گرمایش زمین و تغییرات آبوهوایی،گونههای بسیاری را در معرض خطر قرار داده است. در عین حال، برخی گونهها از هوای گرمتر برای زندگی طولانیتر و بهتر و در نتیجه جمعیت بیشتر سود میبرند.
بهنوش خرمروز: گرمایش جهانی و تغییرات آبوهوایی، گونههای زیادی از موجودات روی زمین از جمله انسانها را با مشکل در زندگی مواجه خواهد کرد. اما به نظر میرسد که در این میان، گونههایی هستند که برعکس، از گرمتر شدن کره زمین سود هم میبرند. شاید حتی بتوان گفت بین گونههایی که آسیب میبینند و گونههایی که سود میبرند، به نوعی تعادل وجود دارد. دیسکاوری گزارشی در مورد موجوداتی منتشر کرده که در سود بردن از گرمایش زمین در خط اول قرار دارند. با این موجودات در گزارش امروز خبرآنلاین آشنا میشوید.
پروانه آرگوس: این پروانه ساکن انگلستان، زمانی بسیار نادر بود. اما افزایش دمای زمین و تغییرات آبوهوایی، شرایط را برای این موجود حسابی تغییر داده است. طی 25 سال گذشته، طول عمر پروانه آرگوس قهوهای رنگ افزایش یافته است. این موجود کوچک افزایش عمر خود را مدیون محیط گرمتر و گیاهان میزبان تازه برای پرورش نوزادان خود است.
مرغ دریایی آلباتروس: تغییرات پیش آمده در الگوی وزش بادها بر اثر تغییرات آبوهوایی، به مرغان دریایی آلباتروس ساکن اقیانوس جنوبی کمک کرده تا سریعتر غذا پیدا کنند. بادهای سریعتر و شدیدتر، میزان انرژی مورد نیاز این پرندهها برای پرواز را کاهش داده است. بدین ترتیب آنها میتوانند مسافتهای بسیار طولانیتری را در جستجوی غذا بپیمایند. مطالعات سال 2012 نشان میدهند که با مصرف انرژی کمتر و پیدا کردن غذای بیشتر، حالا این پرندهها سالمترند و معمولا تولیدمثل موفقتری هم دارند.
کوسه پرستار خاکستری: بر اساس گزارش اتحادیه بینالمللی محافظت از طبیعت (آی.یو.سی.ان)، در سراسر زمین، حدود یکسوم از گونههای کوسههای ساکن اقیانوس در معرض خطر انقراض قرار گرفتهاند. این موجودات در درجه اول به دلیل مداخلات انسانی در خطر قرار گرفتهاند، به خصوص به دلیل شکار بیش از اندازه کوسهها به خاطر بالههایشان. اما یکی از گونههای کوسه ظاهرا از همین تغییرات آبوهوایی که انسان به وجود آورده سود میبرد. کوسه پرستار خاکستری ساکن آبهای استرالیا، مانند سایر گونههای کوسه تحت فشار بوده است. به طوری که این گونه ممکن بود تا سال 2050 به طور کل از آبهای زمین محو شود. با این حال، با آبهای گرمی که اطراف استرالیا را گرفته است، 2 جمعیت بزرگ از این کوسهها که در دو طرف این قاره زندگی میکردند، بعد از 100 هزار سال، برای اولین بار به هم پیوستند.
نهنگ قاتل: کوسهها تنها ساکنین آبها نیستند که از گرمایش زمین سود بردهاند. به نظر میرسد که افزایش دمای آب اقیانوس برای نهنگهای قاتل هم مفید بوده، چرا که این افزایش دما، با ذوب کردن یخهای قطبی، فضاهای تازهای برای شکار و تهیه غذا در اختیار این موجودات قرار داده است. البته بقای اورکاها روی بقای سایر گونهها موثر خواهد بود. نهنگهای قاتل به دو گونه بسیار وابستهاند، ماهیهای خاویار و نهنگهای شمالی که در گزارش آی.یو.سی.ان، در معرض خطر انقراض قرار دارند. حالا که نهنگهای قاتل راه به مناطقی از دریا یافتهاند که قبلا بدانها دسترسی نداشتند، بقای این دو گونه با خطر و تهدیدهای بیشتری روبرو خواهد بود.
سوسکهای کاج: این حشرات کوچک بزرگترین هجوم خود را طی سالهای اخیر به قاره آمریکای شمالی داشتهاند، آن هم به لطف گرم شدن زمین. سوسکهای کاج کوهستانی میتوانند تمامی جنگلها را از بین ببرند. در دورههایی که هوا ناگهان سرد میشود، آنها میمیرند. اما با زمستانهای کوتاهتر و گرمتر، اکثر این موجودات میتوانند از زمستان جان سالم به در ببرند و بدین ترتیب ممکن است طول عمر بیپایانی داشته باشند، چون دیگر سرمای کشندهای در کار نخواهد بود.
عروس دریایی: اسیدی شدن اقیانوسها و نیز گرمتر شدن آبها، میتواند به افزایش جمعیت عروسهای دریایی در سراسر زمین کمک کند. با وجود این که این فرضیه که عروسهای دریایی از گرمایش زمین سود میبرند، هنوز موضوعی مورد بحث است، اما مطالعات جدید نشان میدهند که تعداد عروسهای دریایی که در نزدیکی خط ساحلی زندگی میکنند، در حال افزایش است. افزایش جمعیت عروسهای دریایی، برای هر موجودی که زندگیش به منابع غذایی دریایی وابسته است، از جمله انسان، خبر بدی است. عروسهای دریایی با خوردن همان پلانکتونهایی که غذای ماهیها هستند، چرخه غذایی را بر هم میزنند، چرا که شکارچیان در عین حال از آنها اجتناب میکنند.
همچنین افزایش تعداد عروسهای دریایی میتواند موجب یک فاجعه اکولوژیک شود، چرا که افزایش تعداد آنها، باعث میشود میزان کربن از حدی که اقیانوس میتواند از عهدهاش بربیاید بالاتر رود. وقتی عروس دریایی میمیرد، میزان کربنی که آزاد میشود، در مقایسه با موجودات مشابه، به میزان قابل توجهی بالاتر است. باکتریهایی که از تجزیه ارگانیسمها تغذیه میکنند، نمیتوانند کربن را جذب کنند و در عوض آن را در اتمسفر به شکل دیاکسید کربن آزاد میکنند.
قوی جارزن: این پرنده در قرن 19 به دلیل شکار بیرویه به خاطر گوشت و پرهایش، در مرز خطر انقراض قرار گرفته بود. اما حالا، در آلاسکا دوباره به زندگی بازگشته است، آن هم نه فقط به خاطر ممنوعیت شکار، بلکه به لطف گرم شدن زمین. دمای بالاتر به قوها اجازه میدهد تا عمر طولانیتری داشته باشند. همچنین تابستانهای طولانیتر، به معنای فرصتهای بیشتر برای تولیدمثل و پرورش جوجهها است.
مورچه: آمار نشان میدهد که آمریکاییها سالانه 40 میلیارد دلار خرج محافظت از مزارع خود میکنند. اما با گسترش آفتی که در خانههای مردم لانه کند، این صنعت هزینههای خیلی بیشتری هم خواهد داشت. به گزارش سازمان ملی وایلدفایر، میزان مورچههای قرمز آتش، تنها در آمریکا، تا 21 درصد افزایش خواهد داشت، آن هم مورچههایی که به اندازه بچههایی که امروزه به دنیا میآیند عمر خواهند داشت.
پشه: اگر یک موجود زنده روی زمین باشد که افزایش تعدادش کاملا به ضرر ما تمام خواهد شد، آن پشه است. پشهها دیگر محدود به محیطهای گرم استوایی نیستند و با افزایش دما، در مناطقی دیده شدهاند که قبلا دیده نشده بودند. پشههای بیشتر به معنای احتمال بیشتر انتقال بیماریها از جمله مالاریا، ویروس نیل غرب و تب دنگ خواهد بود. احتمال انتشار بیشتر بیماریها، تنها برای انسانها خبر بدی نست، بلکه برای برخی حیوانات از جمله گونههای خاصی از پرندگان هم که پیش از این هرگز با چنین آفتهایی مواجه نشده بودند، خطرناک خواهد بود.
در واقع، حتی برخی از بزرگترین موجودات زنده زمین از خطر بیماریهایی که به واسطه حشرات منتقل میشوند، در امان نخواهند بود. ماه گذشته انجمن حفاظت از نهنگها و دلفینها اعلام کرد که دو نهنگ که در اسارت زندگی میکردند، بر اثر ابتلا به یک بیماری که توسط پشه ها منتقل میشود، جان خود را از دست دادند.
موش خرمای کوهی شکم زرد: با این که بسیاری از پستانداران حتی نمیتوانند از تغییرات آبوهوایی جان سالم به در ببرند، برخی تمام و کمال از این تغییرات سود میبرند. موش خرماهای کوهی شکم زرد که ساکن کوههای راکی کلرادو هستند، قبل از این که زمستان برسد، حسابی میخورند و وزن اضافه میکنند تا بعد از زمستان. اما با کوتاهتر شدن زمستان، این موجودات، بزرگ و بزرگتر میشوند و زمان بیشتری هم برای تولیدمثل دارند. به علاوه اندازه بزرگ خود را به نسلهای بعدی خود منتقل میکنند.
53272
نظر شما