در شرایط فعلی یکی از مشکلات جامعه کارگری واقعی نبودن نماینده های آن ها در مجامع عالی ای مانند شورای عالی کار است. البته هرچند گفته می شود این نماینده های کارگران طبق قانون کار از شوراهای اسلامی کار هستند اما همین قانون کار را هم به انحاء مختلف بی رنگ و بی خاصیت کرده اند. می گویند شورای اسلامی کار یا انجمن صنفی اما آن تشکلی که واقعا از بطن جامعه کارگری باشند، نیستند. صاحبان قدرت یک عده ای را بسیج می کنند و به آن ها می گویند شما شورای اسلامی کار یا انجمن اسلامی کار هستید. این گونه نیست که کارگران را در جایی جمع کرده باشند که خودشان نماینده خود را معرفی کنند. این در حالی است که هم اکنون بیشترین تلاش را خانه کارگر می کند که نماینده کارگری را معرفی کند، آن وقت جامعه اسلامی کار موازی خانه کارگر شکل گرفته که نهاد واقعی کارگری نیست.
در مورد حمایت از تشکلات هم باید به این موضوع اشاره کرد که تشکلات کارگری نیاز به حمایت دولت ندارند اما نیاز به این دارند که دولت برای آن ها مانع ایجاد نکند. وقتی واقعا یک تشکل کارگری شکل می گیرد، دیگر دولت باید آن را بپذیرد و تشکل موازی درست نکند. مشکل در این جاست که دولت سر راه تشکلات مانع ایجاد می کند و اجازه نمی دهد کارگران آن تشکلی را که می خواهند شکل دهند.
در مورد خانه کارگر و شبهه انحصاری بودن آن نیز باید تاکید کنم که این گونه نیست. ابتدای انقلاب اسلامی که این نهاد در اختیار توده ای ها بود و بعد حزب جمهوری اسلامی که یک بخش کارگران را داشت تعدادی کارگر را جمع کرد و همین شاخه کارگری حزب جمهوری اسلامی بود که توانست خانه کارگر را از دست چپی ها در بیاورد. این گونه کار خانه کارگر شروع شد و سپس به علت همراهی کارگران این مرکز آرام آرام گسترش پیدا کرد و دانشگاه و کانون هایی هم برای خود تشکیل داد.
در انتخاب افرادی که در راس این نهاد هستند هم باید به این موضوع اشاره کرد که خانه کارگر هیات امنایی است و هیات امنای آن نیز بنیاندگذاران آن هستند که اکنون نقش زیادی در اداره آن ندارند و خود کارگران این کار را انجام می دهند. از جمله این افراد آقایان ربیعی و کمالی هستند که اکنون نقشی ندارند و فقط آقای محجوب مانده است.
به هر ترتیب از آنجایی که هم اکنون اجازه فعالیت به تشکل هایی سیاسی نمی دهند و اگر حزبی بخواهد فعال و زنده باشد و اظهار وجود کند، به سرعت از بین می رود، بهتر است به جای شکل گیری تشکلی جدید، کارگران به فکر تقویت همان تشکل کارگری موجود خود باشند.
نظر شما