کارمفید هفتگی در ایران شش تا هفت ساعت است در حالیکه این میزان در ژاپن 40تا60 ساعت و در کره جنوبی 54 تا 72ساعت است. همچنین متوسط کار روزانه در بخش دولتی در ایران 4/1 ساعت و در بخش خصوصی 6/2ساعت است.
بنابراین ضرورتی برای افزایش تعطیلات در کشور وجود ندارد. متاسفانه انچه تحقیقات بنده نشان می دهد سرانه مفید کار در ایران حتی از پاکستان هم کتر است و در حالیکه سالانه در ایران800 ساعت کار مفید انجام می شود، این میزان در ژاپن 2420 ساعت و کره جنوبی 1900 ساعت است. همچنین این میزان در چین 1420 ساعت، امریکا 1360 ساعت، ترکیه 1330 ساعت، پاکستان 1100 ساعت، افغانستان 950 ساعت، آلمان 1700 ساعت، کویت 600 ساعت و عربستان 720 ساعت است.
بنابراین باید جامعه را به سمت کار مفید سوق داد و نباید با افزایش تعطیلات انها را از فضای کسب و کار دور کرد.
تعطیلات رسمی در ایران بطور متوسط سالانه 22 روز است که کمترین آن 19 و بیشترین 26 روز است.
اما تعطیلات رسمی در کشورهای ژاپن 14 روز، چین16 روز، هند 17 روز، مصر 21روز، تایلند و کانادا هم هر کدام 13 روز است. امار نشان می دهد که کاهش تعطیلات به مدت5 روز در ایران می‌تواند 70میلیارد تومان تولید ملی کشور را افزایش دهد. بنابراین چطور می توان سه روز دیگر را هم تعطیل اعلام کرد؟ من به عنوان یک جامعه شناس که بر روی عوامل انسانی تاثیر گذار بر بهروری مطالعه کرده ام معتقدم
باید تعطیلات را در کشور کاهش داد تا بهره وری را بتوان از این طریق افزایش داد. بنابراین باید به گونه ای برنامه ریزی کرد که بازدهی کار در جامعه افزایش یابد و سپس تعطیلات از پی آن بیاید.
البته بسیاری از جامعه شناسان معتقدند که تعطیلات سبب گرد هم امدن خانواده در کنار هم می شود و فشار روانی را کاهش می دهد اما این امر نباید سبب بی نظمی اقتصادی در کشور شود.
و باید توجه داشت که موضوع کاهش تعطیلات کشور با بخشنامه و مباحث اینچنینی حل نمی‌شود چون وقتی بستر کار وجود ندارد، آمدن کارمند در سر کار نیز نتیجه‌ای جز اتلاف وقت و امکانات ندارد.
استاد جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبایی
نظر شما