تیتر سه وبلاگ‌ها
-
روزهای حساس خانه هنرمندان ایران
خانه هنرمندان ایران بی‌شک روزهای حساسی پیش رو دارد.
-
سریال «خاتون» و زنده‌کردن حس وطن پرستی
«خاتون» را باید یکی از مهم‌ترین عاشقانه‌های تصویریِ چند سال اخیر دانست که در خلال داستان پر افت و خیز رمانتیکش تلاش کرده روایتی دراماتیزه از تاریخ معاصر را نیز پیش چشم مخاطب بگذارد.
-
سکوتی که باید بشکند
به نظر می‌رسد در شرایط فعلی و افشاگری قربانیان تعرض در سینما، افکار عمومی منتظر واکنشی درخور از طرف کانون کارگردانان -که طی این مدت، کم بیانیه نداده- و انجمن بازیگران و صنوف تهیه کنندگی است، البته بدون لحاظ کردن رفاقت‌ها و مناسبات مرسوم و موجود.
-
فیلم هایی بلاتکلیف، روان و بی‌جان
نگاهی به فیلم‌های «هِناس»، «برف آخر» و «بی‌مادر»
-
شوخی های برخی با جشنواره جهانی فجر
گویا قرار است سلسله شوخی‌های برخی دوستان با جشنواره جهانی فیلم فجر همچنان ادامه داشته باشد. قرار است باز هم برای آنکه روی ناآگاهی و تسلط نداشتن بر مذاکرات بین‌المللی سرپوش بگذارند، به بحث نامربوط انتخابات ریاست جمهوری فرانسه متوسل شوند.
-
چرا «خورشید» به اسکار رفت؟
انتخاب فیلم مجید مجیدی به‌عنوان نماینده ایران برای آکادمی اسکار اصلا دور از انتظار نبود.
-
چند سطر برای «روسی» که می‌توانست سهمی از نامزدی‌های امروز داشته باشد
نامزدهای جشنواره، امروز اعلام می‌شوند و با توجه به ترکیب هیات داوران، امید زیادی به آن دارم که بخش اعظم داوری‌ها قریب به عدالت باشد.
-
تصمیم نوید محمدزاده به صلاح خودش و سینمای ایران نیست
نوید محمدزاده دیگر بازیگر مهمی شده است. ۵ سال پیش روزی که او را در «عصبانی نیستم» جلوی دوربین دیدیم، مشخص بود که در سینما خواهد ماند و خواهد درخشید. آن سال -در جشنواره ۳۲- داوران، سیمرغ بهترین بازیگر مرد را به او دادند ولی دبیر جشنواره با فشارهای بیرونی، به دلیل محتوای فیلم، جایزه را عوض کرد. او پیش از آن در نخستین فیلم روح‌الله حجازی و «لرزاننده چربی» شیروانی هم حضور کمرنگی داشت ولی چندان دیده نشد.
-
درباره ۲ فیلم «۲۳ نفر» و «طلا»
یادداشت‌های کوتاهی درباره دو فیلم سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر
-
نگاهی به ۲ فیلم «بنفشه آفریقایی» و «مسخره باز»
درباره فیلم های سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر
-
خطای فاحش هیات انتخاب درباره فیلم «جاندار» و «روسی»
دو فیلم خوبی مانند «جان دار» و «روسی» با چه منطق و دلیلی باید از جشنواره بیرون بماند و شاهد حضور دو فیلم بسیار ضعیف در بخش مسابقه باشیم؟
-
شبی که ماه کامل شد؛ یک عاشقانه ناآرام
فیلم تازه نرگس آبیار-شبی که ماه کامل شد- یک عاشقانه است در دل خشونت افراطی.
-
«جاندار»؛ جاندار، پرخون و بی‌پایان
"جاندار" موضوع تازه‌ای ندارد؛ قتل و قصاص. فیلم‌های زیادی از گدشته تا امروز در سینمای ایران یادمان هست که با این موضوع ساخته شده‌اند.
-
مشق از روی دست مسعود کیمیایی
«معکوس» پولاد کیمیایی و «درخونگاه» سیاوش اسعدی، دو فیلم امسال جشنواره هستند که ادای دین به سینمای مسعود کیمایی به شمار می‌آیند.
-
چند سطر درباره «قسم» محسن تنابنده
"قسم" یک فیلم جاده‌ای پرکاراکتر است.
-
جشنواره فیلم فجر و ۵ نکته مهم
فهرست فیلم‌های بخش مسابقه سینمای ایران اعلام شد و من مثل همیشه معتقدم به این دلیل که تا این لحظه جز هیات انتخاب و برخی مسئولان جشنواره کسی همه فیلم‌ها را ندیده، طبیعتا نمی‌توانیم درباره حقانیت انتخاب‌ها اظهارنظر کنیم.
-
توقع توهین‌آمیز حیدریان
به نظر می رسد آقای حیدریان پس از گذشت ۳۷ سال از اولین پست سازمانی‌اش در مجموعه سینما، همچنان به حیطه ممیزی و نظارتی سینما علاقه‌مندتر است تا حوزه مدیریت کلان سینما. سخنان اخیر او در یک مصاحبه درباره فیلم کیانوش عیاری، به‌طرز عجیبی موید همین ادعاست. این‌که ایشان می‌فرمایند: «این‌که فیلمی بسازی و هیچ‌گونه زیر بار اصلاحات نروی هم عجیب است» کاملا نشان‌دهنده ناآشنایی ایشان با حوزه کار خلاقه و تولید هنر است.
-
ناصر تقوایی و آرزوی «انسان کامل»
ناصر تقوایی دارد ۷۷ سالگی را پشت سر می‌گذارد؛ یکی از خوش‌قلم‌ترین داستان نویسان معاصر که کم منتشرشان کرد و یکی از بهترین عکاسان معاصر که عکس‌هایش را کم عرضه کرد و یکی از بزرگترین فیلمسازان معاصر که کم فیلم ساخت.
-
آقای وثوقی لطفا برنگردید!
چه کاری‌است آخر؟ بهروز وثوقی در ۸۱ سالگی بیاید ایران؟ بعد از ۴۱ سال بیاید که فیلم بازی کند؟ کجا بازی کند؟ در چه فیلمی؟ «نقش نگار ۲»؟ با تضمین کی؟ اینجا کسی حتی زورش به رفع فیلتر یک پیام‌رسان نمی‌رسد، آن وقت توقع دارید تضمین بدهند برای امنیت بهروز وثوقی؟
-
سینما آب روان است
جایزه بهترین فیلمنامه جشنواره کن بر جعفر پناهی و عوامل فیلمش و بر سینمای ایران مبارک باشد.
-
«مغزهای کوچک زنگ‌زده»؛ فیلمی درست و درمان/ نگاهی به ۲ فیلم جشنواره فیلم فجر
یادداشت‌هایی در نقد فیلم‌های «مغزهای کوچک زنگ‌زده» ساخته هومن سیدی و «تنگه ابوقریب» به کارگردانی بهرام توکلی.
-
نقد ۲ فیلم جشنواره فجر/ «مصادره»؛ فیلم طنزآلود سیاسی خوش‌ساخت
یادداشت‌هایی در نقد دو فیلم «مصادره» مهران احمدی و «سرو زیر آب» محمدعلی باشه آهنگر
-
نقد ۲ فیلم جشنواره فجر/ «بمب؛ یک عاشقانه» فیلم حال و هوا و فضا
یادداشت‌هایی درباره فیلم های «بمب؛ یک عاشقانه» پیمان معادی و «دارکوب» بهروز شعیبی
-
نقدهای ۲ فیلم جشنواره فجر/ «لاتاری»؛ قیصر معاصر ناامید از سیستم حاکم
یادداشتی‌هایی درباره فیلم‌های «امیر» ساخته نیما اقلیما و «لاتاری» محمدحسین مهدویان
-
نقدی بر ۴ فیلم جشنواره فجر/ «به وقت شام»؛ فیلمی هیجان‌انگیز روی آسمان
یادداشت‌هایی برای فیلم‌های «ماهورا»، «بانو قدس ایران»، «به وقت شام» و «اتاق تاریک»
-
کوتاه درباره «هایلایت»/ یک ملودرام سرد و ساده‌انگار
کوتاه درباره «هایلایت» به کارگردانی اصغر نعیمی
-
کوتاه درباره «عرق سرد»/ درامی پرتحرک
دومین فیلم سهیل بیرقی پس از فیلم غافلگیر کننده «من»، به یک داستان واقعی و معاصر اختصاص یافته است. در سینمای ایران، همواره حساسیت‌های مرسوم و البته غالبا غیرضروری مانعی جدی بر سر ساخته شدن فیلم‌هایی بر اساس داستان‌های واقعی بوده است.