۰ نفر
۲ شهریور ۱۳۹۸ - ۱۱:۱۸
تاریخچه و کاربرد سازه های پارچه ای

از نظر معماری منبع الهام بام های پارچه ای امروزی در سایبان های کرباسی و خیمه های سنتی نهفته است. هر چند که از بعد سازه ای و ظاهری در سطح کشیده یک بادبان دریایی تشایه نزدیکتری مشاهده می شود.

اندازه سایبان های کرباسی و پیچیدگی آنها دست کم به دو هزار سال قبل بر می گردد. از تصاویر نقاشی شده و آثار باقی مانده معماری در می یابیم کهبرخی از آمفی تئاتر های روم با (ولاریا) که از جنس پارچه نخی بوده تزیین می شده است این ولاریا ها بین رشته های طناب آویخته شده و برای ایجاد سایه در سرتاسر فضای مرکزی کشیده می شدند.

اخیرا نیز سایبان های کرباسی بافته شده معروف به (تلدوس) جهت ایجاد سایه بر فراز خیابانهای اروپا مورد استفاده قرار گرفته و نمونه های بسیار دیگری نیز در اقلیم های گرم وجود دارد.

پارچه ها و پوشش های موجود در دهه ۱۹۵۰ تنها اجازه ساخت دهانه های بسیار محدود با طول عمر کم را می داد. امروزه در اثر پیشرفت فناوری منسوجات  نمونه های ساخته شده پرابهتی با مقاومت عالی در برابر آتش سوزی و طول عمر بیست و پنج سال یا بیشتر به چشم می خورد.

سازه های پارچه ای به دلایل زیر نسبت به اشکال سازه ای دیگر در اولویت انتخاب قرار دارند.

۱) ظاهر سبک و زیبا

۲) جلوه نمادین

۳) قابلیت نور دهی

۴) هزینه

۵) ایجاد سایه روی فضاهای باز بزرگ

۶) سایبان های موقت و کوتاه مدت

برگرفته از سایت www.mahoot.ir

۲۱۲۱

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 1292517