت‌وگوها و به ویژه دور چهارم چه گذشته است؟ آیا می‌توان به نتیجه بخشی آن در خدمت به دستیابی به توافق منطقی و قابل فروش نزد هریک امیدوار بود؟ یا با خوش‌بینی و بدبینی در تفسیر رخدادها، آنچه را گمان کرد که همچنان از بستر واقع‌گرایی دور می‌ماند؟
-
اگر واشنگتن _ تهران توافق می‌خواهند!
هیچ چیز بدتر از بی‌تصمیمی در سیاست نیست. تهران و واشنگتن یا باید به سرعت به توافقی درخور دست یابند، یا تن به ورطه‌ای دهند که دشمنان هرگونه تنش‌زدایی و تعامل سازنده میان این دو خواستار آن هستند.
-
اروپا در کجای گفت‌وگوهای تهران _ واشنگتن ایستاده است؟
اروپا در روند پرشتاب گفت‌وگوهای تهران و واشنگتن کجا ایستاده است؟ آیا صحنه را مانند سازمان ملل متحد در غزه، لبنان، سوریه و تا حدود زیاد در اوکراین به ابتکارهای اقدامی واشنگتن واگذاشته است؟
-
نرمش‌های تهران - واشنگتن؛ تاکتیک یا انتخاب استراتژیک؟
اوضاع این روزهای خاورمیانه و خاصه منطقه خلیج فارس مانند خسوفی است که همگان با وحشت به آن می‌نگرند.
-
ترامپ میان دو گزینه
تصور کنید گفت‌وگوی تهران _ واشنگتن در دو صورت احتمالی "مستقیم" یا "غیر مستقیم" به نتیجه ملموس و راهگشا دست نیابد. در این صورت چه خواهد شد؟
-
ترامپ ؛ جامانده در جنگ سرد
همه تلاش «دونالد ترامپ» این است که خود را رهرو بی‌رحم "رئال پولیتیک"نمایش دهد. از این رو می‌کوشد از یک‌سو مخاطبانش را مرعوب خواست‌های آمرانه‌اش کند. از سوی دیگر کارنامه‌ای موفق را در اسرع وقت به رخ رقیبان داخلی و خارجی خود بکشد.
-
تهران _ مسکو؛ بزنگاه دوباره برای وزن کشی روابط
وقت آن است که وزن روابط تهران _ مسکو باردیگر در ترازو گذاشته شود. وزن کشی این بار می‌تواند ماهیتی متفاوت از تجربه‌های گذشته باشد.
-
اروپا و خاورمیانه در برابر دو انتخاب
اروپا و خاورمیانه در برابر دو انتخاب قرار دارند؛ قبول وضع تحقیر آمیزی که «دونالد ترامپ» در پی تحمیل به آنهاست یا مقاومت برای حفظ استقلال سیاسی و پرنسیپ خود که اکنون با تهدید جدی روبرو شده است.
-
فاصله حرف تا عمل ترامپ در قبال تهران
عقلانی آن بود که "دونالد ترامپ" از تشویق مواضع رادیکالی تهران در تعامل با واشنگتن پرهیز کند. او با بخشنامه اجرایی هفته گذشته خود، روزنه‌های ممکن برای ترمیم روابط یا کاهش تنش‌ها در بستری از گفت‌وگوهای راهگشا را دوباره مسدود کرد. به این ترتیب آیا می‌توان تهران را بانی تشدید تنش‌ها دانست یا خصلت و منش استیلاگرانه ترامپ متغیر اصلی در این‌باره است؟
-
لزوم عبور از بلاتکلیفی در سیاست‌خارجی
مساله اصلی این است که اکنون تهران چالش‌های امنیتی خود را چگونه تفسیر می‌کند؟ در این حال چه چاره‌ای برای آن در نظر دارد؟ این مهم جدا از شعارها و عصبانیت‌هایی است که گه گاه در قبال رخدادها ابراز می‌کند.
-
وقت دوری ازنگاه عامیانه به تحولات منطقه
برخلاف تصور عامیانه نگرش تندروهای ساده‌انگار، سیاست همیشه به معنای پیش‌بردن یک ایده به هر قیمت نیست.این ایده هرچند ممکن است واقعی یا آرمانی باشد که می‌کوشد به هروسیله با غلبه بر حریفان در دو سطح دیپلماسی و میدان خود را به کرسی بنشاند.
-
شرط ماندگاری روزهای خوش صلح در سوریه
"یاسمین" نام رمزی بود که مردم کشورهای عرب برای "بهار عربی" در سال 2011 میلادی انتخاب کردند. "یاسمین" نام انقلاب مردم تونس در سرنگونی رژیم دیکتاتوری "زین‌العابدین بن‌علی" بود؛ تنها انقلابی که توانست لنگان لنگان تا امروز آثار خود را حفظ کند.
-
زیر پوست "رقابت _منازعه" قدرت‌ها در سوریه
اگرچه به نظر می‌رسد از سرعت شورشیان "هیئت تحریر الشام"(HTS) در پیشروی به عمق خاک سوریه و نزدیک شدن به پایتخت حکومت "بشاراسد" کاسته شده، اما معادلات و عوامل بروز تحولات تازه در جنگ داخلی این کشور، همچنان به قوّت خود باقی است.
-
گام تهران و اروپا برای کاهش‌تنش
کاهش تنش میان تهران با اروپا و ایالات متحده، نه تنها یک ضرورت برای همه طرف‌هاست؛ بلکه کلید برون رفت منطقه از بن‌بستی است که خسارت‌های آن همه‌گیر خواهد بود.
-
حاشیه و متن اخبار گفت‌وگوی پنهان در نیویورک
تکذیب یا تأیید دیدار و گفت‌وگوی "سعید ایروانی" و "ایلان ماسک" هیچ تأثیری بر کاستن از ضرورت اقدام دیپلماتیک فوری و لازم میان تهران و واشنگتن ندارد.
-
جنگ نرم غرب و ابتکارهای لازم برای تهران
امر منطقی همان است که تهران مقهور فضاسازی‌های روانی به راه افتاده نشود. انتخاب "دونالد ترامپ" به ریاست جمهوری ایالات متحده هرگز به معنای رسیدن به پایان‌خط برای تهران نیست.
-
یک فصل از دولت چهاردهم
"مسعود پزشکیان" از هنگام نشستن بر کرسی ریاست جمهوری و آغاز به کار دولت چهاردهم با دو خواست عمومی روبرو بود: اصلاح در وجهه و جذابیت دولت _ و بلکه حاکمیت سیاسی _ نزد نه تنها داخل، بلکه بیرون از مرزهای کشور.
-
پزشکیان راه رفته می‌رود؟
دو التهاب توامان در سیاست خارجی و اقتصاد، دولت "مسعود پزشکیان" را با وضعی کم بدیل در تاریخ دولت‌های پس از جنگ هشت ساله روبرو کرده است. این التهابات در حالی است که بودجه تقدیمی سال 1404 به مجلس با دو هدف‌گذاری ریسک‌پذیر همراه است؛ اصلاح قیمت بنزین و تغییر در نرخ ارز ترجیحی برای واردات کالاهای اساسی.
-
آزمون سخت پزشکیان
سخنان هشدار دهنده "مسعود پزشکیان" در آیین هشمین دوره "روز ملی صادرات" شاید نخستین اظهار نظر صریح بالاترین مقام اجرایی درباره اوضاع آشفته و خطرسازی است که کشور با آن روبروست.
-
مرز باریک سیاست و جنگ در خاورمیانه
لنین می‌گوید: «مهم نیست چه کسی جنگ را آغاز کرده، بلکه مهم این است که به وسیله جنگ، کدام سیاست ادامه‌دار می‌شود.»
-
توّهم نتانیاهو
لطفا حواشی مربوط به چرایی رفتار ماجراجویانه "بنیامین نتانیاهو" را کنار بگذارید و به کانون تلاش او برای ثبت خود در تاریخ به عنوان چهره‌ای "تاریخ ساز" توجه کنید. نتانیاهو می‌خواهد چنین بنماید که مانند شخصیت‌های تاریخ ساز، توانسته یا می‌تواند چنین نقشی را برای نه تنها اسرائیلی‌ها بلکه خاورمیانه ایفا کند. اما آیا او قادر به تحقق چنین ایده‌ای خواهد بود؟
-
محور مقاومت و تجربه‌هایش
1_حزب‌الله لبنان پیش و بیش از آنکه تشکیلاتی سیاسی _ نظامی باشد، استمرار اندیشه‌ای آرمانخواهانه و جنبشی رهایی بخش و ادامه‌دار برای آرمان فلسطین بوده است.