پاسخ دادم که از تنوع انحراف های فرهنگی و دینی مختلف آگاهم و اعتراف می کنم که این جریان انحرافی نه تنها جوانان ساده و خام، بلکه برخی از چهره های فعال مذهبی را نیز جذب کرده اند.
اما به این نکته نیز باید توجه کرد و پذیرفت که متاسفانه ما خودمان زمینه اثربخشی این سمپاشی ها را ایجاد کرده ایم!
ما خودمان طی سالهای گذشته با تضعیف جریان عقلانی و استدلالی و با تخریب رویکردهای اعتدالی و منطقی در حوزه های علمیه زمینه ساز این انحراف ها شده ایم!
ما خودمان با ترویج خواب و خرافه و میدان دادن به منبرهای احساسی و عاطفی به جای سخنرانی های حماسی و آگاهی بخش به رشد انحراف فرصت داده ایم!
قارچ وقتی رشد می کند که رطوبت و گرما و تاریکی فراهم باشد و آن وقت کمترین بهانه زمینه رشد قارچ ها خواهد بود.
آتش سوزی وقتی رخ می دهد که مواد قابل اشتعال در فضای خشک و گرم متراکم شود و آن وقت کوچکترین جرقه هم آتش می افروزد.
چهل سال از انقلاب اسلامی می گذرد، چگونه در این چهار دهه از خطبه های مرحوم طالقانی و منبرهای علامه جعفری و سخنرانی های شهید مطهری و آگاهی بخشی های شهید بهشتی فاصله گرفته ایم و ملاک باور و اعتقادمان خواب و اشک و حال و احساس شده است؟
* این یادداشت در روزنامه خراسان منتشر شده است.
نظر شما