سام خسروی‌فرد: مالزی به راستی سرزمین تضادهاست. گوشه و کنار آن رویدادها و حوادثی رخ میدهد که شاید برای غیرمالزیی‌ها عجیب و در نوع خود بی‌نظیر و منحصر به فرد باشد.
مدتی است نجیب رزاق نخست‌وزیر این کشور آسیای جنوب شرقی، شعار «یک مالزی» را تبلیغ و ترویج می‌کند، به این معنا که نژادها و پیروان ادیان مختلف در این کشور با هم برابرند و تبعیض نژادی یا مذهبی وجود ندارد. سه نژاد مالایی، چینی و هندی در این کشور ساکن هستند که ممکن است مسلمان، بودایی یا مسیحی باشند و همگی آنان مالزیایی شناخته می‌شوند. حضور در لایه‌های مختلف جامعه نشان میدهد «یک مالزی» در حد شعاری است عوام‌پسندانه برای دلگرمی ساکنان مالزی و جلب گردشگران خارجی.
دو راننده تاکسی هندی‌تبار و مالزیایی از تبعیض‌های آموزشی می‌گفتند که فرزندان‌شان با آن روبه‌رو بوده‌اند. بر اساس آنچه آنان تعریف می‌کردند هندی‌ها و چینی‌ها برای ورود به دانشگاه‌های دولتی با مشکلاتی مواجه هستند. این دو گروه باید نمرات بسیار بالایی داشته باشد تا در چنین دانشگاه‌هایی پذیرفته شوند اما مالایی‌های مسلمان به راحتی می‌توانند در دانشگاه‌های دولتی ثبت نام کنند حتی با نمره‌های پایین و بعد نیز در سازمان‌ها و ادارات دولتی به راحتی استخدام شوند. یک مرد چینی تعریف می‌کرد در سازمان‌های خصوصی بیشتر، چینی‌ها و هندی‌هایی استخدام می‌شوند که زبان انگلیسی می‌دانند اما مالایی‌های شاغل در ادارات دولتی نیازی به یادگیری انگلیسی ندارند. این افراد حتی تشویق می‌شوند برای تحصیل در مقاطع بالاتر اقدام کنند و سازمان و نهادی که در آن شاغل هستند هزینه‌های تحصیل‌شان را می‌پردازد و بدون آن که سر کار بروند حقوق کامل ماهانه را دریافت می‌کنند.
با این که مالزی به صورت فدرال اداره می‌شود اما شعار «یک مالزی» وقتی بیشتر رنگ می‌بازد که چندی پیش اعلام شد یکی از ایالت‌های مالزی به نام کلانتان، سکه‌های درهم و دینار اسلامی ضرب کرده و می‌خواهد در تمام مبادلات مالی خود از جمله پرداخت دستمزد کارکنان ادارات از آن استفاده کند.
برخورد قهرآمیز با مراسم عزاداری شیعیان نیز جلوه دیگری از باسمه‌ای بودن طرح «یک مالزی» را عیان کرد؛ یورش ناگهانی پلیس به محفل عزاداری و دستگیری یکی از روحانیون اهل تشیع در بسیاری از رسانه‌های این کشور بازتاب یافت.
در گوشه‌ای دیگر، گویی آرامش و آسایشی ابدی وجود دارد و خبری از آن همه هیاهو نیست. دانشجویان و دانش‌آموختگان به دنبال فعالیت‌های هنری خود هستند. این گروه از جوانان دانشگاه لیم کوک وینگ -که صلاحیت آن از سوی وزارت علوم ایران مردود اعلام شده- آموخته‌های خود در ارتباط با طراحی و مدل لباس را به نمایش گذاشتند؛ این برنامه در دو قسمت به اجرا در آمد. در قسمت اول 36 کار برتر دانشجویان ترم‌های مختلف رشته طراحی مد نمایش داده شد و قسمت دوم شامل 26 فیگور و طراحی از دانش‌آموختگان این رشته بود.
طراحان جوان و خوش قریحه برای طراحی خود الگوهایی را مد نظر قرار دادند که عنوان نماد و سمبل سرزمین‌های مختلف است. به عنوان مثال یک طراح چینی با الهام گرفتن از اپرای چین لباس‌هایی خلق کرده که نقش مار و اژدها در آنها غالب است و یا طراحی مالزیایی از اریگامی ژاپنی برداشتی خلاقانه داشته و اثر خود را به وجود آورده است. اریگامی یک هنر اصیل ژاپنی است که با استفاده از یک تکه کاغذ مربع شکل و تا کردن آن به دفعات بر روی یکدیگر اشکال بسیار زیبایی به وجود می‌آید. در این برنامه افراد مشهور عرصه مد و لباس نیز حضور داشتند و فارغ از اخبار و حوادث مالزی شبی به یاد ماندنی را برای خود، حضار و دانشجویان رقم زدند.
44
نظر شما