پانرده خرداد(یا همان بوذر جمهری قدیم)، خیابانی با شناسنامه ای تاریخی است که این روزها در هاله‌ای از نابسامانی‌ها فراموش شده است. خیابان پانزده خرداد با معماری متفاوت که بخشی از ارگ تهران دوره ناصری در آن قرار دارد، خیابانی است با اتفاقات و جریان های تاثیر گذار بر معماری که می‌رود تا در هاله‌ای از نابسامانی‌ها فراموش شود.
خیابان 15 خرداد یکی از بااهمیت‌ترین خیابان‌های دارای بافت تاریخی است که پا به پا با گذر تاریخ باید رفت تا عناصر معماری ارزشمند آن را شناخت. مهم‌ترین امتیاز این خیابان آن است که در بدنه ضلع جنوبی آن، بازار تهران که گنجینه‌ای از سبک‌های زندگی و آدم‌های متفاوت در تهران است قرار دارد که در فهرست آثار ملی نیز ثبت شده است.
در همین ضلع جنوبی، سبزه میدان و جلوخان مسجد امام قرار دارد؛ مسجد امام که ساخت آن در سال 1020 هجری به فرمان شاه عباس اول در بیست و چهارمین سال سلطنت وی آغاز شد و تزئینات و الحاقات آن در دوره جانشینان او به اتمام رسید. این مسجد و جلوخان آن از شاهکارهای جاویدان معماری، کاشی‌کاری و نجاری در قرن یازدهم هجری است که تزئینات عمده این مسجد از کاشی‌های خشت هفت رنگ است.
در ضلع شمالی این خیابان، خیابان ناصرخسرو که دارای هویتی قدیمی و تاریخی است قرار دارد؛ مدرسه دارالفنون، شمس‌العماره، سرای روشن، خانه امام جمعه و دفتر موسوم به زرین خط که اگر چه جزو ثبت ملی ما نیستند، اما دارای ارزش تاریخی هستند، در این خیابان قرار دارند.
نظر شما