تنبور ساز آیینی کردهاست و جزئی جدا نشدنی از زندگی این قوم بزرگ به شمار می‌آید. آن‌ها تنبورنوازی را امری فراهنری می‌دانند. بر همین اساس پیش از آن که درس و مشق برای خواندن و نوشتن را آغاز کنند و قلم در دست بگیرند، زخمه زدن به سیم‌های تنبور و پنجه زدن روی دسته‌ این ساز را می‌آموزند.

«شاهپور کمالی» و «فریدون کمالی» دو تن از فرزندان شیخ مراد کمالی، مقام‌دان صاحبنام و برجسته موسیقی کردها، نزدیک به نیم قرن است که در شهرستان دالاهو، به تلاش برای احیا و تقویت جایگاه این ساز و هنر تنبورنوازی مشغول‌اند.
زندگی برادران کمالی به طور کامل با تنبور و تنبورنوازی آمیخته است. به طوری که امروز بخشی از تاریخ تنبور ایران به شمار می‌آیند. شاهپور کمالی تنبور می‌نوازد و و نواختن‌اش را آموزش می‌دهد. تا کنون هزاران نفر از او راه و رسم تنبورنوازی را آموخته‌اند. فریدون کمالی نیز چند دهه است که با استفاده از چوب درختان توت، تنبور می‌سازد.

265 256

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =