محمود حاج‌زمان: محققان دانشگاه واشنگتن و دانشگاه استنفورد، وسیله‌ای را اختراع کرده‌اند که می‌تواند مدلی برای روبات‌های میکروسکوپی آینده باشد. این روبات، ریزتراشه‌ای با 512 زائده است که نقش پاهای آن را بازی می‌کنند و نیروی حرکتی آن‌ها توسط گرما تامین می‌شود. این روبات که در تمام جهات قادر به حرکت است، می‌تواند تا بیش از 7 برابر وزن خود بار حمل کند.
به گزارش پاپ‌ساینس، این هزارپای روباتیک کوچک که تنها نیم گرم وزن دارد، پهنایی به اندازه 8 میلی‌متر دارد و ضخامت آن نیز در حد ناخن دست است. اگرچه در ابعاد بزرگ، حداکثر باری که این وسیله می‌تواند حمل کند چندان قابل توجه نیست؛ اما در ابعاد کوچک، این هزارپا موجود قدرتمندی به شمار می‌رود. چنین روباتی می‌تواند در زمینه‌های مختلف، از عملیات تجسس و نجات گرفته تا فعالیت‌های جاسوسی مورد استفاده قرار گیرد.
این ریزتراشه که هم‌زمان نقش بدن و پاهای روبات را ایفا می‌کند، در اصل در دهه 1990 / 1370 به عنوان نمونه اولیه یک چاپگر یا اسکنر فوق باریک ابداع شد. از آن زمان تاکنون و برای کاربردهای مختلف، تغییرات اندکی در این وسیله داده شده، اما این بار محققان با اضافه کردن پاهای مژه‌مانند به کف این وسیله، طراحی آن را کاملا دگرگون کرده‌اند.
پاهای این وسیله در واقع سیم‌های الکتریکی هستند که بین دو لایه نازک از دو ماده مختلف قرار گرفته‌اند. ضریب انبساط حرارتی یکی از این دو ماده، اندکی از ماده دیگر بیشتر است. بنابراین هنگامی‌که جریان الکتریکی از درون این سیم‌ها عبور می‌کند، باعث می‌شود که یک طرف کمی بیشتر از طرف مقابل منبسط شود و در نتیجه پای روبات تاب بردارد. با استفاده از یک توالی دقیق و موزون جریان الکتریسیته، می‌توان روبات را در هر جهت دلخواه و حتی به صورت جانبی، حرکت داد.
هر ردیف از پاهای روبات 20 تا 30 بار در ثانیه حرکت می‌کند. سرعت حرکت این میکرو روبات حداکثر 1 متر در ساعت است که تنها اندکی کمتر از حداکثر سرعت مورد استفاده برای اهداف جستجو و نجات یا اهداف دیگر است. با توجه به اینکه تراشه این وسیله هیچ‌گاه برای استفاده به عنوان یک میکرو روبات طراحی نشده، طراحی آن برای به حداقل رساندن وزن آن، کاهش مصرف انرژی و یا افزایش قدرت بهینه نشده است. محققان تخمین می‌زنند که می‌توان وزن این روبات را حدود 10 درصد کاهش داد. در آینده نزدیک روبات‌های میکروسکوپی مانند این روبات، در کارهایی همچون جستجوی افراد در ساختمان‌های تخریب شده، کار در مناطق پرخطر مانند معادن و یا انتقال حسگرهای کوچک به داخل فضاهای تنگ مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
نظر شما