به گزارش خبرآنلاین، فیلمساز 95 ساله دچار اختلالات مربوط به لوزالمعده بود و رسانهها گزارش دادند ظاهرا او به قصد خودکشی خود را از پنجره به پایین پرت کرده است.
ماریو مونیچلی یکی از چهرههای شاخص سینمای کمدی ایتالیا در سالهای 1950 و 1960 بود. او برای رسیدن به عنوان یکی از سلاطین کمدی ایتالیایی راهی طولانی را طی کرد، راهی که با دستیاری بسیاری از معروفترین فیلمسازان اروپایی از جمله پیترو جرمی و گوستاو ماچاتی آغاز شد.
او سال 1965 برای فیلم «سازماندهنده» و در 1966 برای فیلم «کازانووا 70» نامزد اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی بود. سه فیلم دیگر مونیچلی شامل «دردسر بزرگ در خیابان مادونا» (1958)، «جنگ بزرگ» (1959) و «دختری با یک تپانچه» (1968) نامزد اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسیزبان بودند.
مونیچلی که متولد 1915 در توسکانی بود، از 1939 تا 1940 بیش از 40 فیلمنامه نوشت. اولین تجربه کارگردانی او فیلم صامت «پسران ویا پال» بود که سال 1935 ساخته شد.
مونیچلی با تعدادی از چهرههای کمدی سرشناس سینما از جمله مارچلو ماسترویانی، توتو و آلبرتو سوردی همکاری کرد. سبک فیلمسازی او تلفیقی از شوخطبعی، طنز و تلخی بود.
قهرمانان فیلمهای مونیچلی اغلب عاشق و سرشار از ایدههای بزرگ بودند که هیچوقت به نتیجه نمیرسید، اما دوستیها ادامه پیدا میکرد.
او همچنین یکی از چهرههای شاخص جشنوارههای سینمایی بود. مونیچلی با «جنگ بزرگ» جایزه شیر طلایی جشنواره ونیز را برد و سال 1991 نیز جایزه شیر طلایی یک عمر دستاورد این جشنواره به او اعطاء شد.
مونیچلی پس از دریافت جایزه خود گفت: «سینما هیچ وقت نمیمیرد. سینما به دنیا آمده و نمیتواند بمیرد. سالنهای سینما شاید از بین بروند، اما قطعا برای من اهمیتی ندارد.»
او سه بار هم در جشنواره فیلم برلین برنده جایزه خرس نقرهای بهترین کارگردانی شد؛ «یک لباس سفارشی» در 1957، «میشل عزیز» در 1976 و «Il marchese del Grillo» در 1981. فیلم سال 1994 Cari fottutissimi amici مونیچلی در برلین مورد تقدیر قرار گرفت.
ستارههایی چون مونیکا ویتی، آنا مانیانی، ویتوریو دسیکا و سوفیا لورن در فیلمهای مونیچلی بازی کردهاند. «یک بورژوای کوچک کوچک» با بازی آلبرتو سوردی از دیگر فیلمهای مطرح اوست. آخرین فیلم مونیچلی «گلهای رز صحرا» بود که سال 2006 ساخته شد.
ورایتی / 29 نوامبر
ت
نظر شما