کم کم دانستم این مهم ممکن نیست، باید «انتخاب» کنم. نمی شود همه کتاب ها، فیلم ها، نمایش ها، عکس ها، خط ها، مجسمه ها و صداها و تصاویر را دید، شنید و فهمید. فکر کردم باید با آدم هایی که بیشتر از من قادرند این پدیده ها را ببینند و بشنوند و بخوانند همراه شوم.
در گوشه و کنار ایران و جهان به دنبال این بزرگان گشتم. بعدها که با آنها آشنا شدم، تلاش کردم به سهم خود این عزیزان را به مردم بشناسانم. در حد چراغ قوه ای که ماموران سالن های سینما برای مراجعین روشن می کنند. من تمام اعتبارم را از خدمت به بزرگان کسب کرده ام. پس لازم است شمه ای از آن نور و شور را به دیگران هم بدهم. کم کم هریک از این عزیزان را چون یک کتاب، یک فیلم، یک قطعه نمایشی، یک قطعه موسیقی یا یک عکس و نقاشی و مجسمه بزرگ می دیدم. عصاره هرآنچه نخوانده و یا ندیده و نشنیده بودم. خلاصه خوبی ها و عصاره دانستنی ها. همان ها که دیروز چهره ماندگار و امروز نام آورند.
تجلیل از نام آوران فقط تجلیل از نخبگان نیست. نوعی یادآوری است به خود و دیگران. احترام است به کار و تلاش، به تفکر و تأمل، به توجه و اعتنا به غیر.
«اقتصاد توجه» اکنون علمی پردامنه است که در گردشگری هم اساس کار است. شناسایی و شناساندن کسانی که ارج و قرب دارند البته کار مناسبی است اما کار شایسته «کشف استعداد» انسانها است. آنکه خود را «عرضه» میکند، «تقاضا» ندارد. اساسا کار خوب کار برای دیگران است. مهربانی و احترام، تعارف نیست. نیاز مبرم اجتماعی است. نماد این جشنواره «چراغ قرمز» است و نمود آن شخصیت هایی که در عرصه علم و فرهنگ و اقتصاد فراتر از خویش به کیش پرداخته اند و من در شگفتم که این سه حلقه نمادین که در سراسر گیتی چشم در چشم ما می نهند چرا به «چراغ قرمز» مشهور شده اند. سبز و نارنجی انگار در محاق فرو رفته اند تا «قرمز» سربرآورد. اما در این شهرت رازهایی نهفته است.
1. هرکاری را در هر زمان و هر وقت دلمان بخواهد نمی شود انجام داد. حتی اگر قدرتی فراتر داشته باشیم.
2. سرعت و شتاب گرچه برخی مواقع مطلوب است اما در چهارراه حوادث باید لختی تأمل کرد.
3. باید به دیگران اجازه عبور داد. چراف قرمز یادآور احترام به همنوع است.
4. قدر و منزلت زمان را به ما یادآوری میکند، ثانیه ها چقدر با ارزشند.
5. «چهارراه» محل عبور و مرور انسان های منفاوتی است که مقصد و مقصود مختلفی دارند.
6. آنکه جلودار و پیشاپیش دیگران ایستاده است باید پیش از دیگران حواسش باشد نکند راه صدها و هزاران نفر را سد کرده باشد.
7. چهار راه جای استراحت نیست محل گذر است رنگ ها باید به گونه ای تنظیم شوند تا تنها یک بار متوقف شوی والا یک جای کار مشکل دارد. یا چراغ ها یا چراغدان ها.
8. چراغ قرمز یادآور احترام به دیگران است. یادآور حرکت و شتاب ها و کار و تلاش است البته نباید یکسره و مدام حرکت کرد برای رسیدن به هدف تنها نگاه پیشرو کافی نیست گاهی لازم است به اطراف هم نظر کرد. باید چشمی داشته باشی که خوب ببیند.
نظر شما