چه آنهایی که منتقد تشکیل وزارت ورزش هستند و چه آنهایی که منتقد تشکیل این وزارتخانه، هیچ کدامشان برای موافقت یا مخالفت خود دلیل منطقی ندارند. آنها حرفی میزنند که اگر قرار باشد با دلیل و منطق از آن دفاع کنند نکته خاصی برای گفتن ندارند. الان تمام دلیل موافقان این است که با تشکیل وزارت ورزش، مجلس میتواند روی عملکرد این وزارتخانه نظارت داشته باشد و دلیل مخالفان هم این است که با تشکیل وزارت ورزش، فدراسیونها دولتی میشوند.
در هر حال من معتقدم با تشکیل وزارت ورزش، یا حتی با ادامه کار سازمان تربیت بدنی و ملغی شدن بحث تشکیل وزارت ورزش، مشکل ورزش ما حل نمیشود. الان دوستانی که از تشکیل وزارت ورزش دفاع میکنند انتهای حرفشان این است که مجلس بتواند برای یک برد یا باخت، وزیر ورزش را به مجلس بکشاند. در حالی که اگر قوانین درست باشد و همه چیز را سر جای خودش قرار بدهیم، وزیر ورزش نمیتواند در مورد عملکرد یک فدراسیون پاسخگو باشد.
فدراسیونها NGO هایی هستند که به صورت مستقل اداره میشوند و وزارت ورزش هم تنها میتواند تصمیمساز ورزش کشور باشد. از نظر قانونی، اگر همه چیز سر جای خودش باشد و قوانین را درست اجرا کنیم وزیر ورزش نمیتواند در مورد عملکرد ضعیف یا قوی یک فدراسیون پاسخگو باشد. با این حساب میبینیم که تشکیل وزارت ورزش برای پاسخگو کردن سیستم ورزش به مجلس، کار درستی نیست. وقتی ما اسم NGO را روی فدراسیونها میگذاریم نباید توقع داشته باشیم با عوض کردن نام سازمان تربیت بدنی به وزارت ورزش، این NGO ها پاسخگو شوند. این قوانین بینالمللی است که فدراسیونها مراکزی غیر دولتی و مستقل باشند.
در مورد سازمان ملی جوانان هم باید بگویم اگر قرار بود کاری برای این سازمان انجام دهیم این راهش نبود. ترکیب سازمان ملی جوانان و سازمان تربیت بدنی کار درستی نیست. این سازمان یک سازمان چند وجهی است که نمیتوانند ارتباط آن را با ورزش مطرح کنند. نمایندههای مجلس اگر میخواهند مشکل ورزش را حل کنند باید دنبال طرحی باشند که به ورزش وجهه دهند. شورای تربیت بدنی باید با حضور رئیس جمهور، وزیر آموزش و پرورش، وزیر علوم، وزیر کار، وزیر جهاد کشاورزی، رئیس سازمان نیروهای مسلح و چند نهاد دیگر به علاوه نخبگان ورزش تشکیل جلسه دهد و در مورد ورزش تصمیم بگیرد. راهکار اساسی این است که اینها به عنوان نهاد تصمیمساز، برای آینده ورزش تصمیم بگیرند و چیزی که آنها تصمیم میگیرند در ورزش پیاده شود و فدراسیونها بر اساس آن کار کنند. اینطوری میتوانیم در ورزش کشور پیشرفت داشته باشیم.
این شورا در زمان حضور من در سازمان تربیت بدنی هر شش ماه یک بار تشکیل جلسه میداد. ولی بعد از من اصلا هیچ جلسهای نداشته. همین که این شورا جلسه تشکیل نداده نقش زیادی در رکود ورزش ما داشته. بعد هم من نمیدانم چرا آقای غفوریفرد اسم این شورا را میگذارند شورای عالی ورزش. در حالی که در قانون نام این شورا، شورای تربیت بدنی است. به هر حال تا زمانی که این شورا نباشد نمیتوانیم ورزش را پیش ببریم. حالا چه مجلس بخواهد وزیر ورزش را به مجلس بکشاند یا نه، این شورا باید باشد تا ورزش ما روند رو به رشد را در پیش بگیرد.
40
نظر شما