ولی بعدا طی نامه ای از ایران خواست تاریخی برای مذاکره تعیین کند باید گفت هدف آقای احمدی نژاد از طرح اینکه حاضر به مذاکره و گفت و گو با رییس جمهور آمریکا، مذاکره با متخصصین و مسئولین آژانس بین المللی و 1+5 و دیگران است تنها تبلیغاتی و بهره برداری رسانه ای بود.
در ضمن اینکه به صورت کلی و عام گفته شود راجع به مسئله هسته ای ایران بحث شود هیچ گاه نتیجه ای در بر نخواهد داشت. زیرا تجربه گذشته نشان داده آقای احمدی نژاد موضوعات مختلفی را مطرح می کنند که ربطی به مسئله هسته ای ندارد. از عدالت اجتماعی گرفته تا مسئله قاچاق، شکاف بین کشورهای فقیر و غنی و ... که ربطی به مسایل هسته ای ندارد ولی از نگاه آقای احمدی نژاد این ها بخشی از مشکلات جهانی هستند و ایران حاضر است بنشیند و مشکلات جهانی را حل کند. از نظر غرب چنین چهارچوبی برای مذاکره معنا و مفهومی ندارد و نمی تواند به نتیجه مثبتی برسد. الان هم فکر می کنم که این مذاکراه که بحث های آن می شود به نتیجه نخواهد رسید.
1+5 همواره با چند پیشنهاد مشخص بر مذاکره تاکید کرده و الان نیز با یک پیشنهاد مشخص به میز مذاکره آمده است و آن این است که 1200 کیلوگرم اورانیوم 3 درصد غنی شده ایران را بگیرند و به جای آن اورانیوم 20 درصد غنی شده برای راکتور تحقیقاتی تهران بدهند. اینکه ما این را بپذریم یا نپذیریم و مذاکره به چه سمت و سو برود قابل بحث است. اما مسئله اصلی این است که غربی ها و 1+5 با پیشنهاد مشخص می آیند ولی ایران هیچ گاه پیشنهاد مشخصی نداده و به جای آن مسایلی را مطرح می کند که خیلی به بحث هسته ای مربوط نمی شود.
ظاهرا روز جمعه آقای جلیلی که طرف مذاکره کننده است رسما به خانم کاترین اشتون که نماینده 1+5 است نامه نوشت و گفته است که ایران برای مذاکره حاضر است. خانم اشتون به عنوان نماینده اتحادیه اروپا و 1+5 مشخصا قصد دارند در خصوص این که آیا جمهوری اسلامی ایران حاضر است اورانیوم غنی شده 3 درصدی خود را بدهد و جای آن اورانیوم 20 درصد غنی شده برای نیروگاه تحقیقاتی تهران بگیرد؟ مذاکره کنند.
اینکه ایران حاضر است با گروه وین صحبت کند یا 1+5 جزییات است؛ پیشنهاد 1+5 مشخص است. اعضا این گروه اعلام کردند که در خصوص تبادل سوخت گفت و گو می کنند. اینکه ما بگوییم می رویم تا راجع به صلح جهانی و نظم نوین جهانی یا خلع سلاح رژیم صهیونیستی مذاکره کنیم کمی دور از واقعیت است. عالم واقعیت این است که این مذاکره مشخصا در مورد این است که اورانیوم 3 درصد غنی شده را بدهیم و مقابلش اورانیوم 20 درصد غنی شده بگیریم.
در پاسخ به اینکه چرا 1+5 به سوالات نامه آقای جلیلی که در نامه تیرماه وی مطرح شده بود، پاسخ نداد باید گفت 1+5 برای این سه سوال پاسخی نداشت. اینکه آیا اسرائیل باید خلع سلاح اتمی شود یا خیر چیزی نیست که 1+5 در خصوص آن با جمهوری اسلامی ایران مذاکره کند. این موضوع به سازمان ملل و شورای امنیت و سازمان بین المللی انرژی اتمی مربوط است. چیزی نیست که ایران بخواهد به نمایندگی کل جهان با 1+5 مذاکره کند و در خصوص آن تصمیم گیری کند.
در خصوص اینکه ما حاضر هستیم با شما مذاکره کنیم ولی شما دست از تهدید و ارعاب بردارید باید گفت که 1+5 هیچ گاه دست به تهدید و ارعاب ایران نزده است. 1+5 در چهارچوب یک سری قوانین و مقرارتی که برای خود وضع کرده یک سری تحریم علیه ایران اعمال می کند و هیچ گاه نگفته اگر ایران پای میز مذاکره نیاید تحریم های شدید تری اعمال خواهد کرد. آن ها تحریم ها را صرف نظر از اینکه ایران پای میز مذاکره بیاید و نیاید اعمال خواهند کرد. به عبارت دیگر اعمال تحریم ها ربطی به مذاکره ندارد. همان طور که ما چه هنگام مذاکره و چه هنگام قطع مذاکره تمام فعالیت هسته ای خود را پیش می بریم غربی ها نیز برنامه های معمول خود در خصوص ما خواهند داشت. ما نباید این انتظار را داشته باشیم که چون ایران برای مذاکره اعلام آمادگی کرد 1+5 همه تحریم ها را متوقف خواهد کرد و منتظر خواهند ماند تا نتیجه مذاکرات چه خواهد شد.
به عقیده من این مذاکرات به این دلیل به نتیجه نخواهد رسید چون قلب خواست اعضای گروه 1+5 از ایران تعلیق غنی سازی است. آنها مدعی هستند هرچند ایران قصد تولید سلاح هسته ای ندارد ولی غنی سازی ما را قادر می سازد هر گاه اراده کنیم بتوانیم سلاح هسته ای تولید کنیم. بنابراین خواست اصلی 1+5 به شکلی تعلیق غنی سازی است. ما نیز متقابلا اعلام کردیم که به هیچ وجه حاضر نیستیم که غنی سازی را متوقف کنیم. حال ممکن است طی مذاکرات توافقاتی بین دو طرف صورت بگیرد ولی اصل منازعه در خصوص غنی سازی هسته ای ایران است.
نظر شما