به گزارش خبرگزاری خبرانلاین، مانور مشترک نظامی سه روزه ایران، روسیه و چین که با عنوان کمربند امنیت دریایی و در روز جمعه ششم دیماه 1398 آغاز شد، از ابعاد و زوایای مختلف قابل بررسی است.
این مانور مشترک توسط سه کشور حوزه شرق انجام شده که هر سه به نوعی تحت تاثیر تحریم های غرب قرار گرفته و نسبت به یکجانبه گرایی، زورگویی و استفاده از سلاح تحریم اقتصادی دولت ایالات متحده به شدت منتقد بوده و حتی آسیب دیده اند. موضوع دیگر اتحاد دو قدرت بزرگ جهانی یعنی چین و روسیه است که دیدگاههای مشترکی در برابر اقدامات مداخله جویانه آمریکا در مناطق مختلف جهان داشته و حتی در شورای امنیت سازمان ملل نیز نزدیکی دیدگاه این دوکشور بزرگ و تعیین کننده را گاها شاهد هستیم.
به نوعی یک اشتراک نظر در مورد این موضوع که صلح و ثبات منطقه باید با گسترش همکاری های منطقه ای تحقق پیدا کند و حضور بیگانگان نه تنها هزینه ایجاد صلح را بالا برده بلکه به نوعی مداخله و تحقیر کشورهای منطقه محسوب می شود، وجود دارد.
حضور ایران در این مانور مشترک در شرایط زمانی حساس حاکم بر خلیج فارس، بر وزن ژئوپلیتیک کشور افزوده و نشان داد که علی رغم تحریم ها و تهدیدهای متعدد و فراگیر و تلاش در جهت به انزوا کشیدن ایران، این کشور قدرت پیگیری علایق ژئوپلیتیک و منافع ملی خود در منطقه را داشته و نمی توان با چند نشست و بیانیه غیر منطقی و استفاده ابزاری از سازوکارها و نهادهای بین المللی بر واقعیت های موجود در خاورمیانه چشم پوشید.
مشروح این یادداشت را اینجا بخوانید.
312 310
نظر شما