بعد از حوادث سال 88 به نوعی بخشی از جبهه اصولگرایی نیز دچار آسیب و در معرض مصادره جریان فتنه گر قرار گرفت. توجه به اصولی که اصولگرایان با آن هویت پیدا می کنند بعد از این قضایا دست خوش سلیقه شد. اما نمی توان به احزاب و جریان ها بدون اینکه از این اصول بهره ای برده باشند اصولگرا خطاب کرد.
ریشه اختلاف کنونی میان جبهه اصولگرا به حوادث بعد انتخابات و نفوذی که از طریق جریان فتنه میان اصولگرایان به وجود آمد باز می گردد. پروژه اختلاف انگیزی میان اصولگرایان پروژه ای بود که از سوی طرف مقابل کلید خورد و سعی شد طی آن میان اصولگرایان فاصله بیافتد. هم اکنون نیز دلیل عمده اینکه میان اصولگرایان مفاهمه و گفت وگو شکل نمی گیرد به مدیریت جریان مقابل مبنی بر اختلاف افکنی میان اصولگرایان مربوط می شود.
اصولگرایان باید ریشه این اختلافات را حلاجی و روشن کنند. ماجرای آنچه که در انتخابات ریاست جمهوری دهم در سال 88 اتفاق افتاد آغاز اختلاف بین اصولگرایان بود. عده ای سراغ دولت ائتلاف رفتند و از این طریق به سمت کاندیداهایی سوق پیدا کردند که جریان دوم خرداد طرح کرده بودند. در حالی که پیش از آن اصولگرایان مرزهای خود با اصلاح طلبان را تعریف کرده بودند. ولی انتخابات 88 این مرزها را خدشه دار کرد و داخل جریان اصولگرایی اختلاف ایجاد کرد. برخی چهره های شاخص اصولگرا به جمع دولت ائتلافی پیوستند و بعد از اعلام نتایج انتخابات این فتنه دامن زده شد که هنوز هم میان اصولگرایان را دچار ختلاف کرد تا نگذارند جمع و جریانی که در انتخابات پیروز شده بود شکل بگیرد.
به نظر من در شرایط موجود محورهای وحدتی که مطرح است و مکرر نیز گفته می شود عبارت است از: قبول نظام، گفتمان انقلاب اسلامی، سیره حضرت امام و مقام معظم رهبری و اصل ولایت فقیه، استکبار ستیزی و دفاع از فلسطین و لبنان که باید مورد تاکید تمام اصولگرایان قرار گیرد. اما آنچه که باعث اختلاف در داخل شد و طبق آن بخشی از اصولگرایان به بیراهه رفتند مربوط به خدشه در نتیجه انتخابات، شعارهای ساختار شکن و مخالفت با دولت است که باید از آن پرهیز شود.
از بین جمع دوم خرداد بالاخره این بیرون آمد که آنچه که ما نتوانستیم در انتخابات سال 88 بدست بیاوریم از طریق عدم کفایت رییس جمهور به آن برسیم. با توجه به تذکرات مقام معظم رهبری که فرمودند دولت در وسط میدان خدمت است و باید کمکش کرد، اصولگرایی که در این شرایط «عدم کفایت رییس جمهور» را مطرح می کند در میدان فتنه قدم بر می دارد و در آن مسیر حرکت می کند.
این دست اظهارنظرها انحراف از همان اصلی است که ولایت فقیه را مورد تاکید دارد. ظهور و بروز ولایت فقیه همین نکته است. اگر ولایت فقیه نتواند در مدیریت کلان وضعیت آرایش در میدان عمل را به کسانی که حضور دارند تفهیم کند و کسانی نخواهند فهم بکنند شکل نخواهد گرفت. ما قصد داریم از وحدت بحث کنیم. قصد داریم از اصول و محورهایی سخن بگوییم که مورد توافق این مجموعه است. بنابراین باید همه بر اساس توصیه های رهبری با دولت برخورد کنند. البته خود مقام معظم رهبری فرمودند که مطابق سیره حضرت امام از تمام دولت ها پشتیبانی کرده و می کنم. معنای این حرف این نیست افرادی که مدعی ولایت پذیری هستند تبعیت نکنند. همچنین معنای این حرف این نیست که حامیان دولت انتقادی ندارند. مگر می شود کسی در جریان عمل اجتماعی باشد و مرتکب خطایی نشود.
نوع وحدت قطعا تعاملی و دو طرفه است و باید نقاط مشترک و اختلاف بیان شود. بعد از تلاش های فتنه گران برای ایجاد اختلاف میان اصولگرایان برخی احزاب و گروه های اصولگرا بعضی موارد را اصلاح کردند ولی هنوز در برخی موارد دیگر در میدان فتنه عمل می کنند. باید همان اصولی که اصولگرایان را دور هم جمع کرده بود اعضای این جریان را به میدان باز گرداند.
به نظر من منشور اصولگرایی، یعنی اصولی که بر اساس آن این جبهه شکل گرفت بسیار شفاف تر از مباحث دیگر مانند شیخوخیت است. نفوذ شخصیت ها به لحاظ عاطفی آنقدر میان اصولگرایان کشش ندارد. به خصوص در همین انتخابات گذشته برخی از افرادی که به عنوان ریش سفید مطرح بودند خود به نفع جریان مقابل مصادره شده و به آن سمت رفنتد. هم اکنون منشور اصولگرایی بیشتر از روابط عاطفی پاسخ می دهد. به خصوص اینکه برخی چهره های شاخص اصولگرایی مصادره جریان فتنه شدند.
عضو شورای مرکزی جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی
نظر شما