-
نشست بعضی از چهرههای اصولگرا با دکتر احمدینژاد با هدف حرکت در راستای وحدت افزایی در میان اصولگرایان صورت گرفت. علیرغم بحثهایی که در مورد میزان تاثیرگذاری بعضی از حاضرین و علت عدم دعوت بعضی از غائبین تاثیرگذاروجود دارد، اساسا هر گونه حرکت وحدت گرایانه در هر سطح و حوزهای باید مورد تشویق قرار گیرد.
-
در گذشتههای نه چندان دور، اصولگرایان چونان یک مکتب فکری با مواضع نسبتا شفاف، خود را به جامعه معرفی کرده بودند، اما به مرور به دلیل بروز وقایع پیچیده که بعضا منجر به تحلیلهای متفاوت شد، وحدت در عمل هم مخدوش گشت و جداییها بعضا شکل عینی گرفت.
-
انکار اختلافات به منظور حل آنها اقدامی نابخردانه است، باید طبیبانه ایرادها و مسائل را دید تا برای آنها راه حل یافت.
-
شیطان در جزئیات لانه میکند والا کلیات محل وفاق است.
-
بحثهای جناحی را باید از عناوین ملی حکومتی جدا ساخت. آن گاه که دکتر احمدی نژاد با چهرههای اصولگرا در کنار هم مینشینند، او نباید در مقام رئیسجمهور تصور شود، رئیسجمهور ایران، رئیسجمهور هفتاد و اندی میلیون شهروند با هر گرایشی است هر چند خود دارای گرایشهای اصولگرایانه است.
-
اگر در این نشستها احمدینژاد در مقام ریاست جمهوری خود حضور یابد، امکانات و قدرت سیاسی و اجرایی او (ولو او چنین نخواهد) به عنوان ابزار چانهزنی تصور خواهد شد که خلاف عدل است و مردم گمان خواهند برد که رئیسجمهور آنان از امکانات ملی در جایگاه جناحی و انتخاباتی بهره میبرد. احمدینژاد به واقع همواره از این تصویر غلط استیحاش داشته است، اکنون هم باید چنین باشد.
-
طیف اصولگرایان بسیار گستردهتر از چهرههایی است که در جلسه مذکور حضور داشتهاند، طبعا انتظار این نیست که درگام نخست از همه گرایشها دعوت به عمل آید ولی مسلما حاضران نمیتوانند برای گرایشهای غایب تصمیمی نافذ اتخاذ کنند.
نظر شما