روایتی از جلسه آیت‌الله خامنه‌ای، هاشمی، میرحسین موسوی، محسن رضایی، خلخالی و سیداحمد خمینی درباره قطعنامه ۵۹۸

آیت‌الله حائری شیرازی روایتی را از جلسه ۳۶ نفر از مسئولان کشور با امام خمینی درباره پذیرش قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل برای پایان جنگ تحمیلی بازگو کرده است: 

قبول قطعنامه امتحان مردم بود. امتحان دوم مردم بود. ۸ سال امتحان حسینی، یک روز امتحان حسنی. امام در چهره حسینی، ۸ سال گفت «تا آخرین نفر... تا آخرین نفس... تا آخرین منزل... تا آخرین قطره خون.» یک روز یک دفعه اعلام کرد «ما با صدام صلح کردیم. ما قطعنامه را قبول کردیم صلح ما هم تاکتیکی نیست، من گفته بودم آخرین نفر، آخرین نفس، خودم می‌گویم، مسئولیت آن را هم به عهده می‌گیرم، این جام کشنده‌تر از زهر را سر می کشم. من با صدام صلح می‌کنم.» یعنی من امروز در چهره حسنی هستم.

یادم می‌آید جلسه‌ای برای قبول قطعنامه به دعوت آقای رئیس جمهور تشکیل شده بود. یک شب مهمان آقای رئیس جمهور، یا جایی دیگر بودیم، ایشان دم در که ایستاده بود، به بعضی افراد می‌گفتند «شما فردا به دفتر من بیائید.»

ما آن روز رفتیم. یادم می‌آید آن روز ۳۶ نفر را شمردیم. آقای موسوی نخست وزیر بود با چند تا از وزرای شاخص ایشان، آقای محسن رضائی، فرمانده ارتش، چند نفر دیگر از نیروهای نظامی، آقای هاشمی رفسنجانی، آقای خلخالی، آقای محمدی گلپایگانی، چند تا از آقایان نمایندگان، مجموعاً ۳۶ نفر بودند. آقای هاشمی اداره کننده جلسه بود آقای خامنه‌ای هم ساکت بود. حاج احمد آقا آمد و روی صندلی نشست و آن پیام تاریخی امام را که هنوز خوانده نشده و الان هم جزء اسناد و اسرار است خواند.

چون در آن جا اشاره به نامه یکی از سرداران کرد، این سردار می‌گوید، آن سردار می‌گوید، آخر هم می‌گویند «ما حاضریم حسینی بجنگیم تا شهید بشویم.» این هم تعارف است. از این جهت به این دلائل ما آن قطعنامه را قبول کردیم. آقای هاشمی خودش هیچ سخنرانی نکرد منتهی جلسه را اداره می‌کرد و به افراد می‌گفت هر کس می‌خواهد صحبت کند حرفهای شما برای ضبط در تاریخ می‌ماند من هم وقتی گرفتم. به آیت ا... گیلانی گفتم که می‌خواهم در رابطه با این مسئله صحبت کنم که امامت دو چهره حسنی و حسینی دارد، مردم آن را امتحان می‌کنند. گفت «خدا به دل تو انداخته، خوب است صحبت کن.» من وقت گرفتم و صحبت کردم. گفتم «اینکه ما ۸ سال در خدمت امام جنگیدیم وضع آن مشخص نیست که بر اساس غیرت ملی این کار را کردیم و یا بر اساس اطاعات از امامت، اگر ما وقتی امام صلح کند باید صلح کنیم، علامت ایاک نعبدیم، ما تا الان امتحان یک بعد اطاعات را دادیم و آن بعد قیام است. به ما گفتند الحسن و الحسین امامان قوم او ما بر قاما، با امام قیام کردیم اینها را نمی‌شود فهمید که مربوط به اطاعت  است و مربوط به آن حالت قهری است که در وجود ما هست و می‌خواهیم نسبت به متجاوز پاسخ بدهیم.

حالا اگر از باب اطاعت بخواهد باشد حالا امام اگر این را اعلام می‌کند، اگر امت با او در این امتحان هم آمد، هم چهره حسنی اطاعت، امامت و هم چهره حسینی را نمره آوردیم و درست می‌شود هم برای امام و هم برای امت نمره خیز بزرگی بود.

یعنی شجاعت امام بر قبول قطعنامه از مجموع شجاعت او در ۸ سال جنگ بیشتر است. شهامت او هم بیشتر است ثوابی که مردم کردند در اطاعت از امام در آن روز عید غدیر که برای او راهپیمایی کردند، از ثواب تمام مجاهداتی که کردند بیشتر بود. چرا؟ برای اینکه کشته شدن اجر ندارد، اطاعت اجر دارد. لن ینال ا... [نامفهوم] ولاکن یناله تقوا منکم» این چیزها برای خدا ارزش ندارد. خون نیست که ارزش پیدا می‌کند، معرفت است که ارزش پیدا می‌کند. عشق است که ارزش پیدا می‌کند. اگر کسی عشق داشت پیش نیامد که شهید بشود عندا... شهید است. خدا رحمت کند آقای قدوسی را، روی این بحث می‌گفت «علی علیه السلام در خطبه‌ای درباره شهید و اجر شهید و این مسائل گفت، بعد گفت اگر کسی بر این نیت باشد، و در بستر خود بمیرد، او هم شهید است. «عند اعمال به نیت»»

به هر جهت اصل این انقلاب برداشتن آتش بود. محل نزاع هم برداشتن و گذاشتن همین است. تمام و مسائل دعواها بر سر این است که این آتش را شما زمین بگذار. همه دشمنها با تو دوست می‌شوند. می‌گوید «اگر ما تو را یک لحظه به حال خود گذاشته بودیم «ولو لا ان» یک ذره رو به اینها کن، می‌کردی.» دیگر نمی‌شد. اساس و محل نزاع بر سر نگه داشتن آتش است. از این جهت مقام معظم رهبری فرمودند امسال را سال عزت و افتخار حسینی می‌گویند. تمام هم و غم او این است که این آتش از دست این امت نیفتد. حالا که ما آتش را زمین نگذاشتیم، همه دست این امت بسوزد، چه اتفاقاتی می‌افتد؟

مسئله اشتغال برای ما اینطور خواهد شد، مسئله محاصره اقتصادی اینطور خواهد شد، مسئله تورم اینطور خواهد شد، نفوذی‌ها اینگونه دارند کار می‌کنند. این‌ها همه واجب زائد است. رکن اصلی این است که آتش از دست ما نیفتد. ایشان هم گفت که ما آن را حسنی نمی‌کنیم ما آن را حسینی می‌کنیم اگر یک روز [ناتمام] بخاطر اینکه فکر نکن. این دوره‌ای است که ما با این آتش باید بمیریم. شکل این انقلاب بوده و هر کس هم هر چه شد، از برکت همین گرفتن این آتش بود.

۲۱۷۲۱۷