در علم ارتباطات، انتقال پیام از فرستنده به گیرنده را در انواع مختلف تقسیم بندی میکنند؛ از جمله ارتباط کلامی و غیرکلامی. در ارتباط غیرکلامی، مفاهیم و معانی از طریق غیر زبانی و گفتاری میان انسانها منتقل میشود.
به گزارش خبرآنلاین، حرکات دست و تغییر حالتهای چهره، از جمله راههای برقراری ارتباط غیرکلامی است. ارتباط غیرکلامی لزوما در خلاء امکان برقراری ارتباط کلامی به کار گرفته نمیشود و اتفاقا مکمل ارتباط کلامی هم میتواند باشد. به همین دلیل از فنون سخنوری است تا پیام هم به شکل کلامی و هم به شکل غیرکلامی به مخاطب منتقل شود. بهترین شکل انتقال پیام هم برقراری تناسب میان دو شیوه انتقال کلامی و غیرکلامی است.
محمود احمدینژاد، از جمله افردای است که با حرکتهای دست خود در طول سخنرانیهایش، از این شیوه بهره میگیرد. اشاره وی به نقطهای نامعلوم در میان جمعیت مستمع سخنرانیهایش در سفرهای استانی، تکان دستها برای استقبال کنندگان، ادای احترام با دست و ... از جمله حرکتهای مرسوم دستان رئیسجمهور است که در یکسال اخیر نمونه جدیدی نیز به آنها افزوده شده است. نمایش حرف V با دست راست و گاهی با هر دو دست، از جمله حرکتهای دست رئیسجمهور است که تا کنون رمزگشاییهای مختلفی از آن شده است.
محمود احمدینژاد، از جمله افردای است که با حرکتهای دست خود در طول سخنرانیهایش، از این شیوه بهره میگیرد. اشاره وی به نقطهای نامعلوم در میان جمعیت مستمع سخنرانیهایش در سفرهای استانی، تکان دستها برای استقبال کنندگان، ادای احترام با دست و ... از جمله حرکتهای مرسوم دستان رئیسجمهور است که در یکسال اخیر نمونه جدیدی نیز به آنها افزوده شده است. نمایش حرف V با دست راست و گاهی با هر دو دست، از جمله حرکتهای دست رئیسجمهور است که تا کنون رمزگشاییهای مختلفی از آن شده است.
سایت آینده در تحلیلی در این باره نوشته بود: برخی این اقدام احمدینژاد را طبیعی و واکنشی غیرارادی هنگام مواجهه با دوربین خبرنگاران ارزیابی میکنند، اما عدهای آن را حرکتی برای مصادره یکی از نمادهای معترضان در دوره انتخابات میدانند، نظیر اقدامی که وی فردای پیروزی در انتخابات با انداختن شال سبز در میدان ولیعصر(عج) انجام داد. سایتهای فردا و آفتاب، تکرار مکرر این حرکت را بعد از ایام موسوم به دور کاری احمدینژاد در پایان فروردین ماه سال جاری، ریشه یابی کرده و آن را نشانهای از «سکوت الهام بخش وحدت» خوانده بودند. {به عبارت دیگر این تحلیل معتقد است که آنچه در کلام رئیسجمهور دال بر «سکوت الهام بخش وحدت» جاری میشد با نمایش حرف V به شکل غیرکلامی انتقال مییابد}. گزارشگر صداوسیما هم با نشان دادن تصاویری از احمدینژاد حین نمایش علامت V با انگشتانش، قبل و بعد از جلسه سران سه قوه، گفت: رییسجمهور هنگام ورود و خروج از جلسه چند بار علامت پیروزی به خبرنگاران نشان داد که امیدواریم مقصود ایشان پیروزی وحدت و همدلی سه قوه بر وسوسهانگیزان و حاشیهسازان و دشمنان در کمین نشسته، باشد! علاوه بر این، دویچهوله در تحلیلی از آخرین گفتوگوی ویژه رئیسجمهور با شبکه دو سیما، در واکنش به برشماری پیروزمندیهای ایران در اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها و کنترل تورم و بیکاری از سوی رئیسجمهور، به نقل از احمدینژاد نوشت: «اگر V نشان می دهم، نشانه پیروزی ملت ایران است».
وجه مشترک همه این تحلیلها آن است که چون حرف V برآمده از کلمه VICTORY به معنای پیروزی است، پس رئیسجمهور خود را پیروز میداند. اما پیروزی در چه؟ اگر منظور پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری است که دو سالی از آن گذشته است. شاید هم باید این علامت را بسته به محل نمایش آن، معنا کرد. مثلا در جلسه بررسی صلاحیت حمید سجادی، آن را پیشبینی رئیسجمهور از ارائه رای اعتماد مجلسیان وزیر پیشنهادی ورزش دانست یا در کنفرانس فلسطین، آن را به منزله پیروزی فلسطینیان بر اشغالگران صهیونیستی، خواند.
اما نمایش حرف V در نمازجمعه چه معنی میتواند داشته باشد؟ در سفرهای استانی که خود دولت آمار اجرایی نشدن مصوبات پیشینش را اعلام میکند چه معنی دارد؟ در نشست خبری چطور؟ و عجیبتر از آن در حاشیه یک دیدار دیپلماتیک؟
آنچه در این گزارش به نمایش در آمده، 20 عکس از احمدی نژاد در اماکن مختلف حین نمایش حرف V است که در سفر استانی وی در دو روز گذشته به کهکیلویه و بویراحمد نیز دوبار تکرار شده است . به راستی او خود را پیروز چه می داند؟
/2929
نظر شما