مرور روزنامه ها و سایت های خبری آمریکا در روزهای اخیر نشان می دهد جریان افراطی جمهوری خواهان با آگاهی از شکست احتمالی «اوباما» در انتخابات اخیر این گونه نشان می دهند که راه نجات «اوباما» و متقاعد کردن مردم آمریکا برای اقبال به وی در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری، حمله به ایران است.
بر این اساس جمهوری خواهان افراطی که همواره خواهان حمله به ایران بوده اند و تاکنون در دوره «اوباما» نتوانسته اند به هدف خود دست یابند، اکنون با در موضع ضعف دیدن «باراک اوباما»، در صددند او را در شرایطی قرار دهند تا با تمرکز بر سیاست خارجی و به ویژه حمله به ایران، راه برون رفتی برای خود مهیا سازند.
در همین حال، باوجود اینکه «اوباما» همواره در برخورد با ایران از احتمال استفاده از همه گزینه ها سخن گفته است، اما با این وجود، از جنگ گریزان بوده و نشان داده که استراتژی او در برابر ایران، تلاش برای حل موضوعات محل نزاع با روش گفتگو و تعامل است. در واقع می توان گفت مرور دوباره نامه «باراک اوباما» به رئیس جمهور برزیل برای متقاعد کردن ایران به مذاکره، نشان از تمایل ذاتی وی به گفتگو با ایران است. با این وجود در همان برهه نیز محافظه کاران افراطی و به ویژه جریان جمهوری خواهان در کنگره، وی را تحت فشار قرار دادند و «اوباما» در معامله ای با حزب مخالفش پذیرفت که جمهوریخواهان وی را در تصویب لایحه خدمات درمانی کمک کنند و او نیز از موضع خود در گفتگو با ایران کوتاه آمد.
بر این اساس باید گفت: اینک ما باید تحولات داخلی ایالات متحده را با دقت رصد کرده تا بتوانیم به بهترین وجهی سناریوهای مختلف احتمالی را ترسیم کرده و آماگی لازم را برای مواجهه با تغییرات احتمالی در سیاست ایالات متحده در قبال کشورمان داشته باشیم.
لازم به ذکر است اگر چه تحلیل درست تر و منطقی تر برای برون رفت «اوباما» از شرایط فعلی، توجه به سیاست خارجی و اتفاقا گفتگوهای گسترده با ایران است، اما لابی ها و افراط گرایان محافظه کار برنامه ها و سناریوهای خود را می نویسند و لازم است ایران نیز با آگاهی از شرایط موجود سناریوها و برنامه های خود را برای مواجهه آماده کند.
در پایان باید افزود: عدم توجه به تحولات رایج در کشوری چون آمریکا و نوشتن سناریو تنها بر اساس شرایط موجود در ایران و نیز ایستا بودن مواضع مذاکراتی فرصت های موجود برای ایران را از بین خواهد برد و لزوما فرصت ها را تبدیل به تهدید خواهد کرد.
نظر شما