در بخش هایی از این یادداشت امده است:
*پس از افشای پشت پرده پروژه حضور «ریچارد فرای» (جاسوس CIA و از طراحان «مکتب ایرانی») در «همایش ایرانیان خارج از کشور» در تهران، اکنون برخی از دولتمردان در تکاپوی بسیار برای بازگرداندن شاگرد دیرین و دستیار ارشد او به ایران هستند. *این مرید برجسته «ریچارد فرای» که هم آوازه ای افزون تر و هم سابقه ای سیاه تر از استادش دارد و رسانه های اپوزیسیون برانداز چون ماهنامه «مهرنامه» او را ملقب به القابی چون «حکیم معنوی» و «فیلسوف متأله» و «مسلمانی متشرع» کرده اند، کسی نیست جزء «سیدحسین نصر» 77 ساله که خودش را «بانی شناساندن تشیع به جهانیان» می داند و هم شریک سیاسی «پنتاگون» است و هم برخی دولتمردان و مجلس نشینان برای تجلیل از او در تهران چانه زنی می کنند؛ آن هم سیاستمداری که در عصر پهلوی دوم «دوست شخصی» شاه و رئیس «دانشگاه صنعتی آریامهر» بود، در اوج انقلاب اسلامی به ریاست «دفتر ویژه فرح پهلوی» رسید و پس از سقوط سلطنت، به دستور شاه مخلوع مأمور ترجمه انگلیسی کتاب «پاسخ به تاریخ» شد و «محمدرضا پهلوی» او را برای عضویت در «شورای مبارزه با جمهوری اسلامی» برگزید.
* نصر از ابتدای دهه 1360 تاکنون نیز از اعضاء بلند پایه «بنیاد اشرف پهلوی» در واشنگتن دی.سی و تئوریسین برجسته «کلوب روتاری رنچو پارک» در لس آنجلس است و کارگزار پروژه «کودتای مخملی» سازمان CIA در ایران به شمار می رود، اما بدتر از همه، سال 1385 در کتاب «در جستجوی امر قدسی» می گوید که «غیر از رضا شاه، هیچ قهرمان بزرگ سیاسی دیگری در خاطره خود سراغ ندارم» و همچنان «برخلاف خیلی ها محمدرضا شاه را فردی وطن پرست و ایران دوست می دانم».
* روزنامه «شرق» (از سخنگویان جناح لیبرال سرمایه داری) با استقبال از سفر نصر به تهران، آن را به یک «بمب خبری» تشبیه ساخت که بناست در «همایش روز جهانی فلسفه» بترکد! «شرق» بدون ذکر منبع خبری معتبری، رئیس این همایش را حامی اصلی «بازگشت نصر» دانست و البته روز 23 آبان 1389 «محمد حسین ایمانی خوشخو» (دبیر همایش روز جهانی فلسفه) رسماً در یک کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرده بود: «مانعی برای حضور سیدحسین نصر وجود ندارد و اگر ایشان علاقه داشته باشند، در همایش از ایشان استقبال می کنیم.»
*بازگشت «سیدحسین نصر» به ایران پروژه دولت آمریکا است، زیرا او از شرکای رسمی «وزارت دفاع آمریکا» (پنتاگون) و «وزارت خارجه ایالات متحده» برای گسترش «اسلام آمریکایی» در جهان به شمار می رود
*ادعای شراکت «سیدحسین نصر» با پروژه «پنتاگون» صرفاً یک دعوی مبتنی بر «تحلیل» یا «گمانه زنی» نیست، بلکه مستند به یک سند امنیتی و دارای طبقه بندی «سری» است که به نحو شگفت انگیزی از درون «پژوهشگاه تحقیقات دفاعی پنتاگون» (Rand) فاش شد و به رسوایی همزمان «سیدحسین نصر» در کسوت پرچمدار فرقه «سنت گرایی دینی» و «عبدالکریم سروش» به عنوان پیشرو فرقه «سکولاریسم دینی» انجامید؛ دو چهره ای که از قضاء و به ظاهر، جدال های لفظی بسیاری را با یکدیگر از سر گذرانده اند، اما هر دو در یک «افق سیاسی» بر مبنای نقشه راه آمریکا حرکت می کنند. این سند با عنوان «جنگ ایده ها» در سال 1384 ابتدا با شناسه امنیتی MG-574-SRF به صورت محدود و به روال معمول با طبقه بندی «سری» در اختیار نخبگان سیاسی-امنیتی آمریکا قرار گرفت، اما ناگهان محتوای آن سر از رسانه ها درآورد. سپس «پنتاگون» مجبور شد تا پس از 3 سال این سند را با شناسه RB-9251-SRF و تحت عنوان پروژه پژوهشی RAND Proposes Blueprint for Building Moderate Muslim Networks در 216 صفحه با مسئولیت «مرکز سیاست عمومی خاورمیانه موسسه رند» و با مشارکت «بنیاد اسمیت ریچاردسون» منتشر کند. بر پایه برآورد نهایی «پنتاگون» در سند مذکور، این شرکای سیاسی باید «اسلام رادیکال در ایران نابود و یک اسلام سکولار را مستقر سازند.»
*«سیدحسین نصر» در برابر غرب همان ژست انتقادی ای را می گیرد که شاه مخلوع از دهه 1350 می گرفت.
نظر شما