یکم: درباره اینکه روزی به عنوان روز قلم در تقویم کشور نامگذاری شده باید گفت در این روز نویسندگان مورد توجه رسانه‌ها و نشریات مختلف قرار می گیرند و همین مسئله نیز باعث ارتقای جایگاه ادبیات خواهد شد چرا که این روز خاص، طیف وسیعی را متوجه کتاب و قلم می‌کند اگر رسانه‌ها به خوبی متوجه کار باشند؛ به عبارتی می‌خواهم بگویم روز قلم، زمان توجه به روح قلم است. بویژه که رسانه های ما در انعکاس فعالیت‌های ادبی اهل قلم زیاد مطلوب عمل نمی‌کنند و این جدای بحث بین‌المللی ترویج فعالیت‌های قلمی نویسندگان کشور است.
دوم: این توجه تنها متوجه نهادهای دولتی و رسمی نمی‌شود، انجمن قلم هم یک نهاد حزبی نیست بلکه برای خود معیارها و اصولی دارد که هر نویسنده و اهل قلمی که این اصول و مبانی را در خود ببیند و از آن برخوردار باشد به راحتی می‌تواند به عضویت این انجمن درآید، همانطور که اگر کسی بخواهد یک وام ساده از بانک دریافت کند باید دارای شرایط لازم باشد!
نکته قابل تامل در خصوص انجمن قلم این است که با جابجایی اهداف و آرمان‌های متولیان، اهداف و آرمان‌های نویسندگان تغییر نمی‌کند زیرا عرصه قلم عرصه‌ای شناخته شده است و هر نویسنده در این زمینه آرمان و هدف خود را دنبال می‌کند بنابراین با تغییر آرمان‌های متولیان؛ ایده‌های اهالی قلم به هیچ وجه تغییر نمی‌یابد مگر اینکه نویسنده‌ای خودش ایده‌اش را در طول زمان تغییر دهد به عبارت دیگر انجمن قلم چارچوب‌های خاصی را به اهالی قلم تحمیل نمی‌کند.
مسئله ما مسئله متعارفی است که مربوط به ادبیت اثر است اگرچه متاسفانه ما در سطح جهانی برای انعکاس ادبی آثار خودمان با معضل بزرگی مواجه هستیم در حالی که باید به این مسئله توجه زیادی داشته باشیم اما مراکز و بخش‌هایی که باید حمایت‌های مالی و معنوی کافی را برای انعکاس آثار ادبی زبان فارسی در سطح جهانی داشته باشند، این‌کار را انجام نمی‌دهند.
البته در این زمینه انجمن قلم برنامه‌های پیشنهادی برای مسئولان فرهنگی مطرح کرده است اما تا زمانی که این پیشنهادات به فعلیت در بیایند زمان زیادی لازم است.
سوم: یکی از موضوعاتی که می‌تواند در شناسایی و تقویت اهل قلم موثر باشد، جوایز ادبی اگرچه معتقدم اگر بار معنوی و مالی هر جایزه‌ای متناسب با فضای جامعه و به نوعی مطلوب باشد، طبیعتا قشر بیشتری از اهالی قلم را به خود جلب می‌کند، باید بر این نکته تاکید کنم که زمانی که ارزش مالی و معنوی جوایز ادبی پایین هستند، نویسندگان کمتر به آن توجه دارند. به نظر من اگر جایی ضرورتا توانایی مالی و معنوی کافی برای پرداخت چنین جایزه‌ای را ندارد، دلیلی هم ندارد جایزه‌ای را برگزار کند؛ این روال در دنیا هم چنین است و بار مالی و معنوی جوایز ادبی همیشه مهم هستند، متاسفانه در کشور ما برگزاری جایزه ادبی بیشتر از تقویت بنیان‌های ادبی مورد توجه است و گاه کیفیت فدای کمیت می‌شود.
برنده جایزه بیست‌وششمین دوره کتاب سال
نظر شما