به گزارش خبرآنلاین، در این بیانیه آمده است: سرانجام پس از مدت‌ها انتظار، اساسنامه صنف واحد تهیه‌کنندگان با نام اساسنامه اتحادیه تهیه‌کنندگان سینمای ایران همراه با دعوتنامه اولین مجمع عمومی آن منتشر و برای تعدادی از تهیه‌کنندگان سینمای ایران ارسال شد.
شورای عالی تهیه‌کنندگان به عنوان تنها صنف قانونی تهیه‌کنندگی در خانه سینما در راستای وظایف ذاتی خود که روشنگری آحاد تهیه‌کنندگان نسبت به وضعیت موجود و آتی این حرفه است لازم می‌داند در این‌باره نکاتی را به اطلاع برساند.
با توجه به شباهت‌های بارز اسمی و محتوایی این تشکل با اتحادیه تهیه‌کنندگان سابق و به منظور پرهیز از تداخل موضوع، در این مطلب اتحادیه سابق با نام «اتحادیه 1» و تشکل جدید معاونت سینمایی با نام «اتحادیه 2» نامیده خواهند شد.
1- برخلاف تکرار و تأکید بر این نکته که «اتحادیه 2» بنا دارد شرایط حضور نخبگان و فرهیختگان را در رأس مدیریت سینمای کشور بیش از پیش فراهم سازد، روال تأسیس و روح اساسنامه ساز و کار چنین تدبیر و تمهیدی را به اثبات نمی‌رساند.
2- آنچه در سال‌های اخیر موجب خروج تهیه‌کنندگان از «اتحادیه 1» و شکل‌گیری تشکل‌های دیگر در حوزه تهیه‌کنندگی شد، وجود روحیه و رفتاری انحصارطلبانه در ساختار مدیریت آن بود. این انحصار چنان به حذف سلایق و گرایش‌های متنوع در این حوزه انجامیده بود که بسیاری از گروه‌های تهیه‌کنندگی (با اهداف و منافع مشترک) دیگر جایی برای حضور فعال خود در آن نمی‌دیدند. این افراد بعدها در تعریف فدراتیو شورای عالی تهیه‌کنندگان به کسب موقعیت صنفی خود ایمان آورده و ضمن حفظ استقلال حرفه‌ای، در کنار یکدیگر به مشورت و فعالیت پرداختند. متأسفانه در اساسنامه «اتحادیه 2»، نشانه‌های بارزی از تکرار وضعیت «اتحادیه 1» دیده می‌شود.
3- در اساسنامه «اتحادیه 2» نقش بازرسان و ناظران صنف که از ارکان هر تشکل پیشرفته به حساب می‌آید به گونه‌ای طراحی شده که فاقد استقلال و قدرت لازم جهت انجام هر نوع بازرسی و مراقبت و نفوذ آرای اعضای مجمع عمومی باشد. به عبارتی دیگر نگرانی از بازگشت نوع جدیدی از انحصار، به عرصه تهیه‌کنندگی در سینمای ایران به طور جدی مطرح می‌شود.
4- «اتحادیه 2» در بی‌اعتنایی کامل به فرآیند قانونی ایجاد یک صنف با شتابزدگی در تشکیل مجمع عمومی اول (جهت تصویب عجولانه اساسنامه‌ای که صرفا توسط نگارندگان آن به تصویب رسیده و جمع کثیری از تهیه‌کنندگان آن را بدون هیچ مهلتی برای اظهار نظر دریافت کرده‌اند) مراحل شکل‌گیری خود را طی کرده و می‌کند. از همه حیرت‌برانگیزتر نامه تأیید و تصویب مدیر کل اداره نظارت و ارزشیابی، به اساسنامه و دعوتنامه مربوطه است که به نظر می‌رسد برای اعلام پشتیبانی صریح و تزریق قدرت دولتی به «اتحادیه2» آماده و ارسال شده است. اساسنامه‌ای که ممکن است به تشخیص و بر اساس حقوق ذاتی مجمع عمومی، مفادی از آن دستخوش اصلاحات یا تغییرات شود. مگر آن که تصویب آن در یک مجمع عمومی صرفا تشریفاتی، از هم‌اکنون برنامه‌ریزی و بسترسازی شده باشد و در واقع پروانه نمایش این سناریو، پیش از ساخت آن، توسط مدیریت دولتی صادر شده باشد.
5- در روندی مغایر با قوانین جاری کشور، تطبیق متقاضیان عضویت در «اتحادیه 2» با اساسنامه مربوطه، برعهده کمیسیون تدوین اساسنامه‌ای که هنوز به تصویب مجمع عمومی نرسیده، گذاشته شده است. اغتشاش در تقدم و تأخر مراحل قانونی تشکیل یک صنف، جز شتابزدگی در تشکیل صنفی که داعیه فراگیری و برتری نسبت به سایر صنوف تهیه‌کنندگی دارد، معنای دیگری نداشته و بر نگرانی از نتایج فعالیت «اتحادیه 2» در آینده می‌افزاید.
6- سخن غایی و نهایی شورای عالی تهیه‌کنندگان از ابتدا تاکنون، لزوم رعایت ترکیب فدراتیو، اتکا به استقلال فردی و صنفی اعضای تشکیل دهنده و قانونمند بودن مراحل تشکیل صنف واحد تهیه‌کنندگی بوده است و تا زمان نهادینه شدن کلیه ساختارهای صنفی در تعریفی قانونی، این موضع تنها گزینه مبتنی صلاح‌اندیشی در سینمای ایران است و امکان مشارکت گسترده سینماگران را بر روند اجرای امور خود فراهم می‌سازد.
7- نکته قابل تأمل و تعجب برانگیز دیگر در اهداف این صنف، فاصله‌گیری و حتی جایگزینی آن با جامعه اصناف سینمایی کشور، خانه سینما است. کلان‌نگری واقع‌بینی و دوراندیشی در حوزه سینمای ایران، به هیچ دلسوزی اجازه نمی‌دهد که برچنین تفرقه و شکافی مهر تأیید زند. بی‌تردید تعلق خاطر به منافع ملی مراقبت از امنیت روانی سینماگران، عزم صنفی برای ایجاد تلاش و رونق در سینمای ملی ملی ایران، آن هم در شرایطی که جامعه فرهنگی - هنری کشور بیش از هر زمان به وحدت و همدلی نیاز دارد، ما را بر آن می‌دارد که حمایت خود از موجودیت سینمای ایران در برابر چنین خطاهایی را افزایش دهیم.
8- شورای عالی تهیه‌کنندگان با توجه به برخوردهای غیراصولی و رفتارهای مبتنی بر توهین و تهدید از سوی برخی از بانیان «اتحادیه 2»،وظیفه خود می‌داند هشدارهای لازم را برای تنویر افکار همکاران و همچنین ثبت در تاریخ سینمای ایران اعلام دارد. این شورا به مدیران دلسوز و نگرانی دولتی نیز توصیه می‌کند از تصمیمات و اقدامات شتابزده‌ای که موجبات تشابه بیشتر «اتحادیه 2» به «اتحادیه 1» را فراهم می‌سازد و لامحاله آن را به همان سرنوشت مبتلا خواهد ساخت، پرهیز کنند و این صنف موعود را با فاصله‌گیری جمع قابل توجهی از تهیه‌کنندگان و سایر اصناف سینمای ایران مواجه نسازند.
54143
نظر شما