ماجرای افسانه‌ای آهوی مقدسی که آسیای شرقی را برای زندگی انتخاب کرد

آشنایی با قلمروی آهوی مقدس در پارک نارای ژاپن

بسیاری از بازدیدکنندگان منطقه‌ی کانسای (Kansai) یکسره به سمت کیوتو می‌روند، اما یکی از بهترین نواحی فرهنگی ژاپن نه جیون (Gion)، بلکه اولین پایتخت آن یعنی نارا (Nara) است. نارا پُر از معابد و زیارت‌گاه‌های شگفت‌انگیز است، و همچنین این فرصت را فراهم می‌کند تا بازدیدکنندگان به حیواناتی که زمانی مقدس محسوب می‌شدند و آزار و اذیت آن‎‌ها غیرقانونی بود، نزدیک شوند.

در افسانه‌های ژاپنی آمده که خدای طوفان، تاکه‌میکازوچی (Takemikazuchi) در حدود سال‌های 700 از استان ایباراکی (Ibaraki) به نارا سفر کرد. در این افسانه نقل شده است که او ابتدا سوار بر آهویی سفید بر فراز کوهستانی ظاهر شد. تاکه‌میکازوچی به یکی از خدایان مقدس زیارت‌گاه کسوگا (Kasuga) در نارا تبدیل شد، و بخاطر همین، آهوهای ساکن در اطراف جنگل پیام‌‎ رسان خدایان تلقی شده و به موجودات مقدس تبدیل شدند.

آسیب رساندن به این موجودات تا سال‌های 1600 جُرم بود. حتی مشاهده‌ی یک آهوی مقدس و گزارش نکردن این موضوع، جرمی اهانت‌آمیز محسوب می‌شد. مشاهده‌ی آهوی زنده به فال نیک گرفته می‌شد و مردم برای احترام به این حیوانات مقدس، تا زانو خم می‌شدند. پس از جنگ جهانی دوم جایگاه مقدس این حیوانات به گنجینه‌های ملی تنزل داده شد.

حدود هزار سال پیش، کوجو کانه‌زانه (Kujo Kanezane) یکی از مقامات رسمی بالا رتبه، در حال ساختن معبدی در نارا بود که یک آهو، بدون توجه به جمعیت زیادی که در آنجا حضور داشت، وارد آن مکان شد. کانجو دستانش را به هم گره می‌زند و در مقابل حیوان به زانو می‌افتد و گریه می‌کند. چندین قرن از زمانی که کوچو به نارا رفته بود می‌گذرد اما آهوی مقدس پارک نارا هنوز هم باعث خوشحالی بازدیدکنندگان این مکان می‌شوند.

در حالی که امروزه اغلب افراد این آهوها را مقدس تلقی نمی‌کنند، بزرگ‌ترین قرعه‌ی شانس بازدیدکنندگان هستند. 1200 آهو آزادانه در اغلب فضاهای پارک نارا و کوهستان‌های اطراف آن تردد می‌‎کنند. بارها شده است که بخاطر یک آهو که حاضر نیست از وسط خیابان حرکت کند، ترافیک سنگینی ایجاد شده است. شاید ژاپن به کشوری مدرن تبدیل شده باشد، اما آهوها اینطور نیستند.

این روزها ممکن است دیدن آهوها باعث شود خیلی‌ها بگویند "چه ناز!" اما مسائلی وجود دارد که در هنگام بازدید باید رعایت شوند. شاید این آهوها به انسان‌ها عادت کرده باشند، اما هنوز هم حیواناتی وحشی هستند. آن‍‌ها شاخ می‌زنند، جفتک می‌اندازند، می‌پرند و گاز می‌گیرند. آن‌ها با وجود اشتهای سیری ناپذیرشان ممکن است هر تکه کاغذی که پیدا می‌کنند را به دندان بگیرند. دستفروشان زیادی در آنجا هستند که برای غذا دادن به آهوها سنبی (senbei) یا شیرینی برنجی می‌فروشند، و انجام این کار در نارا از محبوبیت زیادی برخوردار است. به نظر می‌رسد که بعضی از این آهوها یادگرفته‌اند که اگر کمی خم شوند به عنوان جایزه یکی-دو شیرینی دریافت می‌کنند. هرچند آهوها در مقابل افرادی که می‌خواهند به آن‌ها غذا بدهند به شدت پرخاشگر می‌شوند و بازدیدکنندگان باید مراقب دست‌ها و انگشت‌هایشان باشند. آهوهای نارا، علیرغم رفتارهای شیطنت‌آمیزشان هر ساله باعث شادی و خوشحالی تعداد زیادی از مردم که از سرتاسر دنیا به این مکان می‌روند می‎شوند.