و عین پاراگراف ایشان درباره زلزله تهران چنین است؛
نجار در پاسخ به سوال دیگر در مورد ایمنی تهران دربرابر زلزله اظهار کرد: من به شخصه اعتقاد ندارم که زلزله تهران را کن‌فیکون می‌کند؛ اگر حادثه‌ای در تهران رخ دهد یکی از گسل‌ها فعال می شود و حدود ۲ میلیون نفر تحت تاثیر قرار می‌گیرند؛ البته ما باید آمادگی داشته باشیم و بر ساخت و سازها نظارت باشد و همانقدر که مردم نسبت به نمای خانه شان حساس هستند به ایمنی آن نیز حساسیت داشته باشند.
نجار تاکید کرد: البته در کنار سیمان، ایمان هم لازم است و باید تمامی این موارد را در ساخت و ساز مد نظر قرار داد و وجدان کاری داشت."
اینجانب ارادت ویژه ایی به ریاست محترم سازمان حقیقتا دارم و در تمام نوشته هایم از سازمان ایشان و کمبود های سازمان در اعتبارات و عدم حمایت های در خور دولت و مجلس محترم از سازمان مدیریت بحران نموده ام. در ضمن در خصوص عدم بکار گیری سازمان از افراد جوان و برنامه ریز و متخصص هم همواره یاد و انتقاد کرده ام.
این نوشته های بنده و این اینترنت برای جستجو در این مورد! آسان نیست در اطاقی نشسته باشید و هر ساعت از نقطه ای از کشور سانحه ایی به شما گزارش شود و شما ناچار به حل ان باشی و پاسخگوی همه احاد مردم از هر سو! ایشان از خاطرات زمان جنگ در جلسه ای برایم تعریف می فرمودند که چه زحماتی حقیقتا ایشان در سر و سامان دادن سکونتگاه های آن روزها انجام دادند که قابل تقدیر است.
من این متن را خواندم از خودم پرسیدم چه کسی این اطلاعات را در اختیار ایشان قرار داده ؟ ایشان می فرمایند تهران کن فیکون نمیشود و فقط ٢ ملیون نفر تحت تاثیر قرار میگیرد ؟ اگر با فرض ساده سازی تهران را ده ملیون فرض کنیم دو ملیون نفر حتما دارای اقوامی هستند که بقیه هم لذا تحت تاثیرند ! اصلا جمعتی هم هستند که بدون اسیب در منازل خود هستند ولی نه ابی و برقی ... دارند نه امکان خروج از خانه خود را دارند نه امکان تهیه مایحتاج خود را دارند و ... پس انها هم تحت تاثیرند!
اگر دو میلیون را تقسیم بر ۱۰ نفر بفرض برای هر خانه در نظر بگیریم یعنی ٢٠٠/٠٠٠ هزار ساختمان آسیب دیده یعنی حدود ٢٠ درصد آسیب جدی که تمام سیستم شهری را برای مدتها (می‌ترسم بگویم سالها؛ پلاسکو یادم می افتد) تخریب و عملا همه چیز را به توقف کامل رسانده است.
نه بیمارستانی نه امکان دسترسی به بیمارستانی و مسایلی که می توان براحتی درباره انها تخیل کرد و بنظر حقیر یک ضریب بزرگنمایی به تخیلات هم در ان شرایط حتما باید اضافه و لحاظ کرد تا تخیل کمی با واقعیت ها همسان شود؟ همه می دانیم که یک شبه نمیشود تهران را و ساخت و ساز را در ان و مهمتر از همه سیمان را با ایمان کرد، پس با فرضیات خود این مدیر مقاوم و صبور چه باید کرد ؟
از نظر من سناریوی حضرتعالی همان کن فیکون هست. البته تصاویر بدتر و بهتری هم توسط متخصصان برای تهران بیان شده است که ما همان فرضیات را قبول میکنیم که شما ترسیم فرمودید. بنظر می رسد زمان برنامه ریزی جدی برای قبل از بحران زلزله تهران و اجرای هر چه سریعتر ان، تاکید میکنم، هر چه سریعتر ان، اقدام نماییم.
خداوند احد با ما تا به امروز مهربان بوده و انشا الله خواهد بود تا ان موقع که ما برنامه هایی اجرایی برای رویایی مهیا ببینیم. بدون شک با قبول همین بیانات مهم جنابعالی که اولین بار است از سوی مدیران ارشد کشوری که حاکی از قبول شرایط بحرانی بعد از زلزله تهران است، با همکاری مسیولین، مردم و متخصصان این امر به تحقق خواهد پیوست ، انشا الله
نظر شما