کارلوس کی‌روش روزی که مقابل سردبیران رسانه‌های ورزشی نشست تا به هوای قدردانی از همراهی آن‌ها، رسانه‌ها را شاهد بگیرد، برنامه آماده‌سازی تیم ملی را مو به مو طراحی کرده و به فدراسیون ارائه داده، به صراحت از تلاش برای صعود به مرحله دوم جام جهانی حرف زد و بدون واهمه از سرزنش‌های آتی و عواقب احتمالی حرفش، گفت: «قرار نیست به روسیه برویم و سه بازی کنیم و برگردیم».

مرد پرتغالی به وضوح از رسانه‌ها هم خواست همین دیدگاه را در جامعه ورزش گسترش بدهند تا صعود تیم ملی، مطالبه مردم شود و مسئولان ورزش برای رسیدن به این مطالبه، در راه آماده‌سازی تیم ملی هزینه کنند.

حالا مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش و جوانان هم با حمایت از کارلوس کی‌روش، از صعود تیم ملی به مرحله حذفی جام جهانی ۲۰۱۸ حرف می‌زند و می‌گوید: «این صعود مطالبه ماست.»

عالی است... این که به کم قانع نباشیم و مثل قبل نگوییم شکست چیزی از ارزش‌‌مان کم نمی‌کند و همین که حضور داشته باشیم، کفایت می‌کند، عالی است و بالا بردن توقعات از خودمان می‌تواند نقطه شروع پیشرفت باشد اما مسئله اینجاست که برای مطالبات‌مان چقدر حاضریم هزینه کنیم؟

اگر واقعاً مطالبه ما و مسئولان ورزش ما از تیم ملی، صعود از گروه خودش است، باید به اندازه همین مطالبه برای آماده‌سازی تیم ملی هزینه کنیم و تدارکات‌مان به اندازه ۱۶ تیم حاضر در مرحله دوم بازی‌ها باشد، نه تیم‌هایی که به حضور در جام جهانی قانع هستند. اگر میان مطالبه و هزینه تناسب برقرار باشد، هیچ ایرادی ندارد توقع از تیم ملی بالا برود، در غیر این صورت فقط و فقط فشار بی‌دلیل و بار اضافی روی دوش تیم ملی می‌گذاریم. آیا اهلش هستیم که برای مطالبه‌مان هزینه کنیم؟

* این یادداشت در سرمقاله چهارشنبه ۱۴ تبر روزنامه خبرورزشی چاپ شده است.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 683619

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 13 =