غروررئیس یک اتحادیه از خودکفایی در صنعت برق

بی تردید خودکفایی‌هایی که طی چند سال گذشته در صنعت برق به دست آمده است را نمی‌توان تحت هیچ شرایطی نادیده گرفت. چهل سال قبل هنگامی که قصد فردی بر این بود که به خارج از تهران سفر کند مشاهده می‌کرد که شبکه‌های 20 کیلوولت توسط خارجی‌ها اداره می‌شود. این در شرایطی است که در حال حاضر تا بالاترین سطوح یعنی شبکه‌های تا 400 کیلوولت را هم مهندسان داخلی تولید و مدیریت می‌کنند. خوشبختانه ما دانش کافی برای تولید و نصب تجهیزات را داریم و در منطقه حرف اول را می‌زنیم.

حال که صنعت برق به اینجا رسیده است نباید با فراموش کردن مسائل روزمره و مهم آن این وضعیت را از دست بدهیم. اگر مسائل روز حل نشود دیگر صنعتی باقی نخواهد ماند که دغدغه ما مسائل کلانش باشد. اگر معوقه‌های واحدهای صنعتی فعال کنونی پرداخت نشود، این واحدها نه می‌توانند حقوق کارکنان خودشان را بدهند و نه می‌توانند بدهی‌های بانکی خود را بازپرداخت کنند. آن وقت شاید دیگر بخش خصوصی نماند تا ما به دنبال واگذاری نیروگاه‌ها به آن باشیم. نکته دیگری که در این راستا باید مورد توجه قرار گیرد این است که تحمیل قراردادهای یکسویه از سوی شرکت‌های برق منطقه‌ای به پیمانکاران و تولیدکنندگان بخش خصوصی باید اصلاح شود. به صراحت می‌توان گفت که در هیچ کجای دنیا چنین قراردادهای یکطرفه‌ای منعقد نمی‌شود اما در ایران فعالان بخش خصوصی مجبور هستند زیر بار چنین قراردادهایی بروند که تمام بندهای آن به نفع شرکت‌های برق منطقه‌ای تنظیم شده است.

* رئیس انجمن تابلو و تجهیزات برقی