کامران قدکچیان، کارگردان گزیده کاری است که به زعم خودش هنوز ایده‌آل‌هایش را در ساخت آثارش حفظ کرده است. وی که به تازگی فیلم سینمایی «فاصله» نوزدهمین اثر سینمایی خود را راهی اکران عمومی سینماها کرده است در گفتگویی که با خبرآنلاین داشت به بررسی سال‌های فیلمسازی و آخرین ساخته سینمایی خود پرداخت.
وی معتقد است یکی از تلاش‌های ما در عرصه فیلمسازی رسیدن به شرایط استاندارد است و تقریبا هر روز جلسات ما برای همین منظور برگزار می‌شود. شرایط اجتماعی و یا سیاسی و از همه مهمتر وضعیت روحی مردم دو راه برای ما باقی می‌گذارد اینکه یا از سینما خداحافظی کنیم و یا سالها فیلمنامه‌ها را رد کنیم و در آخر تهیه‌کننده‌ای این ریسک را انجام دهد که برای فیلمی سرمایه‌گذاری کند که سینمای مورد علاقه ما است.
قدکچیان با اشاره به اینکه این مشکل تا حدی به مدیریت فرهنگی ما بستگی دارد و علاقه آنها به سینما ادامه داد: بچه‌های ما همه علاقمند به ساخت فیلم‌هایی هستند که دغدغه آنها است اما امکان این نوع فیلمسازی برایشان فراهم نیست.
وی با تاکید بر اینکه خروجی باید از طریق وزارت ارشاد به سینماگران ابلاغ شود که این اتفاق هم تا به حال نیفتاده است، ابراز تاسف کرد: ما یک رقیب سرسخت مثل نمایش خانگی داریم که خودش سریال می‌سازد و خودش فیلم تولید می‌کند، در این شرایط تعداد خانواده‌هایی که علاقمند دیدن فیلم جدی و درست در سینما هستند انگشت شمار می‌شود اما باز این موضوع این حق را به ما نمی‌دهد که بخواهیم کار سطح پایین انجام دهیم.
این کارگردان تصریح کرد: ما نیازمند همکاری دولت هستیم. سینما نیازمند تحولی اساسی است، تحولی که با کمک وزارت ارشاد و خانه سینما اتفاق می‌افتد اما متاسفانه در حال حاضر دودستگی ایجاد شده میان این دو به ضرر سینما است که امیدوارم به زودی این مشکلات برطرف شود و مدیران ما حقیقتا دلشان به حال سینما بسوزد.
وی که با فیلم «فاصله» سعی در ترسیم ملودرامی اجتماعی داشته است در خصوص انتخاب الناز شاکردوست در این فیلم با اشاره به اینکه اظهار نظر در مورد بازی بازیگران در یک فیلم سینمایی کاملا سلیقه‌ای است، گفت: من به عنوان کارگردان سعی کردم در حد توانم بازی‌های خوب و قابل قبولی از بازیگرانم بگیرم. در مورد خانم شاکردوست بر حسب فیلمنامه یک شیطنت خاصی را از ایشان می‌خواستم و قطعا باید بازیگری انتخاب می‌شد که چنین شیطنتی در چهره‌اش به چشم بیاید چرا که نقطه مقابلش پیرمردی عبوس و خشک بود که تضاد این دو شخصیت برای من بسیار مهم بود.
وی ادامه داد: شاید همین موضوع باعث به وجود آمدن لحظه‌هایی شد که مردم لبخند می‌زدند. وقتی فیلمنامه را می‌نوشتم به فکر قریبیان نبودم شخصیتی را که در فیلمنامه داشتیم بسیار جدی و خانواده دوست و با ویژگی‌های رفتاری خاص مثل اینکه نویسنده‌ای است که دارای فکر و شعوری است که حاضر نیست زندگی خود را دست مخاطرات بدهد.
قدکچیان توضیح داد: به نظر من قریبیان تمام این فاکتورها را داشت و در مورد پژمان بازغی هم معتقدم که بهترین بازی خود را در این فیلم به نمایش گذاشت. و حالا اگر انتقادی به بازی بازیگران وارد است من می‌پذیرم چرا که این نوع اظهار نظرها کاملا سلیقه‌ای است.
متن کامل گفت‌وگوی خبرآنلاین با کامران قدکچیان را اینجـــــا بخوانید.
نظر شما