در طول این سال‌ها نیز رادیو هیچگاه جایگاه والای خود را از دست نداد و همواره به عنوان رسانه‌ای گرم، خیال آفرین، بانشاط و سریع؛ انبوه مخاطبان خود را حفظ کرد و حتی ظهور تلویزیون، ماهواره و اینترنت نیز نتوانست جای رادیو را بگیرد و یا این رسانه را از حرکت و پویایی باز دارد.
به عبارتی «رادیو» همیشه رسانه اول بوده، در همه جا حضور داشته و همواره مورد توجه جهانیان قرار گرفته و دنیای پر از امواج رادیوهای گوناگون با اهداف و هویت‌های متفاوتی شکل گرفته است.
با این حال اگرچه شبکه‌های رادیویی می‌توانند برنامه‌هایی با ساختاری کاملا ساده یا ترکیبی و خیلی پیچیده را تولید و پخش نمایند اما برای ایجاد تمایز با دیگر ایستگاه‌ها نیازمند صداهای خاص و گویندگان و مجریانی ویژه با اجرای منحصر به فرد هستند.
از آن جا که رادیو، تنها صداست بنابراین بیش از سایر رسانه‌ها محتاج و نیازمند این هویت است و این تفاوت، مزیت بزرگی برای یک شبکه رادیویی خواهد بود اما متاسفانه در میان اکثر شبکه‌ها، تمایز و تفاوت صداها، بسیار اندک است و این اصلی‌ترین نقطه ضعف رادیوست.
در شبکه‌های رادیویی، صداهای خاص و ممتاز را کمتر می‌توان شنید، صداهایی که موجب تفاوت یک شبکه با شبکه دیگر شوند و از این جهت است که مدیران و کارشناسان بایستی در انتخاب گوینده، نهایت دقت را به عمل آورند و گویندگان هم باید نهایت مهارت، تجربه و سبک خاص صدای خویش را به کار گیرند و با زبان و ادبیاتی درخور رسانه و مخاطب، گویندگی کنند.
خوشبختانه به تعداد همه گویندگان رادیو، سبک خاص وجود دارد و هر گوینده‌ای اگر به صدای اصلی خویش بازگردد! و به گویندگی بپردازد شکل تازه‌ای از این هنر را ارائه خواهد داد، شکل تازه‌ای از تفاوت! اما متاسفانه تقلید در گویندگی موجب شده است تا صداها شبیه به یکدیگر و مصنوعی و متکلف شنیده شوند.
با این حال و خوشبختانه چند سالی است توجه به هویت شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی، حرکت به سوی زبان معیار و پالایش گفتار مجریان و گویندگان صدا و سیما، مورد توجه جدی قرار گرفته است و این مهم، گامی است در راه دوستی و مهرورزی با مخاطبانی که می‌خواهند صدا و سیمای وطنی را بشنوند و ببینند!
60
نظر شما