اولین هتل اجتماعی در میلان ایتالیا احداث شد

شهر میلان درایتالیا نخستین هتل اجتماعی را با درهم شکستن استانداردهای رایج هتل سازی و به کمک دو آرشیتکت معروف به صنعت توریسم جهان ارائه کرد.

نخستین هتل از طرح چهارگانه فضاهای دائمی مهمان پذیری درفضاهای متروکه و یا نازل شهری، که توسط آرشیتکت معروف آلساندرو روسو طراحی و به تایید ارشیتکت معروف سیمون میشل رسیده بود، سرانجام از مرحله ایده به عمل رسید.

این طرح درواقع ایده و مفهوم جدیدی برای سبک‌های مهمان‌پذیری است که این نوع هتل‌های جدید تمام کلیشه‌های رایج در هتل‌های معمولی را در هم می‌شکند و نادیده می‌انگارد.

استانداردهایی چون قسمت ویژه پذیرش، راه پله، لابی یا سرسرای هتل، بالابرها و راهرو‌های به سبک‌های مورد نظر ازجمله این کلیشه‌های معماری هستند که در این سبک جدید نادیده گرفته شده‌اند.

در این سبک جدید معماری اتاق‌های شخصی بر خیابان‌های شهر اشراف دارند و هر فضا دارای ورودی مستقیمی است که از طریق پنجره شخص را مستقیما به خیابان‌های شهر متصل می‌کند.

درها نیز با استفاده از روش‌های نوین الکترونیکی و با کلیدهای الفبایی کنترل می‌شوند که با کد خاصی که توسط مسافران و از طریق آن‌لاین رزو شده‌اند، قابل دسترسی هستند.

دراین هتل‌ها با دیوارهایی اوریب فضا به گونه‌ای است که گویی شهر خود وارد محیط شده و خصوصیات خود را به گونه‌ای معنا دار و به طور چشمگیری همزمان به فضای هتل و پیرامون شخص ساکن در اتاق سرایت می‌دهد به طوری که گویی اتاق خود تمام شهر و به عکس شهر تمام اتاق است.

الساندرو روسو خالق و طراح اصلی این مفهوم در معماری هتل‌های جدید شهری که در پروژه نوساری شهر تحت عنوان شهر @ خانه خیابانی شهرت دارد، می گوید: «وقتی شما به تنهایی به جایی سفر می‌کنید و در اتاق مثلا شماره 1032 در طبقه شانزدهم یک هتل هستید، اغلب دچار احساس انزوا و جداشدگی می‌شوید.»

وی افزود: «پروژه خانه خیابانی در شهر به عکس می‌کوشد با نمایش شهر با تمام سرعت و حرکت و نوری که قابل مشاهده است، میان شهر وتمام موجودیتش با افراد و سکنه آن ارتباط برقرار کند. این کار درست به همان نحوی انجام می‌شود که حضور افراد دور یک میز سبب آشنایی و دوستی افراد و مهمانان احتمالا می‌شود. درواقع با این طرح، تمام شهر با مسافر یا توریست در تمام دوران سفرش همراهی خواهد کرد.»