سال قبل متاسفانه داوری جشن سینمای ایران برگزار نشد و طبعا حجم فیلم‌هایی که از دوره قبل باقی مانده‌اند و فیلم‌هایی که امسال به آنها اضافه شد، داوری‌ها را سخت‌تر می‌کند. و با وجود دو برابر شدن فیلم هایی راه یافته به جشن سینمای ایران تعداد جوایز و تندیس ها اضافه نشده است! و از این جهت می‌توان کار داوران و هیئت انتخاب چهاردهمین جشن سینمایی ایران را بسیار حساس و سخت دانست.
سالیان سال رصد کردن نوع داوری‌ها و اهدای جوایز به من این تجربه را می‌دهد که بگوییم نوع داوری‌ها و انتخاب فیلم‌های برگزیده جشنواره فیلم فجر و جشن خانه سینما بسیار شبیه یکدیگر است. در داوری جشنواره فیلم فجر و جشن خانه سینما شاهد گزینش افرادی هستیم که خود از درون همین جامعه سینمایی انتخاب می‌شوند و بینش و درک آنها از حساس بودن این اتفاقات سینمایی باعث می‌شود که به بهترین شکل ممکن داوری این جشنواره‌ها را به سرانجام برسانند.
در مجموع احساس می‌کنم برگزاری جشن سینمای ایران یکی از الزامی‌ترین جشن‌های جامعه سینمای ایران است چرا که به عقیده من باید سینما گرها را به ادامه کارشان دلگرم کرد و متاسفانه در ایران غیر از برگزاری چنین جشن هایی فرصتی برای رصد کردن فیلم‌ها و تشویق سینماگرها وجود ندارد.
برگزاری جشنی همانند جشن سینمای ایران باعث می‌شود تا در سطح وسیعتر مخاطب عام سینمای ایران با آثار برگزیده سینما آشنا شود و این خود کمکی بزرگ به سینمای ایران است. در کل با رصد کردن آثار راه یافته به چهاردهمین جشن سینمایی ایران گمان می‌کنم داوری این دوره از جشن تا حدودی نزدیک به داوری‌های جشنواره فیلم فجر سال گذشته است.
نظر شما