به گزارش خبرآنلاین مهمترین بخش های این گفت وگو به این شرح است:
* شورای حکام آژانس، تازه ترین گزارش دبیر کل در ارتباط با موضوع ایران را شنید. در این گزارش او عمیقاً ابراز نگرانی کرده و گفته بود که همکاری ایران با بازرسان آژانس مطلوب نیست.
*دبیر کل از بی پاسخ ماندن سوال های آژانس درباره برنامه هسته ایران نگران است. در پایان او این طور نتیجه گیری کرد که ایران همکاری لازم را با آژانس نداشته تا بازرسان بتوانند تایید کنند از تمام مواد هسته ای در این کشور، برای مقاصد صلح آمیز استفاده می شود.
*این گزارش در شورا مورد بحث قرار گرفت و اکثریت قابل توجه اعضا هم از آن ابراز نگرانی کردند.
* مساله جدید که مطرح شد و نسبتا جدید بود، نگرانی بسیاری از اعضا از پذیرفته نشدن دو نفر از بازرسان آژانس از طرف ایران بود.
* وقتی از اعتمادسازی حرف می زنیم، این سوال پیش می آید که ایران اصولاً چه نیازی به تولید اورانیم با غنای پایین دارد؟ کاربرد تجاری اش برای ایران چیست؟ از لحاظ اقتصادی چه منطقی پشت آن است؟ چون جواب دادن به این سوال ها سخت است و کار ایران از لحاظ اقتصادی توجیهی ندارد، گریزی نیست از این نتیجه گیری که برنامه هسته ای ایران، به شکلی در پی اهداف نظامی و غیرصلح آمیز است.
*باید توجه کرد اشاره آژانس تنها به این نیست که ایران این دو بازرس را نپذیرفته است. آژانس می گوید که این کار، تازه ترین اقدام از اقدامات متعددی است که ایران انجام داده تا کار بازرسان را سخت تر و تعداد بازرسانی را که تجربه کافی برای چنین کاری دارند، محدود کند.
*به اعتقاد من اگر دبیر کل آژانس در گزارش بعدی اش به شورا بگوید که ایران تصمیم گرفته به طور کامل با بازرسان آژانس همکاری کند، گامی بزرگ به جلو خواهد بود، یعنی گامی به سوی اعتمادسازی.
*به اعتقاد من نباید تصور کرد پیشنهاد برزیل و ترکیه رد شده است. هنوز همه می خواهند در گفتگوها پیشرفتی به دست آید. شاید اعتمادسازی، از طریق توافقی برای تامین سوخت راکتور تحقیقاتی تهران میسر شود. اما باید دید از این راه چقدر اعتمادسازی می شود؟ یکی از مهمترین مسایل مورد بحث این است که مقدار اورانیم با غنای پایین که قرار است در این برنامه گنجانده شود چقدر است و چه نسبتی از کل تولید اورانیم ایران را در بر خواهد گرفت.
نظر شما