لوموند از سه اشتباه اخیر سارکوزی پرده برداشت

در این مقاله به قلم برنار آنری له وی ، فیلسوف فرانسوی آمده است نیکلا سارکوزی در هشت روز ،سه اشتباه مرتکب شد.

اولین اشتباه وی این بود که روز بیست و هشتم ژوئیه یعنی روز بعد از ناآرامی ها و بزهکاریهای سنت انیان نشستی را برگزار کرد که گفته می شود درباره رسیدگی به وضعیت کولی ها و بی خانمانها بود.

به نظر نمی رسد کاخ الیزه مکان مناسبی برای بحث و بررسی درباره مسائل مربوط به بزهکاری باشد.

در مقابل این اطمینان وجود دارد که اصل نشست مذکور بر این بوده است که نوعی ملغمه بین خارجی هایی که به صورت غیر قانونی در فرانسه اقامت دارند (برخی از کولی ها) و شهروندان کامل فرانسوی که نسل های متمادی در این کشور اقامت دارند ،ایجاد شود.

به ویژه روشن است که در صرف برگزاری جلسه مذکور ، در گفتن اینکه کولی ها و بی خانمان ها مسئول جرم و جنایت هم قطارانشان هستند و اینکه حساب برخی از این افراد از کل جامعه کولی ها گرفته شود خطر محکومیت جمعی وجود دارد و این امر بر خلاف جمهوریت است.

در واقع دولت جرات ندارد چنین اقداماتی را علیه گروهی دیگر انجام دهد.

دومین اشتباه سارکوزی اظهاراتش در گرونول بود که پیشنهاد داد ملیت فرانسوی از افراد خارجی که عمدا به ماموران پلیس ، ژاندارمری یا دیگر مقامات دولتی تعرض کنند، سلب شود.

حال این سوال مطرح است که از چه زمانی و تا چند نسل فرد خارجی محسوب می شود؟ آیا سارکوزی در این باره ایده ای در سر دارد؟ آیا با آزمایش دی ان ای می خواهد به خارجی بودن افراد پی ببرد؟ حال آیا به این سمت می رویم که به بهانه خرابی ماشین "شهروند سازی" که در گذشته به خوبی کار می کرده است این ماشین را با ماشینی دیگر جایگزین کنیم که "مهاجران غیر قانونی" می سازد؟ در جمهوریت به برابری همه شهروندان در برابر قانون تاکید شده است.

فرد یا فرانسوی است یا نیست.

حال این سوال مطرح است که از کدام مرحله فرد فرانسوی محسوب می شود یا محسوب نمی شود؟ افراد می توانند فرانسوی شوند یا نمی توانند، اما از زمانی که فرد فرانسوی شود دیگر تمایز قائل شدن بین وی و دیگر افراد ممنوع است. سومین اشتباه سارکوزی اصرار وی در استفاده از واژه "جنگ" در "جنگ ملی" است که در سخنرانی اش در گرونول به کار برد.

این واژه زمانی که جرج بوش از آن برای "جنگ با تروریسم" استفاده کرد مشکل آفرین شده بود.

اکنون تکان دهنده است که سارکوزی با پوشیدن پوتین جنگ افروزی این واژه را به کار ببرد و این ایده را تداعی کند که فرانسه وارد جنگ واقعی داخلی شده است.

در واقع صحبت از "جنگ با اشرار داخلی" به معنای از پیش باختن است.